O Ζάκαρι Κρίστι είναι έξι ετών, πηγαίνει στην Πρώτη Δημοτικού ενός σχολείου στο Νιούαρκ (Ντελαουέρ) και πριν από λίγες μέρες τιμωρήθηκε με αποβολή 45 ημερών για κατοχή όπλου. Eνός πολυεργαλείου που αποτελείται από μαχαίρι, πηρούνι και κουτάλι, που του χάρισαν οι γονείς του όταν πήγε στους προσκόπους. Κι ήταν τόσο χαρούμενος, που πήρε το σουγιά στο σχολείο για να τον δείξει στους συμμαθητές του.
Μετά τα φονικά στο Κόλουμπαϊν (φωτογραφία) και το Βιρτζίνια Τεκ, πολλά σχολεία στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υιοθετήσει μια πολιτική μηδενικής ανοχής για την κατοχή όπλων. Αλλά τελευταία γίνεται αρκετή συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται αυτή η πολιτική. Όπως και για την προβολή που δίνεται στα μέτρα που λαμβάνονται.
«Ο Ζάκαρι πηγαίνει μερικές μέρες στο σχολείο φορώντας γραβάτα, γιατί το παίρνει πολύ στα σοβαρά», λέει η μητέρα του, που άνοιξε μια ιστοσελίδα με τίτλο helpzachary.com. Ο στόχος της είναι το σχολείο να αναθεωρήσει την απόφασή του στη συνεδρίαση των δασκάλων που θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη.
Δεν λείπουν όμως και οι διευθυντές των σχολείων που θεωρούν ότι είναι δύσκολο να γίνεται διάκριση ανάμεσα στις αθώες πρακτικές και στις πιο σοβαρές απειλές. «Κανείς γονιός δεν θέλει να τον πάρουν τηλέφωνο από το σχολείο και να του πουν ότι το παιδί του έχασε το ένα μάτι του επειδή έγινε κάποιος καυγάς κι ένας μαθητής έβγαλε μαχαίρι», λέει ο Τζορτζ Εβανς, πρόεδρος της Σχολικής Επιθεώρησης της περιφέρειας Κριστίνα όπου ανήκει το σχολείο του Ζάκαρι.
Οι επικριτές αυτής της πολιτικής επισημαίνουν ότι έχει οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση των αποβολών και έχει στείλει τα παιδιά σε χώρους όπου η συμπεριφορά τους γίνεται ακόμα χειρότερη. Η περίπτωση του Ζάκαρι δεν είναι η πιο ακραία.
Πριν από μερικά χρόνια, μια μαθήτρια της Τρίτης Δημοτικού αποβλήθηκε για ένα χρόνο επειδή η γιαγιά της έστειλε στο σχολείο μια τούρτα γενεθλίων μαζί με ένα μαχαίρι για να την κόψουν. Ο δάσκαλος κατήγγειλε το γεγονός στον γυμνασιάρχη, αλλά πρώτα χρησιμοποίησε το μαχαίρι για να κόψει την τούρτα.
Μετά το επεισόδιο εκείνο, οι τοπικοί βουλευτές ψήφισαν ένα νόμο που δίνει στους υπευθύνους των σχολείων τη δυνατότητα να εξετάζουν κατά περίπτωση τις παραβιάσεις του συγκεκριμένου νόμου, ώστε να αποφεύγονται οι αδικίες. Στην περίπτωση του Ζάκαρι, όμως, αυτό δεν κατέστη δυνατό επειδή ο νέος νόμος αναφέρεται σε οριστικές αποβολές από το σχολείο, όχι σε αποβολές για ένα χρονικό διάστημα.
«Δεν θέλαμε ο γιος μας να αποτελέσει την αφορμή για να ξεκινήσει εκ νέου αυτή η συζήτηση, αλλά η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο», τονίζει η μητέρα του Ζάκαρι.
Σε επιστολή της προς τη διεύθυνση του σχολείου, η Δημοκρατική βουλευτής από το Νιούαρκ Τερέζα Σκούλι γράφει: «Ζητώ από τον καθένα από σας να εξετάσει την κατάσταση, να βάλει κάτω όλα τα στοιχεία, να μάθει για τον Ζάκαρι και την οικογένειά του και να λάβει μια απόφαση για το καλό του παιδιού αυτού».
Πολλές μελέτες δείχνουν ότι οι αφροαμερικανοί μαθητές διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από τους άλλους να τιμωρηθούν για την παραβίαση αυτού του νόμου. Μετά τη δημοσίευση των μελετών αυτών, πολλά σχολεία σπεύδουν να δημοσιοποιήσουν τα μέτρα που λαμβάνουν εναντίον των λευκών μαθητών τους ώστε να μην κατηγορηθούν για διακρίσεις.
Καμιά μελέτη πάντως δεν δείχνει ότι μετά την εφαρμογή του νόμου της «μηδενικής ανοχής» τα αμερικανικά σχολεία έχουν γίνει ασφαλέστερα.
Πηγή: New York Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ