Την πεποίθηση ότι στο τέλος της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. θα θριαμβεύσει μία αίσθηση ρεαλισμού, εξέφρασε ο Γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Πιερ Λελούς σε δηλώσεις του λίγο πριν την έναρξη της κρίσιμης Συνόδου. Υπέρ μιας αλλαγής της ευρωπαϊκής συνθήκης η Φινλανδή πρωθυπουργός.
Την πεποίθηση ότι στο τέλος της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. θα θριαμβεύσει μία αίσθηση ρεαλισμού, εξέφρασε ο Γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Πιερ Λελούς σε δηλώσεις του λίγο πριν την έναρξη της κρίσιμης Συνόδου.
Σύμφωνα με τον Γάλλο υπουργό, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να βλέπουν με μεγαλύτερη θέρμη τη γαλλογερμανική πρόταση για την αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας ώστε να δημιουργηθεί ένα μόνιμο σύστημα για τη διαχείριση κρίσεων στην ευρωζώνη - πρόταση την οποία χαρακτήρισε «δώρο στην Ευρώπη».
«Υπάρχει μια αίσθηση ρεαλισμού, η οποία θα θριαμβεύσει στο τέλος της ημέρας», υποστήριξε ο κ. Λελούς σε δηλώσεις του από το Βερολίνο, μολονότι, όπως σημείωσε, είναι πιθανόν να υπάρξει κάποια "δραματοποίηση" κατά τη διάρκεια της διήμερης συνόδου κορυφής της Ε.Ε.. Καταλήγοντας ο Γάλλος υπουργός αναγνώρισε ότι μια συμφωνία μπορεί να μην επιτευχθεί σήμερα.
Την ίδια ώρα υπέρ μιας αλλαγής της ευρωπαϊκής συνθήκης, αν αυτό είναι απαραίτητο, για να τεθεί σε εφαρμογή ένας "μόνιμος μηχανισμός" βοήθειας για τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη ζώνη του ευρώ, τάχθηκε η πρωθυπουργός της Φινλανδίας Μάρι Κιβινιέμι.
Η ζώνη του ευρώ χρειάζεται έναν μόνιμο μηχανισμό ανταπόκρισης στις κρίσεις που θα είναι αξιόπιστος για να διασφαλίζει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα του συνόλου, σημειώνει η κ. Κιβινιέμι σε ανακοίνωση Τύπου που δόθηκε στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες.
«Αν το νέο σύστημα απαιτεί μια αλλαγή της συνθήκης, τότε αυτή η αλλαγή της συνθήκης θα πρέπει να γίνει. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ) θα πρέπει να προετοιμάσει επιλογές ώστε να εξεταστούν μεταγενέστερα» από τους ευρωπαίους ηγέτες, προσθέτει η Φινλανδή πρωθυπουργός.
Όπως εξάλλου επισημαίνει, ο μηχανισμός αυτός πρέπει να ενισχύει την προτροπή για συμπαγείς δημοσιονομικές πολιτικές και για την υπεύθυνη χορήγηση δανείων από τους πιστωτές. Ο νέος αυτός μηχανισμός, διευκρινίζει, θα πρέπει να θεσπίζει σαφώς ότι οι πιστωτές θα πρέπει να φέρουν το βάρος οποιασδήποτε μελλοντικής αναδιάρθρωσης, μαζί με το κράτος για το οποίο γίνεται η συζήτηση.