Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποφάσισε σήμερα ότι υπάρχει ρήτρα της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, (ως παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου) που δεν απαγορεύει στα κράτη μέλη να θεσπίζουν ρυθμίσεις όπως το ελληνικό προεδρικό διάταγμα 164/2004 σχετικά με τις «Ρυθμίσεις για τους εργαζομένους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα».
Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποφάσισε σήμερα ότι υπάρχει ρήτρα της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, (ως παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου) που δεν απαγορεύει στα κράτη μέλη να θεσπίζουν ρυθμίσεις όπως το ελληνικό προεδρικό διάταγμα 164/2004 σχετικά με τις «Ρυθμίσεις για τους εργαζομένους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα».
Ωστόσο, διευκρινίζει ότι το αιτούν δικαστήριο είναι αυτό που θα κρίνει εάν η εθνική ρύθμιση προβλέπει, «όσον αφορά την καταχρηστική χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, αποτελεσματικά και δεσμευτικά μέτρα πρόληψης των περιπτώσεων τέτοιας καταχρηστικής χρησιμοποίησης, καθώς και κυρώσεις που να είναι αρκούντως αποτελεσματικές και αποτρεπτικές, ώστε να εγγυώνται την πλήρη αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων πρόληψης».
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, η εφαρμογή αυτής της συμφωνίας-πλαισίου μέσω εθνικής ρύθμισης, όπως είναι το προεδρικό διάταγμα 164/2004, δεν επιτρέπεται να καταλήγει στην υποβάθμιση της προστασίας που ίσχυε προηγουμένως στην εσωτερική έννομη τάξη για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου σε επίπεδο που να υπολείπεται του επιπέδου που καθορίζουν οι διατάξεις της ίδιας αυτής συμφωνίας-πλαισίου για την κατ` ελάχιστο όριο προστασία των μισθωτών.
Αφορμή για την απόφαση αυτή ήταν οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο ένδικων διαφορών μεταξύ αφενός της Κ. Αγγελιδάκη και δεκατριών άλλων μισθωτών και αφετέρου των εργοδοτών τους, και συγκεκριμένα του Οργανισμού Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ρεθύμνης και του Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ρεθύμνης «Δήμος Γεροποτάμου», σχετικά με τον χαρακτηρισμό των συμβάσεων εργασίας τους με τους εν λόγω εργοδότες και τη μη ανανέωση των συμβάσεων αυτών.
Κάθε ένας από τους ενάγοντες σύναψε με τον εργοδότη του, που εμπίπτει στον δημόσιο τομέα κατά το ελληνικό δίκαιο, σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης βάσει του νόμου 3250/2004. Εκτιμώντας ότι η εργασία που προσέφεραν στο πλαίσιο των εν λόγω συμβάσεων ικανοποίησε πάγιες και διαρκείς ανάγκες, προσέφυγαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης προκειμένου το δικαστήριο αυτό να χαρακτηρίσει τις εν λόγω συμβάσεις ως συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου και να υποχρεώσει τους εναγόμενους Ο.Τ.Α. να τους απασχολεί βάσει τέτοιων συμβάσεων. Το Πρωτοδικείο Ρεθύμνης υπέβαλε στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για κάθε μία από τις παραπάνω υποθέσεις σειρά προδικαστικών ερωτημάτων.
ΑΠΕ-ΜΠΕ