Λίγοι από τους αγοραστές των ξεθωριασμένων τζιν ξέρουν τι κοστίζει η επεξεργασία Stone-Washed στον εργαζόμενο. Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι είναι θανατηφόρα.
Στο τέλος του 2008 έγινε στη Κωνσταντινούπολη η πρώτη διαδήλωση εργατών σε υφαντουργεία κατασκευής ξεθωριασμένων τζιν που υποφέρουν από πυριτίαση, μια νόσος που κατατάσσεται στις μη θεραπεύσιμες αποφρακτικές πνευμονοπάθειες.
Ταυτόχρονα συστάθηκε επιτροπή αλληλεγγύης από συνδικαλιστές, δικηγόρους και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων με στόχο να στηρίξουν τη διαμαρτυρία των εργατών, που είχαν προσβληθεί από τη νόσο και οι οποίοι στην πλειονότητά τους προέρχονται από την Ανατολία. Το χωριό Αμπαρλίκιοϋ στη ΝΑ Τουρκία έχει ήδη κρούσματα πυριτίασης. Ο 28χρονος Ραμαζάν Τεκτάς περιγράφει την κατάστασή του: «Παλιά παίζαμε ποδόσφαιρο μετά τη δουλειά. Τώρα δεν μπορεί κανείς μας να παίξει, δεν έχουμε δυνάμεις. Δεν μπορώ να ανεβώ ούτε τις σκάλες στο σπίτι μου, στο δεύτερο όροφο. Από 72 κιλά έμεινα 60 και καθημερινά αδυνατίζω όλο και πιο πολύ. Οταν βήχω, φτύνω αίμα». «Δουλεύουμε μέσα σε σύννεφα σκόνης. Ο χώρος εργασίας δεν έχει εξαερισμό και κυρίως είναι πλήρως στεγανός για να μην φεύγει ούτε κόκκος σκόνης. Δουλεύουμε μόνιμα σε ένα σύννεφο σκόνης. Και την αναπνέουμε συνεχώς».
Το ωράριο εργασίας είναι συνήθως 12 ώρες. «Αλλά δεν είναι μόνον η ημέρα», λέει ο 20χρονος Μεχμέτ Ουρούκ, συγχωριανός του Τεκτάς: «Κοιμόμαστε στο εργοστάσιο, στο πίσω μέρος της φάμπρικας. Εκεί ξαπλώνουμε σε στρώματα στο πάτωμα. Εκεί τρώμε, εκεί κοιμόμαστε. Παρέα με τη σκόνη».
Δώδεκα νεαροί ηλικίας από 19 μέχρι 24 ετών υπέκυψαν ήδη στις συνέπειες της εισπνοής σκόνης κρυσταλλικού διοξειδίου του πυριτίου.
Οπως καταγγέλλουν τα τουρκικά συνδικάτα και οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στα υφαντουργεία της Κωνσταντινούπολης όλοι οι νεαροί εργάτες απασχολούνται χωρίς συμβόλαιο, περίθαλψη ή κοινωνικές παροχές.
Deutsche Welle