Η ανατολική Μεσόγειος αποτελεί για τους ειδικούς την «Αχίλλειο πτέρνα» του παγκόσμιου Web, καθώς κατά καιρούς τα υποθαλάσσια καλώδια της περιοχής υφίστανται σοβαρή βλάβη με αποτέλεσμα, πολλά μέρη της Μέσης Ανατολής, της Ινδίας και της Ασίας γενικότερα να μένουν χωρίς ίντερνετ.
Η ανατολική Μεσόγειος αποτελεί για τους ειδικούς την «Αχίλλειο πτέρνα» του παγκόσμιου Web, καθώς κατά καιρούς τα υποθαλάσσια καλώδια της περιοχής υφίστανται σοβαρή βλάβη με αποτέλεσμα, πολλά μέρη της Μέσης Ανατολής, της Ινδίας και της Ασίας γενικότερα να μένουν χωρίς ίντερνετ.
Όλοι οι ωκεανοί του πλανήτη διασχίζονται από τηλεπικοινωνιακά καλώδια στο βυθό τους, όμως στη Μεσόγειο μόνο τρία υπάρχουν που συνδέουν την Ευρώπη, τη Β. Αφρική και την Ασία.
Όταν στις 30 Ιανουαρίου 2008 δύο από τα τρία καλώδια κόπηκαν κάπου κοντά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ο όγκος φωνής και δεδομένων μεταξύ Ευρώπης και Ασίας έπεσε κατά 75%. Στις 19 Δεκεμβρίου 2008 πάλι δύο από τα τρία καλώδια κόπηκαν, ενώ ακόμα και το τρίτο που απέμεινε, υπέστη ζημιά κάπου μεταξύ Σικελίας και Τυνησίας.
Τι ακριβώς συμβαίνει; Προς το παρόν, παραμένει άγνωστο, πράγμα μάλλον ανησυχητικό. Στην πιο πρόσφατη περίπτωση, μια πεταμένη άγκυρα, από κάποιο από τα πολλά πλοία που διασχίζουν τη διώρυγα του Σουέζ, θεωρήθηκε υπεύθυνη, αλλά οι αιγυπτιακές Αρχές επέμειναν ότι δεν υπήρχαν πλοία στην περιοχή όταν έγιναν οι ζημιές.
Οι άγκυρες των πλοίων μπορούν όντως να σπάσουν τα καλώδια και αποτελούν υπαρκτή απειλή στο βυθό της Μεσογείου. Όμως μια άλλη αιτία προβάλλει ως πιθανότερη: οι υποθαλάσσιες κατολισθήσεις λόγω σεισμών, σύμφωνα με τον Ρότζερ Μούσον της Βρετανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας.
Όπως δήλωσε, επειδή η Μεσόγειος είναι ενεργό σύνορο ανάμεσα στις τεκτονικές πλάκες, συμβαίνουν μεγάλοι υποθαλάσσιοι σεισμοί, που φθάνουν μέχρι και οκτώ στην κλίμακα Ρίχτερ στην περίπτωση της Ελλάδας.
Τόσο μεγάλοι σεισμοί μπορούν να προκαλέσουν σημαντική υποθαλάσσια ζημιά, όμως είναι σπάνιοι, συνεπώς ακόμα και μικρότεροι αλλά πιο συχνοί σεισμοί μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στα καλώδια.
Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη προσπάθειες προκειμένου να μειωθούν οι επιπτώσεις από μελλοντικές ζημιές στα καλώδια. Μια λύση είναι τα καλώδια να θάβονται βαθύτερα, ώστε να μην είναι εκτεθειμένα στις άγκυρες, όμως αυτό δεν τα προστατεύει από τους σεισμούς.
Μια εναλλακτική λύση θα είναι να δημιουργηθούν επίγειες καλωδιακές συνδέσεις ανάμεσα στην Ευρώπη, τη Μ. Ανατολή και την Αφρική, πράγμα, που για παράδειγμα, θα σήμαινε ένα καλώδιο από την Ευρώπη, το οποίο, μέσω της Τουρκίας, του Ιράκ και του Ιράν, θα έφθανε στη Σ. Αραβία.
Όμως εδώ προκύπτουν νέες ανησυχίες. «Αν θεωρεί κανείς ότι τα καλώδια κινδυνεύουν στον ωκεανό, απλώς ας περιμένει να δει τι θα συμβεί, όταν θα διασχίζουν την ξηρά», δήλωσε ειδικός της αμερικανικής εταιρίας αναλύσεων TeleGeography Research
Οι εταιρίες σχεδιάζουν τελικά να ποντίσουν περισσότερα υποθαλάσσια καλώδια στη Μεσόγειο για να μοιράσουν το ρίσκο. Τέσσερα καλώδια προγραμματίζονται να βυθιστούν τους επόμενους 18 μήνες και το πρώτο από αυτά πιθανότατα θα λειτουργεί από φέτος το καλοκαίρι.