Δύο είδη αφρικανικών βατράχων και μία σαλαμάνδρα που θεωρούνταν εξαφανισμένα εδώ και πολλές δεκαετίες εντόπισαν ερευνητές, στο πλαίσιο ειδικής αποστολής ενόψει της συνόδου της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα, που πραγματοποιείται τον Οκτώβριο στην Ιαπωνία.
Δύο είδη αφρικανικών βατράχων και μία σαλαμάνδρα που θεωρούνταν εξαφανισμένα εδώ και πολλές δεκαετίες εντόπισαν ερευνητές, στο πλαίσιο ειδικής αποστολής ενόψει της συνόδου της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα, που πραγματοποιείται τον Οκτώβριο στην Ιαπωνία.
Σε σπήλαιο της επαρχίας Χιντάλγκο του Μεξικού, ένας καθηγητής του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου εντόπισε είδος σαλαμάνδρας που θεωρείτο εξαφανισμένη από τη δεκαετία του 1940. Χωρίς να έχει μεγάλες προσδοκίες, ο Σον Ροβίτο ακολούθησε τις μαρτυρίες κατοίκων ενός χωριού, οι οποίοι επέμεναν πως την είχαν δει στο σπήλαιο. Πράγματι, λίγα λεπτά αργότερα, εντόπισε «μία μεγάλη ενήλικη σαλαμάνδρα με μακριά ουρά και όψη διαφορετική απ’ όσα είδη» είχε δει.
Κατά τη διάρκεια νυχτερινής αποστολής σε παρθένο δάσος, κατά μήκος παραπόταμου του Κονγκό, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, ο Γιος Κίελγκαστ του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Δανίας ακολούθησε το κάλεσμα του βατράχου του Omaniundu. Αρχικά πίστεψε πως ανακάλυψε ένα άγνωστο έως σήμερα αμφίβιο, για να διαπιστώσει κατόπιν έρευνας ότι επρόκειτο για το βάτραχο που κανείς δεν είχε δει από το 1979. Ανάλογη αποστολή επιστημόνων στην Ακτή του Ελεφαντοστού, κοντά στα σύνορα με τη Λιβερία, οδήγησε στην... εκ νέου ανακάλυψη του βατράχου ζαχαροκάλαμου του Όρους Νίμπα, που είχε «χαθεί» από το 1967.
«Πρόκειται για φανταστικά ευρήματα που θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις για τους ανθρώπους και για τα αμφίβια», δήλωσε εκπρόσωπος της Διεθνούς Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης, εξηγώντας ότι από αυτά τα είδη θα μπορούσαν να προέλθουν ακόμη και νέα συστατικά για την παρασκευή φαρμάκων.
Η αναζήτηση για περισσότερα είδη συνεχίζεται, με την ελπίδα στη σύνοδο της Ναγκόγια να ανακοινωθούν περισσότερες ευχάριστες εξελίξεις. Οι ερευνητές ωστόσο παραδέχονται ότι οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους και πως τα περισσότερα «χαμένα» αμφίβια ενδέχεται να έχουν ήδη περάσει στη λήθη.