Νατζέ Αλ-Αλι, 42 ετών. Γεννήθηκε από γερμανίδα μητέρα και ιρακινό πατέρα στη Γερμανία. Σπούδασε στο Τάκσον της Αριζόνα. Διδάσκει στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Λονδίνου.
Συνέγραψε από κοινού με τον πολιτικό επιστήμονα Νίκολα Πρατ το βιβλίο «Τι Είδους Απελευθέρωση; Οι γυναίκες και η κατοχή του Ιράκ», στο οποίο περιγράφεται η τύχη των γυναικών στο Ιράκ μετά την αμερικανική εισβολή του 2003.
«Οι γυναίκες στο Ιράκ δολοφονούνται μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Το 2008, στη Βασόρσα, δολοφονήθηκαν 133 γυναίκες επειδή δεν ήταν "αρκετά" μουσουλμάνες. Κι αυτός είναι μόνο ο επίσημος απολογισμός. Είδα τις φωτογραφίες της αστυνομίας - ήταν φρικτές», λέει στην «Guardian» η Νατζέ Αλ-Αλι.
Ως αποτέλεσμα των διαδοχικών πολέμων, τονίζεται στο βιβλίο, ο πληθυσμός του Ιράκ αποτελείται πλέον κατά πλειοψηφία από γυναίκες. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, μάλιστα, η αναλογία γυναικών προς άνδρες είναι 65/35. Μόνο στη Βαγδάτη υπάρχουν 300.000 φτωχές χήρες, που πρέπει να αρκούνται σε δύο ώρες ηλεκτρικού στο σπίτι τους την ημέρα. Ηδη από τον Ιούλιο του 2003, μια έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επισήμαινε πόσο ευάλωτες είναι οι γυναίκες σε σεξουαλική βία, κακοποίηση και απαγωγές.
Η Αλ-Αλι αναφέρει στο βιβλίο της την περίπτωση της Σάρουα Αμπντούλ Ουαχάμπ Αλ Νταρουίς, μιας 36χρονης δημοσιογράφου από τη Μοσούλη που επειδή εργαζόταν στην τηλεόραση λάμβανε συχνά θανατικές απειλές. Τον περασμένο Μάιο, ένοπλοι σταμάτησαν το ταξί στο οποίο επέβαινε, την έβγαλαν έξω και τη σκότωσαν με μια σφαίρα στο κεφάλι μπροστά στη μητέρα της.
Οπως λέει κι ένας άλλος ιρακινός δημοσιογράφος που ζει στο Λονδίνο, «η κατοχή έριξε και πάλι τις γυναίκες στη θέση που βρίσκονταν τη δεκαετία του '30».
Η κυνική επίκληση των δικαιωμάτων των γυναικών από την προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση κατέστησε τις Ιρακινές ακόμη πιο ευάλωτες σε απειλές, αφού κατηγορούνται ότι υποστηρίζουν την αμερικανική ατζέντα.
Θεωρεί η Αλ-Αλι δείγμα προόδου την απόφαση να υπάρχει ποσόστωση 25% για τις γυναίκες στο ιρακινό κοινοβούλιο; «Ασφαλώς. Αλλά ποιο είναι στην πραγματικότητα αυτό το 25%; Οι αδελφές, οι κόρες και οι γυναίκες των συντηρητικών ηγετών. Δεν έχουν καμιά πολιτική παιδεία, κι όταν καλούνται να ψηφίσουν κοιτάζουν πρώτα τι κάνουν οι άνδρες. Πρέπει όμως να αναγνωρίσω ότι χάρις στο μέτρο αυτό κατάφεραν να μπουν στο κοινοβούλιο και έξι ως οκτώ κοσμικές ακτιβίστριες».
Το βιβλίο αναφέρει επανειλημμένα ότι εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις αναγκάζουν τις γυναίκες να ζουν σε συνθήκες ανάλογες με εκείνες που είχαν επιβάλει οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. «Όλα ξεκίνησαν το 2004, όταν κυκλοφόρησαν προκηρύξεις που καλούσαν τις γυναίκες να καλύπτουν το πρόσωπό τους. Πολλές γυναίκες είπαν τότε ότι θα συμμορφώνονταν με αυτή την απαίτηση, ώστε να συνεχίζουν να ζουν μια φυσιολογική ζωή. Ακολούθησαν απειλές προς φοιτήτριες του Πανεπιστημίου της Βασόρας ώστε να δεχθούν χωριστές σπουδές για άνδρες και γυναίκες. Και τώρα, το άρθρο 41 του νέου Συντάγματος ακυρώνει στην πράξη τους προοδευτικούς νόμους που διέπουν το γάμο και το διαζύγιο».
Η Αλ-Αλι πιστεύει ότι οι γυναίκες του Ιράκ δεν μπορούν να απελευθερωθούν με δυτικές στρατιωτικές παρεμβάσεις. Το μέλλον του Ιράκ, λέει, εξαρτάται από την ενεργητικότητα και την τόλμη των γυναικών που εξακολουθούν να εκφράζονται ελεύθερα παρά τις δυσκολίες. «Μισώ την εικόνα που κυκλοφορεί για τις ιρακινές γυναίκες ως θύματα βομβών και εγκλημάτων τιμής», τονίζει. «Θα ήθελα να ξεπεράσουμε αυτή την εικόνα».
Πηγή: Guardian, ΑΠΕ-ΜΠΕ