Υπολογιστές που αντιλαμβάνονται τη συναισθηματική βαρύτητα των προτάσεων επιχειρούν να δημιουργήσουν ο Στίβεν Πούλμαν και ο Κάρο Μόιλανεν από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με τη βοήθεια ενός λογισμικού «ανάλυσης συναισθημάτων» που έχουν αναπτύξει.
Υπολογιστές που αντιλαμβάνονται τη συναισθηματική βαρύτητα των προτάσεων επιχειρούν να δημιουργήσουν ο Στίβεν Πούλμαν και ο Κάρο Μόιλανεν από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με τη βοήθεια ενός λογισμικού «ανάλυσης συναισθημάτων» που έχουν αναπτύξει.
Οι δύο ερευνητές έχουν επινοήσει ένα σύστημα ταξινόμησης που αναλύει τη γραμματική δομή ενός κειμένου και βάζει «συναισθηματικές ετικέτες» στις λέξεις που περιέχονται σε αυτό με βάση τις πληροφορίες που περιέχονται σε ένα «λεξικό των συναισθημάτων» με 57.000 λήμματα.
Οι εν λόγω ετικέτες μπορούν να είναι θετικές, αρνητικές ή ουδέτερες. Λέξεις όπως «ποτέ», «αδυνατώ», «εμποδίζω» χαρακτηρίζονται «αντιστρεπτικές» επειδή αντιστρέφουν το μήνυμα της λέξης από την οποία προηγούνται.
Στην πρόταση «οι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου εξακολουθούν να βουλιάζουν στην ύφεση», για παράδειγμα, το λογισμικό βρίσκει τέσσερις λέξεις στο λεξικό των συναισθημάτων: «μεγαλύτερες» (θετική, ουδέτερη ή αρνητική), «οικονομίες» (θετική ή ουδέτερη), «βουλιάζουν» (αρνητική) και «ύφεση» (αρνητική).
Στη συνέχεια, αναλύει τη δομή της πρότασης και αντί να αθροίζει απλώς τη φόρτιση των λέξεων, τη σταθμίζει. Για παράδειγμα, μικρές ενότητες της πρότασης, όπως η «περιοχή» έχουν μικρότερη βαρύτητα από μεγαλύτερες όπως «οι μεγαλύτερες οικονομίες της περιοχής».
Με τον ορισμό και την ανάλυση των συναισθηματικών ετικετών, λοιπόν, το λογισμικό συνυπολογίζει το «συναισθηματικό σκορ» των νοημάτων που περιέχονται στο κείμενο (θετικά, αρνητικά, ουδέτερα).
Πηγή: Economist