Είναι γνωστό πως στις 25 Δεκεμβρίου, οι Χριστιανοί όλου του κόσμου γιορτάζουν τα Xριστούγεννα. Ηταν, όμως, πάντοτε έτσι;
Στη Ρώμη γιορτάζονταν στις 17-23 Δεκεμβρίου, τα Σατουρνάλια, προς τιμή του θεού Saturnus (Κρόνου). Σ' αυτό το χρονικό διάστημα, γίνονταν συμπόσια, ανταλλάσσονταν δώρα, διακόπτονταν οι δίκες, τα μαθήματα και οι πολεμικές επιχειρήσεις.
Ακολουθούσε στις 25 Δεκεμβρίου, η γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου, τα Μπρουμάλια (dies brevissima = η μικρότερη μέρα του έτους). Η γιορτή αυτή συνδυαζόταν με τα ελληνικά Κρόνια. Οι Σκανδιναβοί από την άλλη πλευρά, είχαν μια σειρά από ηλιολατρικές γιορτές στο τέλος του Δεκεμβρίου. Οι γιορτές αυτές, κοινές και στους αγγλοσαξονικούς λαούς, λέγονταν «Yule», ονομασία ταυτόσημη σήμερα με τα Χριστούγεννα, αλλά που παλαιότερα πιθανώς σήμαινε «δίσκος» ή «τροχός»και συμβόλιζε την είσοδο του δίσκου του Ηλίου στο χειμερινό ηλιοστάσιο.
Τα Χριστούγεννα ήταν αρχικά μία κινητή γιορτή. Η επιλογή της 25ης Δεκεμβρίου έγινε από τον Πάπα Ιούλιο τον Α', τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Αλλοι υποστηρίζουν ότι βασίστηκε σε ημερολογιακούς υπολογισμούς, με αφετηρία τη σύλληψή Του στις 25 Μαρτίου.
Αλλοι εκτιμούν ότι επέλεξε αυτήν την ημερομηνία, επειδή συνέπεφτε με τα ειδωλολατρικά τελετουργικά για το χειμερινό ηλιοστάσιο.
Η πρόθεσή του ήταν να αντικατασταθεί ο ειδωλολατρικός εορτασμός από τον Χριστιανικό. Το 1752, αφαιρέθηκαν 11 ημέρες από το έτος, όταν έγινε η αλλαγή από το Ιουλιανό στο Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Γι' αυτό οι λεγόμενοι παλαιοημερολογίτες, γιορτάζουν ακόμα και σήμερα τα Χριστούγεννα στις 7 Ιανουαρίου (25 Δεκεμβρίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο).
Κ.Τ.