Μέχρι στιγμής ο Αμερικανός πρόεδρος αντιδρά συγκρατημένα στην ιρανική κατάσταση. Εκφράζει την ανησυχία του για τα βίαια μέτρα καταστολής των διαδηλώσεων, αλλά αποφεύγει τον όρο εκλογική νοθεία.
H «Liberation» γράφει, επικαλούμενη πληροφορίες, ότι «εθελοντές» των ισλαμικών πολιτοφυλακών (bassidji) αντικατέστησαν την ημέρα των ιρανικών εκλογών ορισμένους αξιωματούχους που ήταν αρμόδιοι για την επεξεργασία των ψήφων. «Η νοθεία αυτή είναι αποτέλεσμα ενός λεπτομερούς, μακιαβελικού σχεδίου, που προετοιμάστηκε εδώ και πολύ καιρό», υπογραμμίζει ο ερευνητής Μισέλ Μακίνσκι.
Ειδικοί από το ιρανικό Υπουργείο Εσωτερικών, τους οποίους επικαλείται η εφημερίδα, υποστηρίζουν ότι τα αποτελέσματα των εκλογών είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που ανακοινώθηκαν. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτά, πρώτος ήλθε ο Μιρ Χοσεϊν Μουσαβί με 19 εκατομμύρια ψήφους (σε σύνολο 42 εκατομμυρίων ψηφισάντων), δεύτερος ο άλλος μεταρρυθμιστής Μεχντί Καρουμπί με 13 εκατομμύρια ψήφους, ενώ ο Αχμαντινεζάντ ήλθε μόλις τρίτος, με 5,7 εκατομμύρια. Κανονικά, λοιπόν, θα έπρεπε να διεξαχθεί δεύτερος γύρος μεταξύ των δύο μεταρρυθμιστών.
Αρχικά, ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης της χώρας Αλί Χαμενεϊ ήταν διατεθειμένος να δεχθεί τη νίκη του Μουσαβί. Ο Αχμαντινεζάντ τον έπεισε, όμως, ότι οι αντίπαλοί του σκόπευαν να περιορίσουν την απόλυτη εξουσία του, με αποτέλεσμα ο Χαμενεϊ να δεχθεί τους αριθμούς που ο απερχόμενος πρόεδρος είχε κατασκευάσει.
Βέβαιη ότι σημειώθηκε νοθεία είναι και η Αζαντέχ Κιαν-Τιεμπό, που διδάσκει Κοινωνιολογία στο πανεπιστήμιο Paris-VV και είναι ειδικός για το Ιράν. Όπως λέει σε συνέντευξή της, κανείς δεν είναι ευχαριστημένος από τον Αχμαντινεζάντ, ούτε οι εργάτες ούτε οι έμποροι, οι αγρότες ή η μεσαία τάξη. Οι μόνοι που μπορεί να τον ψήφισαν είναι το 20% με 30% των ψηφοφόρων που έλαβαν πριν από τις εκλογές σοβαρή οικονομική ενίσχυση. «Μετά το πραξικόπημα αυτό, ο κόσμος δεν έχει πλέον καμιά ελπίδα. Εφαγαν ένα τέτοιο χαστούκι, που έχουν αποσυντονιστεί πλήρως. Αλλά δεν θα σωπάσουν εύκολα. Διαδηλώσεις δεν γίνονται μόνο στην Τεχεράνη, αλλά και στη Σιράζ, στο Ισπαχάν, στο Ζαχεντάν. Μαζί με τους νέους και τις γυναίκες, διαδηλώνουν και οι θρησκευτικές και εθνοτικές μειονότητες».
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια επανάσταση; Αυτό ήταν που φοβούνταν πριν από τις εκλογές οι Φρουροί της Επανάστασης. Προς το παρόν, πάντως, το στρατόπεδο των μεταρρυθμιστών απαιτεί να γίνει σεβαστό το πραγματικό αποτέλεσμα των εκλογών. Καμιά στιγμή δεν αμφισβήτησε τη νομιμότητα του ισλαμικού καθεστώτος.
Δεν συμβαίνει το ίδιο με ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας, που αμφισβητεί ευθέως τις ισλαμικές αξίες. Το πρόβλημα είναι ότι δεν διαθέτει οργανωτικό μηχανισμό. Οι οπαδοί του Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ είναι καλύτερα οργανωμένοι.
Πηγή: Liberation, ΑΠΕ-ΜΠΕ