Oταν ένας αμερικανός στρατιώτης σκοτώνεται στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, η οικογένειά του δέχεται την επίσκεψη δύο στρατιωτικών, καθώς κι ένα συλλυπητήριο γράμμα με τον αμερικανικό αετό. Εδώ και τρία χρόνια, το καθένα από τα γράμματα αυτά περιλαμβάνει στο κάτω μέρος μια μικρή προσωπική σημείωση, γραμμένη από τον ίδιο τον υπουργό Αμύνης Ρόμπερτ Γκέιτς. «Θέλω οι παραλήπτες να γνωρίζουν ότι ο υπουργός Αμύνης είδε, υπέγραψε και σκέφτηκε το γράμμα που λαμβάνουν», είπε ο Γκέιτς τον Φεβρουάριο του 2008, πολύ πριν του ζητηθεί από τον πρόεδρο Ομπάμα να παραμείνει στη θέση του.
Ο Γκέιτς διακατέχεται από μια σχεδόν παθολογική αίσθηση ευθύνης. Πριν προαχθεί σε υπαρχηγό της CIA, το 1986, για να γίνει πέντε χρόνια αργότερα διευθυντής του «εργοστασίου παραγωγής κατασκόπων» του Λάνγκλεϊ, είχε πραγματοποιήσει πολλά ταξίδια ανάμεσα στην Υπηρεσία και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, ανάμεσα στον κόσμο της αντικατασκοπείας και σ' εκείνο των πολιτικών αποφάσεων.
Στρατολογήθηκε για πρώτη φορά το 1974 από τους σοβιετολόγους του Ρίτσαρντ Νίξον, για να προσφέρει ξανά τις υπηρεσίες του στις κυβερνήσεις Φορντ και Ρίγκαν, προτού γίνει αναπληρωτής του Μπρεντ Σκόουκροφτ στην κυβέρνηση του πατέρα Μπους. Απαλλαγμένος από τις ιδεολογίες, ο Ρεπουμπλικανός αυτός ενσαρκώνει τη μονιμότητα των εθνικών συμφερόντων. Και αποτελεί μια ζωντανή μνήμη της αμερικανικής στρατηγικής.
Διορίζοντας στο Πεντάγωνο έναν από τους πιο ένθερμους θαυμαστές του πατέρα του, ο γιος Μπους θέλησε να δείξει ότι αποποιείται τις νεοσυντηρητικές περιπέτειες της πρώτης του θητείας. Διατηρώντας τον στο πόστο του, ο Ομπάμα του πρόσφερε την ευκαιρία να ξαναγράψει την ιστορία. Αλλοτε υποστηρικτής του προγράμματος αντιπυραυλικής άμυνας στην κεντρική Ευρώπη, ο Γκέιτς καλείται τώρα να το αναθεωρήσει. Οπως και να επανεξετάσει την πορεία του πολέμου στο Αφγανιστάν.
Στο μεγάλο του γραφείο στον τρίτο όροφο του Πενταγώνου, φιγουράρει ένας πίνακας του όρους Rainier, ενός μεγαλειώδους ηφαιστείου της βορειοδυτικής Αμερικής, όπου πέρασε μερικά ευτυχισμένα χρόνια κατά τη
δεκαετία του '90. «Τα τοπία αυτά μου θυμίζουν ότι υπάρχει μια εναλλακτική λύση στα σημερινά μου καθήκοντα», εξηγεί στους περίεργους.
Ο Γκέιτς φτάνει σήμερα στο απόγειο της καριέρας του. Τα τριάντα χρόνια της εμπειρίας του σε πέντε κυβερνήσεις τον αναγορεύουν σε απαραίτητο σύμβουλο ενός προέδρου που θεωρείται άπειρος στα στρατιωτικά και διεθνή θέματα. Ο στόχος του Ομπάμα, πάλι, είναι να συνεχίσει την «εκκαθάριση» του αμερικανικού στρατιωτικού μαμούθ που ξεκίνησε το 2007 μετά την αποπομπή του Ντόναλντ Ράμσφελντ.
Μόλις ο Γκέιτς ανέλαβε υπουργός, δεκαπλασίασε τις παραγγελίες αρμάτων μάχης που μπορούν να αντιμετωπίσουν τις νάρκες των ιρακινών ανταρτών. Και βάλθηκε να αλλάξει ένα σύστημα που ήταν σχεδιασμένο για να προετοιμάζει τους μελλοντικούς πολέμους, όχι για να φέρει επιτυχώς σε πέρας τους τρέχοντες. Η αμερικανική αεροπορία, για παράδειγμα, ήταν προσανατολισμένη στο καταδιωκτικό νέας γενιάς F-22 Raptor, που υποτίθεται ότι θα δώσει συντριπτική υπεροχή στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις έναντι των κινεζικών ή των ρωσικών, και όχι στα τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη που έχουν ανάγκη οι στρατιώτες που σταθμεύουν στο Αφγανιστάν. Αλλά τον περασμένο Ιούλιο, ο Γκέιτς ακύρωσε αυτό το πρόγραμμα.
Εκείνη την ημέρα, ο Ομπάμα τον συνεχάρη για την επιλογή του. Μένει να διαπιστωθεί αν ο Γκέιτς θα καταφέρει να φέρει σε πέρας και τις άλλες δύσκολες αποστολές με τις οποίες έχει επιφορτιστεί.
Πηγή: L' Express, ΑΠΕ-ΜΠΕ