Με τις σειρήνες της σταθερής απασχόλησης σε έγκριτο ευρωπαϊκό φορέα να ηχούν στα αυτιά τους, χιλιάδες νέοι απόφοιτοι πανεπιστημίων από ολόκληρη την Ευρώπη συρρέουν στις Βρυξέλλες αναζητώντας αντίκρισμα στα όνειρά τους.
Με τις σειρήνες της σταθερής απασχόλησης σε έγκριτο ευρωπαϊκό φορέα να ηχούν στα αυτιά τους, χιλιάδες νέοι απόφοιτοι πανεπιστημίων από ολόκληρη την Ευρώπη συρρέουν στις Βρυξέλλες αναζητώντας αντίκρισμα στα όνειρά τους.
Μπορεί να έχουν διαφορετική εθνικότητα και υπόβαθρο, αλλά μετά από μια γρήγορη ματιά στα βιογραφικά που βομβαρδίζουν την Κομισιόν, διαπιστώνει κανείς ότι σε επίπεδο προσόντων έχουν πολλά κοινά. Βασικό πτυχίο στην Επικοινωνία, μεταπτυχιακό στις Διεθνείς Σχέσεις, επιπλέον μεταπτυχιακά στα Οικονομικά της Ευρώπης κ.ο.κ.
Η απαρίθμηση των ακαδημαϊκών τίτλων, όμως, μικρή σημασία έχουν εάν δεν συνοδεύονται από την ευκαιρία απασχόλησης σε κάποιο ευρωπαϊκό οργανισμό που θα εξασφαλίσει τους υποψηφίους πολύτιμη προϋπηρεσία.
Είναι βέβαιο τα θεσμικά όργανα της Ευρώπης προσφέρουν λαμπρές μακροπρόθεσμες προοπτικές ανέλιξης στους νέους, αλλά εξίσου σημαντικές ευκαιρίες προσφέρουν και οι οργανισμοί επιρροής και τα think tank που εδρεύουν στην Ευρώπη. Οι απόφοιτοι δεν μπορούν ποτέ να γνωρίζουν τι μπορούν να περιμένουν: πολλά υποσχόμενες θέσεις συχνά αποδεικνύονται εφιάλτης, ενώ άλλες που μοιάζουν βαρετές εξαργυρώνονται ακριβά στην αγορά εργασίας.
Η σταδιακή διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των υποψηφίων μετακομίζουν στις Βρυξέλλες επιζητώντας μια θέση στα ευρωπαϊκά όργανα. Σε μια πόλη όπου ο νόμος των ποσοστώσεων χαίρει απεριόριστου σεβασμού, η εθνικότητα παραμένει βασικό κριτήριο για την πρόσληψη –χωρίς, ωστόσο, να ξεπερνά σε σπουδαιότητα τη φύση της ίδιας της δουλείας.
Δημιουργούν, άραγε, οι «ανισότητες» των ποσοστώσεων εχθρική διάθεση μεταξύ των υποψηφίων της Παλαιάς και της Νέας Ευρώπης; Ασφαλώς όχι, υποστηρίζει η διαδικτυακή τοποθεσία. «Ασφαλώς όχι» υποστηρίζει ο δυσαρεστημένος Γάλλος απόφοιτος του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Σπουδών στις Βρυξέλλες. «Ωστόσο, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και η Βέλγοι έχουν πολύ μικρότερη “εμπορική” αξία», τονίζει.
Ταυτόχρονα, είναι προφανές ότι οι υποψήφιοι της Ανατολικής Ευρώπης έχουν πολύ πιο ισχυρό κίνητρο να εργαστούν στις Βρυξέλλες, όπου οι απολαβές δεν συγκρίνονται επ’ ουδενί με εκείνες στη χώρα τους.
Πηγή: Cafebabel.com