Σημάδια επιτάχυνσης του ρυθμού κλιματικών αλλαγών συνιστούν, σύμφωνα με έκθεση του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP), οι ξηρασίες, από την Αυστραλία έως τις νοτιοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ, το όξινο νερό των ωκεανών και η τήξη των παγετώνων.
Σημάδια επιτάχυνσης του ρυθμού κλιματικών αλλαγών συνιστούν, σύμφωνα με έκθεση του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP), οι ξηρασίες, από την Αυστραλία έως τις νοτιοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ, το όξινο νερό των ωκεανών και η τήξη των παγετώνων.
«Βαδίζουμε προς πολύ σοβαρές αλλαγές στον πλανήτη μας και χρειάζεται να εκτιμήσουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης ώστε να παράσχουμε την υποστήριξη στις πολιτικές που απαιτείται να εφαρμοστούν», δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής της UNEP Αχίμ Στάινερ, κατά την παρουσίαση της σχετικής έκθεσης.
Στην έκθεση «Climate Change Science Compedium 2009» διατυπώνεται η εκτίμηση ότι οι παγετώνες στις ορεινές περιοχές της Ασίας λειώνουν με ρυθμό ο οποίος μελλοντικά θα απειλήσει τα υδάτινα αποθέματα, την άρδευση ή τα υδροηλεκτρικά έργα για το 20% με 25% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Λόγω της αύξησης της συγκέντρωσης των αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι υπάρχει για μεγάλη πιθανότητα ανόδου της θερμοκρασίας κατά 1,4 με 4,3 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας, σε σχέση με τα επίπεδα της προ-βιομηχανικής εποχής, όπως αναφέρεται στην έκθεση.
Η άνοδος αυτή είναι μεγαλύτερη της ανόδου μεταξύ 1 και 3 βαθμών Κελσίου, την οποία πολλοί επιστήμονες θεωρούν ως επίπεδο που θα οδηγήσει σε εξαφάνιση του επιφανειακού πάγου στους αρκτικούς ωκεανούς κατά τη θερινή περίοδο και τη μελλοντική τήξη των παγετών των Ιμαλαΐων και των φύλλων πάγου στη Γροιλανδία, σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης.
«Η αύξηση της ξηρασίας προσελκύει την έντονη προσοχή των επιστημόνων. Νέες έρευνες δείχνουν ότι στα τέλη του 21ου αιώνα και η περιοχή της Μεσογείου θα βιώσει πολύ πιο σοβαρές αυξήσεις ξηρασίας από ό,τι εκτιμάτο προηγουμένως, καθιστώντας ολόκληρη τη περιοχή, αλλά ιδιαίτερα τη νότια Μεσόγειο, ακόμη πιο ευάλωτη στην έλλειψη υδάτινων πόρων και την ερημοποίηση», σημειώνει στον πρόλογο της έκθεσης ο κ. Στάινερ.
Επιπλέον, διαπιστώνεται ότι η αυξανόμενη απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα από τους ωκεανούς καθιστά πιο όξινο το νερό τους, με αποτέλεσμα να απειλούνται με εξαφάνιση τόποι αναπαραγωγής πολλών ειδών της θαλάσσιας πανίδας δεκαετίες νωρίτερα από ό,τι προβλέπουν τα σχετικά μοντέλα.
Πηγές: ΑΠΕ – ΜΠΕ, Reuters