Το μπαλέτο της Όπερας της Ζυρίχης χορεύει υπό τους ήχους του πιανιστικού αριστουργήματος του Μπαχ «Παραλλαγές Goldberg» το Δεκέμβριο στο Μέγαρο Μουσικής (Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη).
Το μπαλέτο της Όπερας της Ζυρίχης χορεύει υπό τους ήχους του πιανιστικού αριστουργήματος του Μπαχ «Παραλλαγές Goldberg» το Δεκέμβριο στο Μέγαρο Μουσικής (Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη).
Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν στις 3,4,5 & 6 Δεκεμβρίου και ώρα 21.00. Οι τιμές των εισιτηρίων είναι: € 11,50(φοιτητικά) - 20,00 – 36,00 – 53,00 – 72,00(Διακεκριμένη Ζώνη)
Τις «Παραλλαγές Goldberg» ερμηνεύει ο πιανίστας Αλεξέι Μποτβίνοφ, μόνιμος συνεργάτης του Μπαλέτου.
Οι «Παραλλαγές Goldberg» είναι μια από τις κορυφαίες χορογραφικές στιγμές του Ελβετού χορογράφου, Χάιντς Σπαίρλι, στα χέρια του οποίου το Μπαλέτο της Όπερας της Ζυρίχης μεταμορφώθηκε σε μια από τις πιο ονομαστές και αρτιότερες ομάδες της Ευρώπης και του κόσμου.
Οι 40 χορευτές του, που προέρχονται από κάθε γωνιά της γης, σαγηνεύουν το κοινό στις αμέτρητες εμφανίδεις τους στην Ελβετία, αλλά και στο εξωτερικό και προκαλούν το θαυμασμό των κριτικών.
Ο Μπαχ έγραψε τις Παραλλαγές Goldberg το 1741, για τον Κόμη Κέιζερλινγκ και ο Σπαίρλι τις χορογράφησε το 1993 για να περιγράψει το πέρασμα του χρόνου και το ταξίδι του στις ζωές των ανθρώπων, που «φτιάχνουν δεσμούς, ζευγαρώνουν, απομακρύνονται, αποξενώνονται», όπως λέει ο ίδιος.
Οι τριάντα Παραλλαγές, αφιερωμένες από τον Μπαχ στον μαθητή του Γιόχαν Γκόλντμπεργκ, χορογραφούνται από τον Σπαίρλι με αντίστοιχη ποικιλία: σόλι, ντουέτα, τρίο, κουαρτέτα και σύνολα. Οι χορευτές, σε διάφορους συνδυασμούς και αλληλοσυνδέσεις, απογειώνουν τη χορογραφία και χάνονται μέσα στη μουσική. Το τελευταίο μέρος, με όλη την ομάδα στη σκηνή, είναι μια συγκινητική δοξολογία για το ανθρώπινο πνεύμα. Οι εξαιρετικοί φωτισμοί του Γιάν Τόμας Χόφστρα πολλαπλασιάζουν την απόλαυση.
Οι ιδέες του Σπαίρλι, που γεννήθηκε το 1940 στη Βασιλεία της Ελβετίας, βασίζονται στο ιδίωμα του παραδοσιακού κλασικού μπαλέτου, από το οποίο όμως έχει αναπτύξει το δικό του ιδιαίτερο χορογραφικό ύφος.
Η αρχιτεκτονική του μπαλέτου του είναι ακριβής και διαυγής και μέσα από τους συνδυασμούς των σωμάτων που δημιουργεί, αναδύεται πάντα μια αφήγηση. Οι δημιουργίες του αφηγούνται τις ανθρώπινες καταστάσεις: επιθυμία, πόνος, μοναξιά, χαρά της ζωής, ευτράπελες περιπέτειες. Η άβυσσος της ύπαρξης και το «εφήμερο που μας περιβάλλει» περιγράφεται με ρέουσες, κινούμενες φόρμες με τις οποίες ο χορογράφος περιβάλλει το βάθος των συναισθημάτων με σχεδόν διακριτικό, επιφυλακτικό τρόπο.