Στο συγκερασμό δύο μονοκύτταρων οργανισμών που οδήγησαν στη φωτοσύνθεση και αργότερα στην εμφάνιση σύνθετης ζωής και η ύπαρξη του ανθρώπου στη Γη, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα των επιστημόνων της NASA.
Στο συγκερασμό δύο μονοκύτταρων οργανισμών που οδήγησαν στη φωτοσύνθεση και αργότερα στην εμφάνιση σύνθετης ζωής και η ύπαρξη του ανθρώπου στη Γη, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα των επιστημόνων της NASA.
Συγκρίνοντας τις πρωτεΐνες που περιέχονται σε 3000 διαφορετικούς προκαρυώτες, ο βιολόγος Τζέιμς Λέικ από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας διαπίστωσε ότι δύο μεγάλες κατηγορίες των σχετικά μικρών αυτών μικροβίων συγχωνεύτηκαν πριν από 2,5 δισ. χρόνια. Η ανακάλυψη του Λέικ ανοίγει νέο δρόμο στη μελέτη της εξέλιξης της ζωής στη Γη.
Η ενδοσυμβίωση, δηλαδή η συγχώνευση δύο κυττάρων, κατέστησε δυνατή την εξέλιξη ενός ιδιαίτερα σταθερού και επιτυχημένου οργανισμού μέσω της χρήσης της ενέργειας του ηλιακού φωτός με τη βοήθεια της φωτοσύνθεσης.
Η περαιτέρω εξέλιξη είχε ως αποτέλεσμα οι φωτοσυνθετικοί οργανισμοί να παράγουν οξυγόνο ως υποπροϊόν της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης. Η έκκληση οξυγόνου στην ατμόσφαιρα της Γης επηρέασε ουσιαστικά την εξέλιξη της ζωής, οδηγώντας στη δημιουργία πιο πολύπλοκων οργανισμών που κατανάλωναν οξυγόνο και οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα αποτελούν τους προγόνους των σύγχρονων ειδών, μεταξύ των οποίων και οι άνθρωποι.
«Οι ανώτατες μορφές ζωής δεν θα υπήρχαν εάν δεν είχε προηγηθεί η ενδοσυμβίωση», διαβεβαιώνει ο Λέικ. «Πρόκειται για εξαιρετικά σημαντικούς οργανισμούς. Την εποχή που εξελίσσονταν οι προκαρυώτες, δεν υπήρχε οξυγόνο στην ατμόσφαιρα της Γης και δεν θα μπορούσαν να ζήσουν οι άνθρωποι», συμπληρώνει.
Η γενετική μηχανική και η διαρθρωτική δομή των δύο αυτών οργανισμών συγχωνεύτηκαν για να παράγουν καινούργιες κατηγορίες προκαρυωτών –τους προκαρυώτες διπλής μεμβράνης. Κατά την εξέλιξή τους, οι συγκεκριμένοι οργανισμοί, τα λεγόμενα κυανά βακτήρι, εξελίχθηκαν σε βασικούς παραγωγούς οξυγόνου στον πλανήτη, προκαλώντας τη χημική μεταβολή της ατμόσφαιρας που έθεσε τις βάσεις για την ύπαρξη πιο σύνθετων οργανισμών, όπως τα ζώα και τα φυτά.
«Η εργασία αυτή συμβάλλει ουσιαστικά στην κατανόηση της διαδικασίας κατά την οποία μια ομάδα οργανισμών κατόρθωσε να προκαλέσει τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική μεταβολή της Γης, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση είχε ευεργετικά αποτελέσματα», δήλωσε ο Καρλ Πίλτσερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Αστροβιολογίας της NASA στη Καλιφόρνια.