Σύμφωνα με τον Μαρσέλ Προυστ «Ο χρόνος δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνον οι αναμνήσεις που μας κληροδοτεί». Και η Τούλα Μπούτου στο βιβλίο της «Το παραμύθι της ζωής» (εκδ. Γαβριηλίδης) συγκέντρωσε τις πιο πολύτιμες αναμνήσεις της προσφέροντάς τες ως δώρο στον αναγνώστη και τα αγαπημένα της πρόσωπα.
Σύμφωνα με τον Μαρσέλ Προυστ «Ο χρόνος δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνον οι αναμνήσεις που μας κληροδοτεί». Και η Τούλα Μπούτου στο βιβλίο της «Το παραμύθι της ζωής» (εκδ. Γαβριηλίδης) συγκέντρωσε τις πιο πολύτιμες αναμνήσεις της προσφέροντάς τις ως δώρο στον αναγνώστη και τα αγαπημένα της πρόσωπα.
Πρόκειται για μια γυναίκα με λαμπρή επιστημονική καριέρα που βρήκε καταφύγιο στην τέχνη του λόγου, γράφοντας ποίηση, πεζό και θέατρο. Χάρη στην ευαισθησία της έχουμε πλέον ένα συγκλονιστικό πορτρέτο του Θόδωρου Λαμπράκη, του αδελφού του Γρηγόρη Λαμπράκη, ο οποίος είχε αναπτύξει σημαντική επιστημονική και κοινωνική δράση. Παράλληλα, η συγγραφέας διασώζει τις αξίες μιας διαφορετικής εποχής, όταν το ιατρικό επάγγελμα διατηρούσε σε μεγάλο βαθμό τον κοινωνικό χαρακτήρα του και οι υποψήφιοι επιστήμονες, παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες, κατόρθωναν να διατηρήσουν τον ρομαντισμό τους. Μια εξίσου ενδιαφέρουσα πτυχή είναι η σταδιακή είσοδος της γυναίκας στον επιστημονικό στίβο. ¶λλωστε, η Τούλα Μπούτου ανήκε σε εκείνη την τολμηρή γενιά ιατρών που ασχολήθηκε με τον πρωτοποριακό και παραγνωρισμένο εκείνη την εποχή, κλάδο της αναισθησιολογίας.
Η συγγραφέας με σεμνότητα τονίζει την ενθάρρυνση του πρώτου της συζύγου, Θόδωρου Λαμπράκη, καθώς με τη διορατικότητά του την κατεύθυνε στον συγκεκριμένο κλάδο, φροντίζοντας να τελειοποιήσει την εξειδίκευσή της στο Λονδίνο. Ο Θόδωρος Λαμπράκης ήταν φημισμένος χειρούργος και η κλινική του, ο «Λευκός σταυρός» παρακολουθούσε στενά τις εξελίξεις στην ιατρική επιστήμη. Σε μια εποχή που οι αναισθησιολόγοι ονομάζονταν υποτιμητικά «ναρκωτές» και οι εγχειρήσεις ήταν επώδυνες, με υψηλά ποσοστά αποτυχίας, ο Λαμπράκης επένδυσε στον ενθουσιασμό και την εργατικότητα μιας νεαρής γιατρού, της Τούλας Μπούτου.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο «Λευκός Σταυρός» έγινε το πρώτο παράρτημα του Ερυθρού Σταυρού για μια μονάδα αιμοδοσίας στον Πειραιά. Και ο Θόδωρος Λαμπράκης, ο οποίος είχε προσφέρει πολλά στην Αντίσταση κατά των Γερμανών χειρουργώντας ώρες στα βουνά, με τη γενναιοδωρία που τον χαρακτήριζε, φρόντιζε εθελοντικά πολλά από τα ναυτικά και εργατικά ατυχήματα της περιοχής. Ήταν κεντρώος στις πολιτικές του πεποιθήσεις και ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε (έθεσε υποψηφιότητα ως βουλευτής με την ΕΠΕΚ, μετά τη ζωηρή παρότρυνση του Σάββα Παπαπολίτη).
Η αφήγηση της Τούλας Μπούτου διαθέτει μια αμεσότητα που κερδίζει τον αναγνώστη. Το «Παραμύθι της ζωής», είναι ταυτόχρονα αυτοβιογραφία, οικογενειακή σάγκα αλλά και πολύτιμη μαρτυρία για τον ιατρικό κλάδο. Και δεν μπορεί να προσπεράσει κανείς αυτή την αίσθηση αλληλεγγύης και κοινωνικής ευαισθησίας που χαρακτηρίζει τα πρόσωπα του βιβλίου.
Πληροφορίες: «Το παραμύθι μιας ζωής» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.