Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινεί δικαστική διαδικασία κατά της Ελλάδας, επειδή η χώρα μας δεν έχει θέσει σε εφαρμογή επαρκή μέτρα για την προστασία ενός από τους σημαντικότερους υγρότοπους της Ευρώπης, όπως αναφέρει σε σχετική της ανακοίνωση.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινεί δικαστική διαδικασία κατά της Ελλάδας, επειδή η χώρα μας δεν έχει θέσει σε εφαρμογή επαρκή μέτρα για την προστασία της λίμνης Κορώνειας -ενός από τους σημαντικότερους υγρότοπους της Ευρώπης, όπως αναφέρει σε σχετική της ανακοίνωση.
Συγκεκριμένα εστάλη στην Ελλάδα πρώτη γραπτή προειδοποίηση για μη εφαρμογή του αναγκαίου για τη συγκεκριμένη περιοχή νομικού πλαισίου προστασίας και διατήρησης.
Μεταξύ άλλων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην προειδοποίηση αναφέρει:
Μετά από τις διαδικασίες επί παραβάσει που κινήθηκαν το 2002 λόγω της ρύπανσης και της υποβάθμισης της λίμνης, οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν να θεσπίσουν ειδικό νομικό πλαίσιο και να αντιμετωπίσουν τις παράνομες δραστηριότητες που αναπτύσσονται στη περιοχή. Οι ελληνικές αρχές θέσπισαν το νομικό πλαίσιο και ενέκριναν σχέδιο διαχείρισης και αποκατάστασης για τον υγρότοπο, ενώ πολλές από τις δράσεις του σχεδίου αυτού πρόκειται να συγχρηματοδοτηθούν από την Επιτροπή.
Ωστόσο , η εφαρμογή των μέτρων προστασίας προχωρεί με αργούς ρυθμούς. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ελλάδα δεν έχει λάβει επαρκή μέτρα για να αποτρέψει την υποβάθμιση της λίμνης και την παρενόχληση της πανίδας και της χλωρίδας. Για τον λόγο αυτό, η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει νέα διαδικασία επί παραβάσει και να απευθύνει στην Ελλάδα πρώτη γραπτή προειδοποίηση.
Περιβαλλοντικά ζητήματα στη λίμνη Κορώνεια
Η λίμνη Κορώνεια π λήττεται από άντληση μεγάλων ποσοτήτων νερού για άρδευση, με αποτέλεσμα τη δραματική πτώση της στάθμης των υδάτων της. Η λίμνη παρουσιάζει επίσης έντονη ρύπανση, οφειλόμενη στις απορρίψεις θρεπτικών στοιχείων, βαρέων μετάλλων και άλλων ρύπων από βιομηχανίες και πόλεις της γύρω περιοχής. Τα θρεπτικά αυτά στοιχεία ευνοούν την υπερβολική ανάπτυξη φυκών που καταπνίγουν άλλες μορφές ζωής (διαδικασία γνωστή ως «ευτροφισμός»).
Η λίμνη έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 και προστατεύεται στο πλαίσιο των οδηγιών της ΕΕ για τα πτηνά 1 και τους οικοτόπους (ενδιαιτήματα) 2 . Φιλοξενεί πολυάριθμα απειλούμενα, ενδημικά ή σπάνια, ενδιαιτήματα, είδη και πτηνά και έχει χαρακτηριστεί βάσει της σύμβασης Ραμσάρ (διεθνής συνθήκη για τη διατήρηση και την αειφόρο χρήση των φυσικών υγροτόπων. Επιπλέον, η Ελλάδα υπέχει υποχρεώσεις που απορρέουν από την οδηγία για τις απορρίψεις επικίνδυνων ουσιών στο υδάτινο περιβάλλον 3 και από την οδηγία για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων 4 , η οποία επιβάλλει στα κράτη μέλη την επεξεργασία, σύμφωνα με αυστηρά πρότυπα, των λυμάτων που προορίζονται για απόρριψη σε ευπαθείς περιοχές.
Δικαστική διαδικασία
Το άρθρο 226 της Συνθήκης εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να κινεί δικαστική διαδικασία κατά των κρατών μελών που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους.
Όταν η Επιτροπή θεωρεί ότι στοιχειοθετείται παραβίαση του κοινοτικού δικαίου, που δικαιολογεί την κίνηση διαδικασίας επί παραβάσει, απευθύνει «επίσημη προειδοποιητική επιστολή» (πρώτη γραπτή προειδοποίηση) στο συγκεκριμένο κράτος μέλος, με την οποία το καλεί να της υποβάλει τις παρατηρήσεις του εντός ορισμένης προθεσμίας, συνήθως δίμηνης.
Με βάση την απάντηση, ή ελλείψει απαντήσεως, του κράτους μέλους, η Επιτροπή δύναται να αποφασίσει να του αποστείλει «αιτιολογημένη γνώμη» (δεύτερη και τελική γραπτή προειδοποίηση). Σε αυτήν αναπτύσσονται ρητά και κατηγορηματικά οι λόγοι για τους οποίους η Επιτροπή θεωρεί ότι έχει υπάρξει εν προκειμένω παράβαση του κοινοτικού δικαίου και καλείται το κράτος μέλος να συμμορφωθεί εντός ορισμένης προθεσμίας, κατά κανόνα δίμηνης.
Εάν το κράτος μέλος δεν συμμορφωθεί με την αιτιολογημένη γνώμη, η Επιτροπή δύναται να αποφασίσει την παραπομπή της υπόθεσης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εάν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνει ότι υπήρξε παράβαση των διατάξεων της Συνθήκης, το κράτος μέλος που ευθύνεται για την παράβαση καλείται να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθεί προς τις εν λόγω διατάξεις.
Το άρθρο 228 της Συνθήκης εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να λαμβάνει μέτρα κατά κράτους μέλους που δεν συμμορφώνεται με προηγούμενη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Το άρθρο αυτό εξουσιοδοτεί επίσης την Επιτροπή να ζητεί από το Δικαστήριο την επιβολή χρηματικής ποινής στο ενεχόμενο κράτος μέλος.