Ο Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, μετά την έκδοση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την αποκαλούμενη σήμερα «βασιλική περιουσία», προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε σήμερα την απόφασή του για τα ακίνητα, που στη μακρά και ταραγμένη εποχή της μοναρχίας αποτελούσαν την αποκαλούμενη σήμερα «βασιλική περιουσία».
Με την απόφαση αυτή δίνεται απάντηση οριστικά και αμετάκλητα στις απαιτήσεις του τέως μονάρχη ενάντια στην Ελλάδα και το Ελληνικό Δημόσιο για το Τατόι, το Μον Ρεπό και το Πολυδένδρι.
Ο «τέως» προσπάθησε να αποσπάσει από τον ελληνικό λαό αποζημίωση ύψους 168 δισεκατομμυρίων δραχμών (σχεδόν μισό δισεκατομμύριο ευρώ). Η προσπάθειά του απέτυχε. Η απόφαση του Δικαστηρίου επιδικάζει στον «τέως› μόνο ποσό 13,2 εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή 4,6 δισ. δρχ. περίπου. Ένα μεγάλο χάσμα χωρίζει το συγκεκριμένο ποσό που επιδικάσθηκε (τα 4,6 δισ. δρχ.) από τις υπερφίαλες και προπετείς αξιώσεις του για 168 δισ. δρχ..
Πιστεύω ότι ο ηθικά και νομικά υπεύθυνος για τη νομιμοποίηση των πραξικοπηματιών τέως μονάρχης δεν έχει δικαιώματα αποζημίωσης απέναντι στον ελληνικό λαό. Θα έπρεπε να έχει συνείδηση ότι οι ενέργειές του προκάλεσαν ανυπολόγιστη ζημιά στην Ελλάδα και στους Έλληνες, ζημιά που χρειάστηκε δεκαετίες να ξεπερασθεί.
Η Ελλάδα θα καταβάλει την αποζημίωση. Γιατί ως μέλος των ευρωπαϊκών οργανισμών θέλουμε οι αποφάσεις του Δικαστηρίου, που εμείς δημιουργήσαμε, ακόμη και αν δεν συμφωνούμε με αυτές, να είναι σεβαστές.
Με την καταβολή του ποσού αυτού ο ελληνικός λαός προχωρά στο οριστικό κλείσιμο της τελευταίας εκκρεμότητας της μοναρχίας.
Ορισμένοι ήλπιζαν στη δικαίωση των υπερβολικών απαιτήσεων του «τέως». Κατηγορούσαν την κυβέρνηση για τη ζημία, που θα προκαλούσαν στον ελληνικό λαό οι πρωτοβουλίες της και οι επιλογές της. Οι αυθαίρετες αυτές κατηγορίες διαψεύσθηκαν οικτρά. Το σημερινό αποτέλεσμα πρέπει να συγκριθεί με τις υπέρογκες αξιώσεις του «τέως». Η σημερινή οριστική λύση που έδωσε το Δικαστήριο πρέπει να συγκριθεί με τη σκανδαλώδη λύση, που σε συμφωνία με τον «τέως» προσπάθησε να επιβάλλει η Νέα Δημοκρατία, πριν 10 χρόνια.
Με το Νόμο 2086/92 της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ο «τέως», για πρώτη φορά μετά το 1974, έφτανε κοντά στο στόχο του να αποκτήσει ουσιαστικά την κυριότητα του ακινήτου στο Τατόι. Με εξαίρεση μικρή έκταση, το Τατόι περιερχόταν σε ίδρυμα «Εθνικός Δρυμός Τατοϊου» που ο ίδιος θα έλεγχε. Έλεγχος που θα του επέτρεπε να το χρησιμοποιήσει σε όποια κατεύθυνση ήθελε, ακόμα και πολιτική.
Με τους χειρισμούς των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ματαιώθηκε η ρύθμιση της Νέας Δημοκρατίας και περιήλθαν στον ελληνικό λαό τρία ιστορικά ακίνητα με πολιτισμική και οικολογική σημασία. Η αξιοποίησή τους, μπορεί πια μετά τη σημερινή απόφαση να προχωρήσει απρόσκοπτα. Η αξιοποίηση θα υπαγορεύεται από τη σκέψη ότι η πρώην βασιλική περιουσία οφείλει να αποδοθεί όχι μόνο κατά κυριότητα, αλλά και ως προς τη χρήση της στον ελληνικό λαό, στους Έλληνες πολίτες.
-Το Μον Ρεπό έχει ήδη αποδοθεί στους κατοίκους και τους επισκέπτες της Κέρκυρας. Το κτήμα ανήκει στο Δήμο Κερκυραίων, ο οποίος το παραχώρησε για 50 χρόνια στο Υπουργείο Πολιτισμού. Η είσοδος στο κτήμα είναι ελεύθερη. Έγιναν εργασίες καθαρισμού και συντήρησης των μνημείων και των κήπων. Κατασκευάστηκε και λειτουργεί συνεδριακό κέντρο και υπαίθριο θέατρο. Έγιναν εργασίες αποκατάστασης, επισκευής και μετατροπής σε μουσείο της έπαυλης. Εκεί, λειτουργεί σήμερα το Μουσείο της Παλαιόπολης.
– Τα σχεδόν 42.000 στρέμματα του δάσους και των δασικών εκτάσεων του κτήματος Τατοίου τα διαχειρίζεται σήμερα το δασαρχείο Πάρνηθας. Περιμέναμε όμως να δούμε την εξέλιξη. Τώρα, σχεδιάζεται η αξιοποίηση του δασοκτήματος ως χώρου πρασίνου, περιπάτου και αναψυχής. Θα είναι ανοιχτός στους πολίτες. Τα υπάρχοντα κτίρια, που έχουν ιστορική αξία, θα αναπαλαιωθούν και θα χρησιμοποιηθούν για πνευματικές εκδηλώσεις.
-Το κτήμα Πολυδενδρίου, θα αποτελέσει προστατευόμενη περιοχή με ήπιες οικονομικές δραστηριότητες σε ορισμένα τμήματά του. Η περιοχή έχει ήδη ενταχθεί στο Δίκτυο «Φύση 2000» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προάγει την προστασία ειδών και οικοτόπων μεγάλης σημασίας για την Ευρώπη.
Αυτά όσον αφορά τη χρήση των ακινήτων που θα κάνουμε.
Στο δημοψήφισμα του 1974 ο ελληνικός λαός είπε ένα μεγάλο και καθαρό «ΟΧΙ» στη μοναρχία. Επέβαλε, με μια συντριπτική πλειοψηφία, τη βούλησή του να καταργήσει οριστικά έναν αναχρονιστικό θεσμό, να θέσει τέρμα σε αυταρχικές μεθοδεύσεις και απροκάλυπτες νοθεύσεις της Δημοκρατίας.
Υπό το πρίσμα αυτό, η σημερινή απόφαση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου είναι διπλά σημαντική:
-Επιλύεται μια μακρόχρονη δικαστική αντιπαράθεση.
-Ταυτόχρονα λαμβάνει οριστικά τέλος κάθε διεκδίκηση του τέως μονάρχη απέναντι στην Ελληνική Δημοκρατία. Και εκλείπει έτσι κάθε δυνατότητα, κάτω από ποικίλους μανδύες και προσωπεία, να επανατοποθετηθούν ως υπαρκτά θέματα εκείνα που προ πολλού έχει κλείσει οριστικά ο ελληνικός λαός. Οριστικά και αμετάκλητα».