Όσο η ανάπτυξη επιβραδύνεται, η κινεζική οικονομία γίνεται πιο «υγιής». Η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης μειώνει τελικώς τις πιθανότητες οικονομικής καταστροφής της Κίνας.
Από τον Ουέν Γκου
Όσο η ανάπτυξη επιβραδύνεται, η κινεζική οικονομία γίνεται πιο «υγιής». Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ έχει υποχωρήσει από το ισχυρό ποσοστό του 12% το πρώτο τρίμηνο σε 9,5% για ολόκληρο το έτος, σύμφωνα με το State Council Development Research Centre, ενώ είναι πιθανό να μειωθεί στο νέο επίπεδο του 8-9%. Και στην περίπτωση της Κίνας, όμως, ισχύει το «ουδέν κακόν αμιγές καλού».
Μπορεί ο ρυθμός ανάπτυξης 8% να μοιάζει χαμηλός για τα δεδομένα της Κίνας –μέσος ρυθμός ανάπτυξης 10,7% την τελευταία πενταετία– αλλά βρίσκεται αρκετά επάνω από το 8% που χρειάζεται για την απορρόφηση των εκτοπισμένων αγροτών –βασική προϋπόθεση για την κοινωνική σταθερότητα. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ανάπτυξη 8% φαντάζει παράδεισος.
Ως ένα βαθμό, η επιβράδυνση της ανάπτυξης θα έρθει σχεδόν φυσικά, καθώς η αύξηση των εγχώριων μισθών και η ανατίμηση του γιουάν καθιστούν λιγότερο ελκυστικές τις επενδύσεις σε εργοστάσια έντασης εργασίας (σ.σ. όπου το μεγαλύτερο τμήμα του κόστους παραγωγής αντιστοιχεί στο κόστος εργασίας) με προσανατολισμό της εξαγωγές. Στην προσπάθειά της να βοηθήσει, η κυβέρνηση επιχειρεί να συγκρατήσει την ξέφρενη επέκταση του τραπεζικού δανεισμού κατά 30%.
Ο υπόλοιπος πλανήτης θα έπρεπε να είναι ευγνώμων. Ο επαναπροσδιορισμός των εμπορικών ισοζυγίων της Κίνας θα παρέχει στήριξη και στις υπόλοιπες οικονομίες του κόσμου. Η αυξημένη εξάρτηση από την κατανάλωση είναι πιθανό να επιφέρει μείωση της μεταβλητότητας των εξαγωγών. Η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης μειώνει τελικώς τις πιθανότητες οικονομικής καταστροφής της Κίνας –κάτι που θα επέφερε ισχυρούς κλυδωνισμούς στο ήδη εύθραυστο παγκόσμιο σύστημα.
Παρότι η πραγματική κινεζική οικονομία θα μπορέσει κατά πάσα πιθανότητα να προσαρμοστεί σε έναν πιο αργό ρυθμό ανάπτυξης χωρίς πρόβλημα, ο κίνδυνος ελλοχεύει στην «ψύχρανση» του χρηματοοικονομικού συστήματος που θεωρείται ότι έχει «υπερθερμανθεί». Ο ρυθμός επέκτασης των δανείων είναι πιθανό να μειωθεί με καταστροφικό τρόπο: προκαλώντας κατάρρευση στις τιμές των στοιχείων ενεργητικού, κάθετη πτώση του ρυθμού ανάπτυξης και αύξηση του πληθωρισμού.
Το σενάριο αυτό, όμως, δεν μοιάζει ιδιαίτερα πιθανό. Εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα μειωθεί πάρα πολύ, η κυβέρνηση θα παρέχει κίνητρα, όπως ακριβώς έκανε στην κατάρρευση του διεθνούς εμπορίου το 2008. Εξάλλου, η Κίνα παραμένει αρκετά φτωχή και έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί άμεσα λαμβάνοντας μέτρα ενίσχυσης της ανάπτυξης, ενώ το κράτος –το οποίο ελέγχει τα ¾ του πλούτου της χώρας– έχει και αυτό άσσους στο μανίκι του.
Κατά πάσα πιθανότητα, το σπριντ ανάπτυξης της Κίνας αποτελεί παρελθόν. Ο μαραθωνοδρόμος, όμως, εξακολουθεί να είναι σε φόρμα.
REUTERS BREAKINGVIEWS