Οι προσπάθειες διάσωσης του ορεσίβιου γορίλα, που βρίσκεται στο χείλος του αφανισμού, φαίνεται πως αποδίδουν καρπούς στην ηφαιστειακή οροσειρά Βιρούνγκα της Ανατολικής Αφρικής: ο πληθυσμός τους αυξήθηκε κατά 100 σε σχέση με την τελευταία απογραφή του 2003, έχοντας καταγράψει άνοδο 25% και πλέον.
Οι προσπάθειες διάσωσης του ορεσίβιου γορίλα, που βρίσκεται στο χείλος του αφανισμού, φαίνεται πως αποδίδουν καρπούς στην ηφαιστειακή οροσειρά Βιρούνγκα της Ανατολικής Αφρικής: ο πληθυσμός τους αυξήθηκε κατά 100 σε σχέση με την τελευταία απογραφή του 2003, έχοντας καταγράψει άνοδο 25% και πλέον.
«Τα αποτελέσματα της έρευνας μας δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο πώς οι προσπάθειες επιβολής του νόμου για την προστασία ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση μπορούν πράγματι να οδηγήσουν σε διατήρηση των ειδών αυτών, ωφελώντας τις τοπικές κοινωνίες και φέρνοντας σημαντικά έσοδα στις κυβερνήσεις», λέει ο Ντέιβιντ Γκριρ του WWF.
Η απογραφή έγινε το Μάρτιο και τον Απρίλιο και αποκάλυψε ότι από 380 που ήταν πριν από 7 χρόνια, οι γορίλες στην οροσειρά, η οποία εκτείνεται στη Ρουάντα, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και την Ουγκάντα, αυξήθηκαν σε 480. Άλλος ένας πληθυσμός ορεσίβιων γοριλών απαντάται στο Εθνικό Πάρκο του Μπουίντι στην Ουγκάντα και εκτιμάται πως αριθμεί 302 μέλη και άλλα τέσσερα ορφανά μικρά, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των επιζώντων εκπροσώπων του υποείδους αυτού σε 786.
Οι ειδικοί ωστόσο επισημαίνουν ότι παρά τα καλά νέα, οι γορίλες αυτοί δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν ασφαλείς. Ποιος άλλωστε δε θυμάται τις φρικιαστικές φωτογραφίες ζώων που εκτελέστηκαν στο Βιρούνγκα... Παρ’ όλα αυτά πιστεύεται ότι οι ορεσίβιοι γορίλες είναι σε καλύτερη θέση από τους υπόλοιπους «συγγενείς» τους ανά τον κόσμο. «Ο ορεσίβιος γορίλας είναι το μοναδικό από τα 9 υποείδη αφρικανικού γορίλα που ο πληθυσμός του αυξάνεται», λέει ο Γκριρ. «Σε άλλες περιοχές της Αφρικής, οι κυβερνητικές προσπάθειες εφαρμογής της νομοθεσίας για την άγρια ζωή είναι εκπληκτικά χαλαρές και η λαθροθηρία γοριλών συνεχίζεται σε περιβάλλον ατιμωρησίας».
Απειλή και η άνοδος της θερμοκρασίας;
Οι λαθροκηνυγοί, οι ασθένειες, οι συρράξεις και η συρρίκνωση του φυσικού τους περιβάλλοντος ενδέχεται να μην είναι οι μοναδικές απειλές που αντιμετωπίζουν οι αφρικανικοί γορίλες. Σύμφωνα με μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο Journal of Biogeography διχάζοντας την επιστημονική κοινότητα, η αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη φέρνει τους γορίλες πιο κοντά στην εξαφάνιση καθιστώντας τους οικοτόπους τους ακατάλληλους για τον τρόπο ζωής τους.
Οι ερευνητές από βρετανικά πανεπιστήμια κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό λαμβάνοντας υπόψη τις πλέον ζοφερές προβλέψεις για το πώς η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει τους οικότοπους γοριλών και χιμπατζήδων. Δεν συμπεριέλαβαν τον παράγοντα της ανθρώπινης παρέμβασης, όμως πρωτεύοντα ρόλο στην έρευνά τους έπαιξε η παράμετρος της οικολογίας των ίδιων των ζώων: η συμπεριφορά, το μέγεθος, ο αριθμός γοριλών που αποτελούν μια «κοινότητα» κ.ο.κ.
Με μαθηματικές εξισώσεις και λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η θερμοκρασία θα έχει σημειώσει αύξηση 5,2 βαθμών Κελσίου το 2100 - μια πρόβλεψη της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή- εκτίμησαν ότι σε 90 χρόνια, οι οικότοποι των γοριλών θα έχουν περιοριστεί στο 25% της σημερινής τους έκτασης. Οι χιμπατζήδες θα χάσουν, κατά τις ίδιες προβλέψεις, το 50% του φυσικού τους περιβάλλοντος.
Ο λόγος; Ότι για να αποφύγουν την έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες θα περνούν μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους αδρανείς, τρώγοντας λιγότερο και χωρίς να έρχονται σε επαφή με άλλα ζώα στον ίδιο βαθμό με σήμερα.