Το εκλογικό ματς της 7ης Ιουνίου δεν πραγματοποιήθηκε σε ευρωπαϊκό έδαφος, υποστηρίζει η ισπανική εφημερίδα El Pais, αλλά στην έδρα καθενός από τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το εκλογικό ματς της 7ης Ιουνίου δεν πραγματοποιήθηκε σε ευρωπαϊκό έδαφος, υποστηρίζει η ισπανική εφημερίδα El Pais, αλλά στην έδρα καθενός από τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών επιβεβαιώνουν τη γενική δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων πολιτών για τις εκλογές, τις οποίες νιώθουν απόμακρες και ανώφελες. Απόδειξη είναι η χαμηλή προσέλευση και η αδιαφορία των πολιτών, η χρησιμοποίηση των Ευρωεκλογών ως μια δημοσκόπηση μεγάλης κλίμακας για τις επιδόσεις των εθνικών κομμάτων, η άνοδος των ακραίων παρατάξεων όπως το ξενοφοβικό Geert Wilders και το αντιευρωπαϊκο Κόμμα της Ελευθερίας στην Ολλανδία, καθώς και η κατατρόπωση των Εργατικών στη Βρετανία που ανοίγει το δρόμο της διεκδίκησης πρόωρων εκλογών για τους Τόρις.
Εθνικά γκολ και εθνικές ήττες σημειώθηκαν, με άλλα λόγια, στις εκλογές που εξακολουθούν –εσφαλμένα– να θεωρούνται δευτερεύουσας σημασίας για την επίλυση γενικών αλλά και ειδικών προβλημάτων, σε μια Ευρώπη που επιμένουμε να μην την βλέπουμε ως το σύνολο που υπερτερεί των επιμέρους συστατικών της.
Η 7η Ιουνίου αποδείχθηκε θρίαμβος του τοπικισμού. Τόσοι οι πολιτικοί, που δεν θέλουν να καταλάβουν, όσο και το εκλογικό σώμα, που τελεί υπό καθεστώς τρόμου λόγω της κρίσης, μένουν «καρφωμένοι» στα προσφιλή και οικεία και δεν συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχουν εθνικές λύσεις σε παγκόσμια προβλήματα. Καμία από τις σημερινές προκλήσεις –κλιματικές αλλαγές, ενεργειακό πρόβλημα, μετανάστευση– δεν μπορεί να νικηθεί σε εθνικό έδαφος.
Χάσαμε μια ευκαιρία: τις μεγαλύτερες διεθνικές εκλογές της ιστορίας, στις οποίες 380 εκατομμύρια Ευρωπαίων είχαν τη δυνατότητα να εκλέξουν 736 μέλη για ένα υπερεθνικό κοινοβούλιο. Δυστυχώς, δεν έχουμε δυνατότητα ανάδειξης των μελών της Ευρωπαϊκής κυβέρνησης, ούτε το Ευρωκοινοβούλιο διορίζει τα μέλη του εκτελεστικού οργάνου της ΕΕ, την Κομισιόν –όπως θα ήταν λογικό και θεμιτό.
Μπορεί να μην υπάρχει ευρωπαϊκός λαός, ευρωπαϊκή γλώσσα, προϋπολογισμός ή φορολογία. Επίσης, δεν υπάρχει Ευρωπαίος πρόεδρος ή κοινή εξωτερική ή αμυντική πολιτική. Και πάλι, όμως, η Ευρώπη μας χαρίζεται, επισημαίνει η El Pais. Δεν γίνεται να συνεχίζουμε να χάνουμε έδαφος τη στιγμή που ήδη ακούμε την ανάσα των μη-ευρωπαϊκών υπερδυνάμεων, όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία.