Στο Όσλο θα μεταβεί ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα προκειμένου να παραλάβει το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, το οποίο του απονεμήθηκε σήμερα, για το έτος 2009.
Στο Όσλο θα μεταβεί ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα προκειμένου να παραλάβει το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, το οποίο του απονεμήθηκε σήμερα, για το έτος 2009, όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός της Νορβηγίας Γιένς Στόλτενμπεργκ.
Η απονομή του Βραβείου θα γίνει στις 10 Δεκεμβρίου. Ο 48χρονος Αμερικανός πρόεδρος είναι ο 11ος κατά σειρά αρχηγός κυβέρνησης ο οποίος τιμάται με Βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης.
Αναλυτικότερα, οι 10 αρχηγοί κυβερνήσεων, οι οποίοι έχουν τιμηθεί με την ίδια διάκριση -από το έτος 1906 και μετά- είναι:
* 1906. Θεόδωρος Ρούσβελτ (1901-1909), πρόεδρος ΗΠΑ, που τιμήθηκε για την συνδρομή του στις ρωσο-ιαπωνικές ειρηνευτικές διαβουλεύσεις
* 1919. Γούντροου Ουϊλσον (1913-1921), πρόεδρος ΗΠΑ, που τιμήθηκε για την απόφασή του, να κρατηθούν οι ΗΠΑ μακρυά από τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο τα τρία πρώτα έτη του.
* 1926. Αριστίντ Μπριάν, έντεκα φορές πρωθυπουργός της Γαλλίας, 20 φορές υπουργός. Συνεισέφερε στη Συνθήκη Ειρήνης του Λοκάρνο (Γαλλία-Γερμανία) και γι' αυτό τιμήθηκε από κοινού με τον Γουσταύο Στρέσεμαν.
* 1971. Βίλι Μπράντ, ο καγκελάριος Γερμανίας, από το 1969 έως το 1974, τιμήθηκε για την «Οστπολιτίκ» του -την πολιτική του έναντι της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας και των άλλων κρατών της «ανατολικής Ευρώπης».
* 1978. Τιμήθηκαν από κοινού οι Ανουάρ ελ Σαντάτ και Μεναχέμ Μπεγκίν, ο Σαντάτ, που δολοφονήθηκε το 1981 στο Κάϊρο -στη διάρκεια στρατιωτικής παρέλασης -τον Νοέμβριο 1977 είχε επισκεφθεί επίσημα την Ιερουσαλήμ.
* 1987. Οσκαρ Αρίες Σάντσες, ο τότε και σήμερα πρόεδρος της Κόστα Ρίκα, που τιμήθηκε για την ειρηνευτική συνεισφορά του αναφορικά με τους «τοπικούς» πολέμους στην Κεντρική Αμερική καθ' όλη τη δεκαετία του 1980.
* 1990. Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, πρόεδρος της τότε ΕΣΣΔ από το 1985 έως το 1991. Τιμήθηκε για την «περεστρόϊκά» του, πολιτική εκσυγχρονιστική, όσο και αποκεντρωτική, συνέβαλε επίσης να «λιώσουν» οι πάγοι του «Ψυχρού πολέμου» Ανατολής και Δύσης, όπως ταυτόχρονα και στη φιλελευθεροποίηση της σοβιετικής οικονομίας.
* 1993. Φρεντερίκ ντε Κλερκ, ο λευκός πρόεδρος,τη χρονιά εκείνη, της Νότιας Αφρικής, επειδή αμέσως μόλις εξελέγη πρόεδρος τερματίστηκε η για δεκαετίες εφαρμογή του «απαρτχάιντ», ενώ στην αρχή του 1990 εγκρίνει την αποφυλάκιση του Νέλσων Μαντέλα, που είχε ήδη εκτίσει 27 έτη στη φυλακή.
* 1994. Γιτζάκ Ραμπίν, Σίμον Πέρες και Γιάσερ Αραφάτ, για τις προσπάθειες όλων να γίνει ειρήνευση στη Μέση Ανατολή. Χρονικά, προηγήθηκαν πολύμηνες μυστικές συνομιλίες στη Νορβηγία κι ακολούθησε η «Διακήρυξη Αρχών, αναφορικά με την παλαιστινιακή αυτονομία στην Ιεριχώ και στη Λωρίδα της Γάζας» -η οποία υπογράφηκε, τελικά, στην Ουάσινγκτον από τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, παρουσία του προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον.
* και 2.000, Κιμ Ντάε Γιούνγκ, πρόεδρος της Νότιας Κορέας, επειδή το έτος εκείνο έκανε επίσημη επίσκεψη στην Πιονγιάνγκ, τη βορειοκορεατική πρωτεύουσα, όπου και συνομίλησε με τον ομόλογό του Κιμ Γιόνγκ-Ιλ.
Πηγές: ΑΠΕ - ΜΠΕ, Γαλλ. Πρακτορείο, Reuters