Πολιτική
Τρίτη, 14 Δεκεμβρίου 2010 20:10

Αλ. Παπαρήγα: Τώρα αρχίζει ο πόλεμος

«Τώρα αρχίζει ουσιαστικά ο πόλεμος» τόνισε η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής επί του επίμαχου πολυνομοσχεδίου για τις αλλαγές στις ΔΕΚΟ και τις εργασιακές σχέσεις.

«Τώρα αρχίζει ουσιαστικά ο πόλεμος» τόνισε η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής επί του επίμαχου πολυνομοσχεδίου για τις αλλαγές στις ΔΕΚΟ και τις εργασιακές σχέσεις.

Η κ. Παπαρήγα έβαλε κατά της κυβέρνησης, κατηγορώντας τη για συκοφάντηση των εργαζομένων και νομοθέτηση εν γνώσει του ότι το Μνημόνιο θα οδηγήσει σε αύξηση του χρέους και των ελλειμμάτων. Παράλληλα ωστόσο, απέρριψε στην ομιλία της, την προοπτική άσκησης εναλλακτικών πολιτικών μέσω του ευρωομολόγου (πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και μελών του ΠΑΣΟΚ), ή εφαρμογής «διαφορετικού μείγματος πολιτικής» κατά την ορολογία της ΝΔ. Τέτοιου είδους μέτρα, «στην καλύτερη περίπτωση θα εξασφαλίσουν φθηνό χρήμα, που δεν θα πάει όμως στους μισθούς, στις συντάξεις, για την παιδεία, ή την υγεία, αλλά στους επιχειρηματίες για να ξαναμπούν στον κύκλο της κερδοφορίας» υποστήριξε.

Όπως ανέφερε, η κρίση είναι κρίση πανευρωπαϊκή, κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, που μπορεί να λυθεί μονάχα με καταστροφή κεφαλαίων και ισοπέδωση της εργατικής δύναμης: «Είναι αδύνατον, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης να υπάρχει διέξοδος απ’ την κρίση και αντιμετώπιση του χρέους με ίσες δυνατότητες και ευκαιρίες για κάθε χώρα. Αύριο μπορεί να δεσμευτούν και καταθέσεις. Ο δρόμος είναι ανοικτός, η Ελλάδα θα πτωχεύσει, θα χρεοκοπήσει - και βεβαίως, ένα μέρος των επιχειρήσεων θα βγουν πιο δυνατές, με το λαό συντρίμμια. Η διαπάλη που είναι οξύτατη, είναι στο επίπεδο του ποιος θα υποστεί την μικρότερη καταστροφή κεφαλαίου ποδοπατώντας τους εργαζόμενους».

Στο πλαίσιο αυτό η κ. Παπαρήγα εκτίμησε πως το Μνημόνιο υπεγράφη «για να είναι ο μπαμπούλας ώστε να γίνουν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.

Καταλήγοντας σημείωσε πως «αν θέλει κανείς να είναι ρεαλιστής, θα πρέπει να μιλήσει για αποδέσμευση απ’ την Ε.Ε., που συνδέεται με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, να γίνει ο λαός ιδιοκτήτης και να διαχειρίζεται την υπόθεση της ανάπτυξης. Διαφορετικά, δεν υπάρχει μέλλον».