Την άμεση αντίδραση του Υπουργείου Υγείας προκάλεσε το αίτημα 12 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής για ενημέρωση της Επιτροπής από τον Υπουργό Υγείας για την αντιμετώπιση της νέας γρίπης.
Την άμεση αντίδραση του Υπουργείου Υγείας προκάλεσε το αίτημα 12 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής για ενημέρωση της Επιτροπής από τον Υπουργό Υγείας για την αντιμετώπιση της νέας γρίπης http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/07/17/1691527.htm .
Για ανεύθυνες συμπεριφορές που προκαλούν συγχρόνως σύγχυση, φόβο και ανασφάλεια στην ελληνική κοινωνία κάνει λόγο στην ανακοίνωσή του το Υπουργείο.
Ο υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δημήτρης Αβραμόπουλος ζήτησε από την αρμόδια Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων να συνέλθει ώστε να ενημερωθούν κυβέρνηση, αντιπολίτευση και φορείς που εμπλέκονται στην κοινή αυτή εθνική προσπάθεια.
«Η ενημέρωση που ζητείται από τους 12 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για την αντιμετώπιση της νέας γρίπης στην Ελλάδα και οι μικρόψυχες όσο και κοντόφθαλμες επικρίσεις στείρου αντιπολιτευτικού χαρακτήρα για ένα τόσο μεγάλο παγκόσμιο θέμα που αφορά την υγεία των πολιτών του κόσμου και της χώρας μας, απαντώνται από τη σημερινή ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τα διεθνή ΜΜΕ», αναφέρεται στην ανακοίνωση του Υπουργείου.
Όπως εξηγεί το Υπουργείο, ο ΠΟΥ καλεί σήμερα να λάβουν οι χώρες άμεσα μέτρα λόγω της ραγδαίας εξάπλωσης της νέας γρίπης και να περάσουν από το στάδιο της καθημερινής καταγραφής των μεμονωμένων περιστατικών -η οποία θεωρεί ότι δεν έχει πια νόημα - στο στάδιο της προστασίας και στην επιτήρηση της παθογονικότητας του ιού.
Η ελληνική κυβέρνηση έλαβε την απόφαση αυτή, όπως σημειώνεται, και ανακοινώθηκε από τον υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δημήτρη Αβραμόπουλο τρεις μέρες νωρίτερα, κατά την τελευταία συνέντευξη Τύπου όπου η χώρα πέρασε από το στάδιο της περιχαράκωσης - δηλαδή το στάδιο καταγραφής μεμονωμένων περιστατικών - στο στάδιο «προστασίας» δηλαδή
Α) Την κλινικό- εργαστηριακή αντιμετώπιση των σοβαρών περιστατικών και δειγματοληπτικό έλεγχο για το ενδεχόμενο πιθανής αύξησης της παθογονικότητας του ιού.
Β) Ορθή χρήση των αντι-ιϊκών φαρμάκων.
Γ) Τον αυτοπεριορισμό και νοσηλεία στο σπίτι των ελαφρών περιστατικών.
Δ) Την οργάνωση της εμβολιαστικής κάλυψης του πληθυσμού και ιδιαίτερα των ευπαθών ομάδων.