Η μεταφορά των πυρηνικών αποβλήτων από την Λα Αγκ της Γαλλίας στην πόλη Γκόρλεμπεν της βόρειας Γερμανίας, συνοδεύτηκε από ογκώδεις διαδηλώσεις και βίαιες συγκρούσεις με την αστυνομία.
Η Γερμανία αποθηκεύει ραδιενεργά απόβλητα στο Γκόρλεμπεν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Και σε όλο αυτό το διάστημα, διαδηλωτές προσπαθούν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν τη μεταφορά των αποβλήτων. Οι φετινές διαδηλώσεις όμως είναι οι μεγαλύτερες όλων των εποχών, γεγονός που δείχνει το μέγεθος της οργής για την επέκταση της ζωής των 17 πυρηνικών εργοστασίων κατά 12 χρόνια.
«Η κυριότερη διαφορά με τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, όταν άρχισαν όλα αυτά, είναι ότι σήμερα το θέμα της πυρηνικής ενέργειας δεν απασχολεί μόνο τους οικολόγους, αλλά ολόκληρη την κοινωνία», τονίζει ο Κλάους Λεγκεβίε, που διδάσκει πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Εσσης.
Η καγκελάριος Μέρκελ και οι εταίροι της αποφάσισαν να παρατείνουν τη ζωή των πυρηνικών εργοστασίων με το επιχείρημα ότι εξασφαλίζεται έτσι η συνέχιση της πρόσβασης σε φτηνή ενέργεια. Οι επικριτές τους υποστηρίζουν όμως ότι η κυβέρνηση υπέκυψε σε επιχειρηματικά συμφέροντα.
Από τότε που ανακοινώθηκε αυτή η απόφαση, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν λάβει μέρος σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Μόναχο και το Βερολίνο. Παράλληλα, παρατηρείται άνοδος της δημοτικότητας των Πρασίνων. Πρόσφατη δημοσκόπηση σε 1.500 ενήλικες, που πραγματοποιήθηκε από το κανάλι ARD, έδειξε ότι το κόμμα φτάνει στο ποσοστό-ρεκόρ του 22%.
Αν και οι εθνικές εκλογές δεν αναμένεται να γίνουν πριν παρέλθουν τρία χρόνια, μέσα στο 2011 θα πραγματοποιηθούν σημαντικές εκλογές σε έξι ομοσπονδιακά κρατίδια. Και πολλές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Πράσινοι έχουν μεγάλες πιθανότητες να λάβουν μέρος για πρώτη φορά σε κυβερνητικό συνασπισμό ως το μεγαλύτερο κόμμα.
Η αρχή του προβλήματος των πυρηνικών αποβλήτων τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίες του ΄60. Όποιος ήθελε να έχει στην κατοχή του ατομικά όπλα ή να εκμεταλλευθεί την πυρηνική ενέργεια χρειάζονταν πλουτώνιο, το οποίο ήταν εξαιρετικά σπάνιο. Έτσι, η Γαλλία δημιούργησε στην πόλη Λα Αγκ μια μονάδα επεξεργασίας πυρηνικών αποβλήτων, όπου τουλάχιστον ένα μέρος του ραδιενεργού υλικού περνά από επεξεργασία και μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί. Το 1981 ο τότε υπουργός Έρευνας της κυβέρνησης Μιτεράν Ζαν-Πιέρ Σεβενενμά έλεγε: «Η μονάδα στην Λα Αγκ είναι μια μονάδα τεχνολογίας και όχι κάδος σκουπιδιών».
Στην πραγματικότητα όμως μόνο το 10% του συνολικού όγκου των πυρηνικών αποβλήτων μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί. Το 90% είναι καθαρά ραδιενεργά απόβλητα, τα οποία πρέπει να αποθηκευθούν. Ο Γάλλος ειδικός Γιάνικ Ρουσελέ από την Greenpeace Γαλλίας πιστεύει ότι ο όρος «ανακύκλωση» είναι τουλάχιστον παραπλανητικός: «Ένα μέρος των πυρηνικών αποβλήτων περνά από μια εκ νέου επεξεργασία, όπως λέμε στην Γαλλία. Η εταιρεία Areva κάνει μάλιστα λόγο για ανακύκλωση. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται απλά για τον διαχωρισμό των πυρηνικών ράβδων από τα απόβλητα που μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν, τα οποία είναι όμως ραδιενεργά. Με τη διαδικασία αυτή λοιπόν δεν λύνεται το πρόβλημα των πυρηνικών αποβλήτων».
Πηγή: New York Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ, DEUTSCHE WELLE