Στόχος των ερευνητών είναι οι ανθρωπόμορφοι ποδοσφαιριστές να φτάσουν έως το 2050 στο επίπεδο εκείνο που θα τους εξασφαλίζει άνετη νίκη έναντι οποιασδήποτε ομάδας ανθρώπων.
Σε πυρετό προετοιμασίας βρίσκεται αυτή την εποχή ο Δρ. Χαβιέρ Ρουίθ δελ Σόλαρ και η ομάδα του στο Πανεπιστήμιο της Χιλής, οι οποίοι προπονούν δύο ποδοσφαιρικές ομάδες ρομπότ για το ετήσιο παγκόσμιο πρωτάθλημα RoboCup.
Στόχος των ερευνητών είναι οι ανθρωπόμορφοι ποδοσφαιριστές να φτάσουν έως το 2050 στο επίπεδο εκείνο που θα τους εξασφαλίζει άνετη νίκη έναντι οποιασδήποτε ομάδας ανθρώπων. Κάτι τέτοιο, όμως, είναι προς το παρόν αδύνατο –τουλάχιστον μέχρι τα ανθρωποειδή να μάθουν να πέφτουν «αναίμακτα» στο έδαφος.
Μέχρι πρότινος, στόχος των επιστημόνων ήταν η ευθυτενής στάση και η ισορροπία των ρομπότ. Στον πραγματικό κόσμο, όμως, είναι αναπόφευκτο κάποια στιγμή οι ποδοσφαιριστές να χάσουν την ισορροπία τους και να πέσουν στο έδαφος. Εδώ ακριβώς είναι που χρειάζονται βελτίωση οι ανθρωπόμορφοι ποδοσφαιριστές, οι οποίοι προσκρούουν στο έδαφος σαν άψυχο σώμα με αποτέλεσμα να υπόκεινται σοβαρές ζημιές.
Σε αντίθεση με τους ανθρώπους, τα ρομπότ δεν φροντίζουν να προστατεύονται κατά την πτώση τους και καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά μόνο όταν οι αισθητήρες τους τα ειδοποιήσουν ότι βρίσκονται σε οριζόντια θέση.
Για να ανακαλύψει τους βέλτιστους τρόπους πρόσκρουσης στο έδαφος, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια προσομοίωση υπολογιστή που βασίστηκε σε έναν ανθρωποειδή παίκτη, τον Νάο, ο οποίος έπαιξε σε όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος RoboCup.
Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι θα ανακαλύψουν έναν αλγόριθμό που θα υπολογίζει το βέλτιστο τρόπο πτώσης του ρομπότ, ώστε να μην γίνεται πράξη σε κάθε παιχνίδι το «ή ταν ή επι τας».
Πηγή: The New Scientist