Έντεκα σημεία – κλειδιά για το «Νέο Λύκειο» παρουσίασε η υπουργός Παιδείας ¶ννα Διαμαντοπούλου κατά την ομιλία της στην παρουσίαση του βιβλίου της ΠΟΣΔΕΠ «Η Αναβάθμιση του Λυκείου και τα Συστήματα Πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Οι Αναγκαίες Αλλαγές».
Έντεκα σημεία – κλειδιά για το «Νέο Λύκειο» παρουσίασε η υπουργός Παιδείας ¶ννα Διαμαντοπούλου κατά την ομιλία της στην παρουσίαση του βιβλίου της ΠΟΣΔΕΠ «Η Αναβάθμιση του Λυκείου και τα Συστήματα Πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Οι Αναγκαίες Αλλαγές».
Τα σημεία αυτά, όπως τα ανέπτυξε η κ. Διαμαντοπούλου, είναι:
1. Το πεδίο της ελληνικής γλώσσας. Κατά την υπουργό, ο νέος και η νέα που τελειώνουν το Λύκειο πρέπει να μιλούν, να γράφουν και να σκέπτονται σωστά ελληνικά και να το κάνουν αξιοποιώντας τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας.
Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να βοηθήσει, όπως είπε, η ποσοτική (σε επίπεδο διδακτικών ωρών) αλλά και ποιοτική (αλλαγή προγράμματος σπουδών) αναβάθμιση του μαθήματος της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας, ώστε ο μαθητής να κατακτά σε βάθος τη μητρική του γλώσσα και να τη χρησιμοποιεί σε διαφορετικά επικοινωνιακά πλαίσια.
2. Δεύτερο πεδίο η ελευθερία επιλογής γνωστικών αντικειμένων από ομάδες μαθημάτων. Αυτό σημαίνει, όπως εξήγησε η υπουργός, λιγότερα υποχρεωτικά και περισσότερα επιλεγόμενα μαθήματα, κυρίως στην Β και Γ Λυκείου. Πρόσθεσε πως η επιλογή έχει ως στόχο την εμβάθυνση στο γνωστικό αντικείμενο και ασφαλώς θα συναρτάται και με την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
3. Τρίτο πεδίο αυτό των ξένων γλωσσών. Αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας για τις ξένες γλώσσες (υποχρεωτικά αγγλικά και δυνατότητα επιλογής μιας δεύτερης γλώσσας), ώστε όλοι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα να αποκτούν γλωσσική επάρκεια στο σχολείο, σημείωσε η κ. Διαμαντοπούλου.
4. Ενεργοποίηση της δημιουργικότητας.
5. Απόκτηση συναισθηματικών και κοινωνικών ικανοτήτων.
6. Τέχνες και πολιτισμός. Πρέπει, όπως ανέφερε η υπουργός, να είναι οργανικά τμήματα του προγράμματος σπουδών, στοχεύοντας στην ολόπλευρη ανάπτυξης της προσωπικότητας του μαθητή.
7. Ο θεσμός της δραστηριότητας. Ο μαθητής να επιλέγει μια δραστηριότητα κοινωνικού ή περιβαλλοντικού χαρακτήρα.
8. Αξιοποίηση του θεσμού της ερευνητικής εργασίας.
9. Γόνιμος συνδυασμός της θεωρητικής με την εμπειρική γνώση μέσω του πειραματικού εργαστηρίου.
10. Ένταξη των νέων τεχνολογιών στη διαδικασία της διδασκαλίας και της μάθησης.
11. Αξιολόγηση για όλο το παραγόμενο έργο των μαθητών.