Η ζωή στον πλανήτη μας γνώρισε θεαματική άνοδο περίπου πριν από τρία δισεκατομμύρια χρόνια, κατά πάσα πιθανότητα όταν οι προϋπάρχουσες πρωτόγονες και απλοϊκές μορφές μικροοργανισμών -τα λεγόμενα "αρχαία"- ανέπτυξαν πιο αποτελεσματικούς τρόπους να αξιοποιούν την ηλιακή ενέργεια, σύμφωνα με τη μελέτη των Έρικ Αλμ και Λόρενς Ντέηβιντ του ΜΙΤ.
Η ζωή στον πλανήτη μας γνώρισε θεαματική άνοδο περίπου πριν από τρία δισεκατομμύρια χρόνια, κατά πάσα πιθανότητα όταν οι προϋπάρχουσες πρωτόγονες και απλοϊκές μορφές μικροοργανισμών -τα λεγόμενα "αρχαία"- ανέπτυξαν πιο αποτελεσματικούς τρόπους να αξιοποιούν την ηλιακή ενέργεια, σύμφωνα με τη μελέτη των Έρικ Αλμ και Λόρενς Ντέηβιντ του ΜΙΤ.
Οι αμερικανοί επιστήμονες δημιούργησαν ένα "γενωμικό απολίθωμα", που περιλαμβάνει περίπου 4.000 οικογένειες γονιδίων-κλειδιών οι οποίες υπάρχουν σήμερα και υπολόγισαν με ποιο τρόπο αυτά τα γονίδια εξελίχθηκαν.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι το συλλογικό γονιδίωμα επεκτάθηκε πριν από 3,3 έως 2,8 δισεκατομμύρια χρόνια και στη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος εμφανίστηκε πάνω από το ένα τέταρτο (το 27%) όλων των υφισταμένων σήμερα οικογενειών γονιδίων.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτή η "απογείωση" κατέστη εφικτή, χάρη στην εμφάνιση μιας κρίσιμης βιοχημικής διαδικασίας, που αφορούσε στη μετακίνηση των ηλεκτρονίων μέσω των κυτταρικών μεμβρανών. Με τον τρόπο αυτό, τα φυτά και μερικοί μικροοργανισμοί μπόρεσαν να συλλέγουν πλέον ενέργεια από τον ήλιο και να δώσουν ώθηση στη φωτοσύνθεση και στην παραγωγή οξυγόνου στον πλανήτη μας, κάνοντας σταδιακά την ατμόσφαιρα της Γης πιο φιλική στην ανάπτυξη ζωής.
Η μεγάλη αρχική αλλαγή, που οδήγησε στην "έκρηξη" των "αρχαίων", ακολουθήθηκε, έπειτα από περίπου 500 εκατ. χρόνια, από την "μεγάλη οξείδωση", δηλαδή την προοδευτική αύξηση του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας. Το φαινόμενο αυτό εκτιμάται ότι προκάλεσε τη μεγαλύτερη "αλλαγή φρουράς" (δηλαδή μαζική καταστροφή) στη Γη, καθώς οι πρωτόγονες μικροβιακές μορφές ζωής, που δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν οξυγόνο, αναγκαστικά εξαφανίστηκαν και στη θέση τους ήρθαν μεγαλύτερες και πιο πολύπλοκες αερόβιες μορφές ζωής.
"Αυτό που είναι πραγματικά αξιοσημείωτο, είναι ότι η έρευνά μας δείχνει ότι οι ιστορίες των πολύ αρχαίων βιογεωχημικών γεγονότων είναι καταγραμμένες στο κοινό DNA των ζωντανών οργανισμών. Τώρα που αρχίζουμε να κατανοούμε με ποιο τρόπο να αποκωδικοποιούμε αυτή την ιστορία, ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να ανακατασκευάσουμε, με μεγάλη λεπτομέρεια, μερικά από τα πιο πρώιμα συμβάντα στην εξέλιξη της ζωής" δήλωσε ο Αλμ.
ΑΠΕ-ΜΠΕ