Η Εθνική αντιμετωπίζει τη Ρωσία (σήμερα στις 18:30, ΕΤ1) σε έναν αγώνα που θα κρίνει τα «σταυρώματα» στους επόμενους γύρους, αλλά στην ουσία, καλείται να αναμετρηθεί με τον ίδιο της τον εαυτό. Το παρελθόν ανάλογων οριακών αναμετρήσεων πάντως έχει αναμνήσεις για όλα τα γούστα.
Η Εθνική αντιμετωπίζει τη Ρωσία (σήμερα στις 18:30, ΕΤ1) σε έναν αγώνα που θα κρίνει τα «σταυρώματα» στους επόμενους γύρους, αλλά στην ουσία, καλείται να αναμετρηθεί με τον ίδιο της τον εαυτό. Το παρελθόν ανάλογων οριακών αναμετρήσεων πάντως έχει αναμνήσεις για όλα τα γούστα.
Ο αγώνας με τη Ρωσία, ο τελευταίος της φάσης των ομίλων του Μουντομπάσκετ θα κρίνει σε μεγάλο, αλλά όχι απόλυτο βαθμό, την πορεία της Εθνικής στη διοργάνωση. ¶λλες απαιτήσεις δημιουργούνται αν η Ελλάδα κερδίσει τη Ρωσία και –τελείως- άλλες αν χάσει. Απλώς θυμίζουμε ότι στο παρελθόν, η Εθνική έχει βρεθεί ουκ ολίγες φορές σε ανάλογη θέση.
Το 1994, στο Μουντομπάσκετ του Τορόντο, η Εθνική ήθελε ήττα από 10 πόντους και πάνω στον τελευταίο αγώνα της φάσης των ομίλων με το Πουέρτο Ρίκο. Στις κρίσιμες βολές, ο Μάκης Δενδρινός δίνει εντολή να αστοχήσει, αλλά ο Ράμπο πετάει την μπάλα με δύναμη στο ταμπλό κι αυτή καταλήγει μέσα και η Εθνική χάνει με -8 (64-72). Η φάτσα «απορίας» του Σιγάλα παραμένει συλλεκτική για εκείνο το τουρνουά. Τότε, η Ελλάδα ήθελε να αποφύγει τη διασταύρωση στους «16» με την Ισπανία (βρε τι μας θυμίζει…), αλλά στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου των Ισπανών, οι Κινέζοι έκαναν τη μεγάλη έκπληξη, κέρδισαν τους Ίβηρες και έκαναν τη… δουλειά της Εθνικής, που τους κέρδισε εύκολα (77-61) στο νοκ άουτ αγώνα.
Δύο χρόνια αργότερα, στους Ολυμπιακούς του 1996, η Ελλάδα αντιμετωπίζει στην τελευταία αγωνιστική της πρώτης φάσης την Αυστραλία. Λίγες μέρες πριν την διοργάνωση, η Εθνική έχει δώσει φιλικό με τη Λιθουανία, στο οποίο έχει ηττηθεί με 83-85 και οι διεθνείς πιστεύουν ότι η παρέα του Σαμπόνις είναι στις δυνατότητές τους. Η Ελλάδα παίζει με κατεβασμένα χέρια απέναντι στην Αυστραλία, γνωρίζει τη συντριβή με 62-103, με τους Έλληνες παίκτες να λένε μετά τον αγώνα: «Μην, ανησυχείτε. Κρατάμε δυνάμεις για τη Λιθουανία…» Όλο αυτό έγινε βέβαια, για να αποφύγουμε τον κακό μας δαίμονα, την Κροατία στους προημιτελικούς, που μας είχε κερδίσει το 1993, το 1994 και το 1995. Ο προημιτελικός με τη Λιθουανία εξελίχθηκε τελικά σε εφιάλτη, καθώς η Εθνική έχασε με 99-66, αποχαιρετώντας από το πρώτα λεπτά τα όνειρα για τετράδα.
Στην επόμενη εμφάνιση της Ελλάδας σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αντιμετωπίζουμε και πάλι, το ίδιο αιώνιο δίλλημα. Επιλέγουμε ή νικάμε κι ό,τι κάτσει; Στην τελευταία αγωνιστική της πρώτης φάσης, η Ελλάδα παίζει με το Πουέρτο Ρίκο (που προηγουμένως έχει σοκάρει τον πλανήτη, ταπεινώνοντας με 19 πόντους την Αμερική στην πρεμιέρα) και καλείται να κερδίσει με διαφορά όχι μεγαλύτερη από 13 πόντους έτσι ώστε να παίξει στον προημιτελικό με την Ιταλία. Διαφορετικά, η Ελλάδα θα έπεφτε πάνω στην «αγριεμένη» Αργεντινή των Τζινόμπιλι, Σκόλα, Νοσιόνι και δεν συμμαζεύεται. Η Ελλάδα επικρατεί του Πουέρτο Ρίκο με 78-58 και παίζει στον προημιτελικό με την Αργεντινή. Το τελικό 64-69 των Αργεντίνων μπροστά σε 20.000 θεατές στο ΟΑΚΑ αφήνει την Ελλάδα έξω από τη μάχη των μεταλλίων. Για την ιστορία, η Ιταλία με την Αργεντινή έφτασαν ως τον τελικό, με την Αργεντινή να στέφεται χρυσή Ολυμπιονίκης.
Στους Ολυμπιακούς του 2008, η Ελλάδα αντιμετωπίζει –όπως πάντα- το ίδιο δίλημμα. Κερδίζει στην τελευταία αγωνιστική την οικοδέσποινα Κίνα και παίζει στους προημιτελικούς με την Αργεντινή ή χάνει και αντιμετωπίζει τους Λιθουανούς; Το ερώτημα απαντήθηκε πριν καν τεθεί, η Ελλάδα κέρδισε την Κίνα (του Καζλάουσκας) με 91-78 και στους προημιτελικούς αποκλείστηκε με… ψηλά το κεφάλι από τους Αργεντίνους με 80-78, με τον Σπανούλη να αστοχεί στο τρίποντο της νίκης (όπως και πριν από τέσσερα χρόνια ο Αλβέρτης) και τον Ντελφίνο να… παίρνει το δρόμο για την τετράδα.
Την περσινή ιστορία στο Eurobasket της Πολωνίας, μάλλον τη θυμάστε όλοι. Η Ελλάδα παίζει με τη Γαλλία και γνωρίζει ότι με νίκη πάει πάνω στην Ισπανία στον προημιτελικό, ενώ με ήττα έχει σαφώς πιο βατό δρόμο με αντίπαλο την Τουρκία. Η τελευταία φάση της παράτασης, που έχει γίνει συλλεκτικό κομμάτι, θέλει τον ΝτεΚολό να βάζει δίποντο (71-69) και να βλέπει τους συμπαίκτες του να κατεβάζουν μούτρα, αντί να τρέχουν να τον αγκαλιάσουν. Την ίδια στιγμή, ο Μπουρούσης και ο Πρίντεζης γελούσαν στο καθιερωμένο ζντο στο κέντρο του γηπέδου. Τελικά η Ελλάδα απέκλεισε την Τουρκία με 76-74 και έφτασε μέχρι το χάλκινο μετάλλιο, ενώ η Γαλλία αποχαιρέτησε νωρίς, καθώς η παραπαίουσα Ισπανία των ομίλων, είχε αγριέψει για τα καλά στο δρόμο για το χρυσό.
Πηγή: www.gazzetta.gr