Με μια εμφάνιση που θύμισε το παραμύθι στα γήπεδα της Πορτογαλίας το 2004, η Εθνική επικράτησε 1-0 της Ουκρανίας και εξασφάλισε το 2ο εισιτήριο για τελικά Μουντιάλ στη ιστορία της. Το γκολ πέτυχε ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης στο 31'.
Με μια εμφάνιση που θύμισε το παραμύθι στα γήπεδα της Πορτογαλίας το 2004, η Εθνική απέδρασε από το Donbass Arena του Ντόνετσκ με τη νίκη με 1-0 κόντρα στην Ουκρανία και εξασφάλισε το 2ο εισιτήριο για τελικά Μουντιάλ στη ιστορία της.
Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης πέτυχε το πιο σημαντικό ίσως γκολ στη μέχρι στιγμής καριέρα του 31 λεπτά από την έναρξη του πρώτου μέρους. Ένα τέρμα υπεραρκετό για να στείλει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στον ποδοσφαιρικό παράδεισο της Νοτίου Αφρικής.
Όλο το γκολ δημιουργία του Γιώργου Σαμαρά, ο οποίος με μια απίστευτη κάθετη μπαλιά τριάντα μέτρων βρήκε τον επιθετικό του Παναθηναϊκού, ο οποίος έπρεπε απλώς να πλασάρει με ψυχραιμία τον Πιάτοφ και να στείλει τους Ουκρανούς στο καναβάτσο.
Από κει και πέρα όλα ήταν απλά. Πολύ απλά γι' αυτή την ομάδα, που τέτοια παιχνίδια απλώς δεν τα χάνει. Όποιος είδε το ματς σίγουρα πρέπει να ένιωσε κάτι σαν σε Deja vu, γιατί ξαφνικά πέντε χρόνια μετά τον θρίαμβο του 2004 και όλα έμοιαζαν επιτέλους ίδια. Σαν τίποτα να μην άλλαξε.
Η άμυνα ήταν ξανά από μπετόν. Ο αντίπαλος είχε απελπιστεί. Εμείς χτυπήσαμε όταν έπρεπε.
Μπορεί τακτικά για μια ακόμη φορά η Εθνική να πέταξε το κέντρο, ο ορθολογισμός να είχε ξεχαστεί από νωρίς και ο όρος σύγχρονο ποδόσφαιρο να μοιάζει απλώς κάτι το μακρινό, ποιος θέλει όμως όλα τα παραπάνω, όταν η Ελλάδα μπορεί να «κλέψει» τη νίκη κόντρα σε οποιονδήποτε αντίπαλο.
Οι Ουκρανοί πιάστηκαν πρωτάρηδες. Είδαν στο video όλους τους αγώνες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στην προκριματική φάση, ξέχασαν όμως να παίξουν τα παιχνίδια που μας έδωσαν το Ευρωπαϊκό. Και ο Ρεχάγκελ του τιμώρησε.
Ο Μιχαϊλιτσένκο πίστεψε πως ο αντίπαλος του τα είχε δώσει όλα στην Αθήνα και δεν περίμενε κάτι καλύτερο. ¶φησε τον Σεφτσένκο μπροστά ελεύθερο να κάνει ότι θέλει και πίστεψε πως κάποια στιγμή το γκολ θα ερχόταν. Δεν μπορούσε, όμως, να φανταστεί πως και με μιάμισι φάση η Ελλάδα θα έκανε το γκολ. Όταν αυτό μπήκε, ήταν πλέον πολύ αργά για την ομάδα του.
Η 5αδα στην άμυνα απλώς έμεινε αμετακίνητη. Μπροστά από τον χώρο της μεσαίας γραμμής μπορούσαν να κινηθούν μόνο οι επιθετικοί και οι Καραγκούνης-Κατσουράνης. Όλοι οι άλλοι πίσω, μαζικά έκλειναν και τα ελευταία εκατοστά στους διαδρόμους που επιχειρούσαν να δημιουργήσουν οι Ουκρανοί από τα πλάγια και έτσι επίθεση ουσιαστική οι Ουκρανοί δεν έκαναν ούτε για πλάκα. Μόνο κάτι σουτ εκτός περιοχής και γεμίσματα, που όμως μέσα στον πανικό τους δεν είχαν την παραμικρή επιτυχία.
Έτσι, κρατώντας τη μπάλα με ψυχραιμία η Εθνική περίμενε και περίμενε και περίμενε. Μέχρι το 90'. Αυτό μόνο είχε να κάνει, άντε και καμιά αντεπίθεση, αν είχαμε τις δυνάμεις. Δεν τα καταφέραμε. Και πάλι, όμως, το εισιτήριο για τη Νότια Αφρική είχε κλείσει και δεν άλλαζε με τίποτα χρώμα.
Οι συνθέσεις:
Ελλάδα: Τζόρβας, Βύντρα, Σπυρόπουλος, Κυργιάκος, Μόρας, Παπασταθόπουλος, Κατσουράνης, Καραγκούνης, Σαμαράς, Σαλπιγγίδης, Χαριστέας.
Ουκρανία: Πιάτοφ, Κόμπιν, Κατσέριντι, Κούτσερ, Ρακίτσκι, Τίμοστσουκ, Μίχαλικ, Αλίεφ, Γιαρμολένκο, Σεφτσένκο, Μιλέφσκι.
Πηγή: www.goal.com/gr