«Με το σπαθί της διανόησης» είναι ο τίτλος άρθρου της Frankfurter Allgemeine Zeitung με αφορμή το θάνατο του Έλληνα αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου: «Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ήταν από το 1998 επικεφαλής της Εκκλησίας της Ελλάδας. Ιδιαίτερα μορφωμένος και εύγλωττος, οι ομιλίες του διακρίνονταν για την κομψότητα και την σαφήνειά τους.»
«Του άρεσε να οξύνει τα πνεύματα με τις ομιλίες του γι’ αυτό και θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον λόγο του ως μη ορθό πολιτικά.» «Σε μία από τις τελευταίες του εμφανίσεις τον περασμένο Μάιο, σε συνέδριο για το Ισλάμ, είπε ότι ο διάλογος με το Ισλάμ θα ήταν σκόπιμος μόνον, εάν δεν ξεκινά από την προϋπόθεση ότι χριστιανοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι μιλούν για τον ίδιο θεό. Επισήμανε ότι οι μουσουλμάνοι απαιτούν να έχουν δικαιώματα ως μειονότητα, αλλά δεν τα εγγυώνται στους άλλους, όταν είναι πλειονότητα: “το σύγχρονο Κολοσέο, ο σημαντικότερος τόπος μαρτυρίου των χριστιανών, είναι δυστυχώς οι σημερινές ισλαμικές χώρες”. Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ασκούσε κριτική στην τάση παραχάραξης της ιστορίας, όπως την εμφάνιση της οθωμανικής αυτοκρατορίας ως θεματοφύλακα της θρησκευτικής ελευθερίας και της ανοχής: “Είναι λυπηρό ότι οι Έλληνες μαθητές μαθαίνουν τώρα μέσω αυτής της παραχάραξης την δήθεν ανεκτικότητα των σουλτάνων, αν και η ανεκτικότητά τους φαίνεται από το γεγονός ότι 6000 Έλληνες ιερείς γύρω στους 100 επισκόπους και 11 πατριάρχες γνώρισαν το σπαθί των Οθωμανών”.»
«Ο Χριστόδουλος έχασε όμως τη σημαντικότερη μάχη της θητείας του: έχασε η εκκλησία τον αγώνα της κατά της διαγραφής του θρησκεύματος από τις ταυτότητες.» «Παρ’ όλα αυτά με τον θάνατό του δεν χάνουν μόνον οι Έλληνες μία από τις πιο ευφυείς προσωπικότητες».
Στο θάνατο του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου αναφέρεται και δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung: «O θρησκευτικός ηγέτης ήταν ένας χαρισματικός ρήτορας και συχνά οδήγησε την Εκκλησία σε ανοιχτή σύγκρουση με την κυβέρνηση, όσο κυβερνούσαν στην Αθήνα οι Σοσιαλιστές. Δεν κατάφερε όμως, ούτε με τη μεγάλη διαδήλωση το 2000 να αποτρέψει τη διαγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες. Από την άνοδο των συντηρητικών στην εξουσία ο Αρχιεπίσκοπος ήταν πιο συγκρατημένος στην κριτική. Έφερε όμως σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, όταν χαρακτήρισε τους Τούρκους ‘βαρβάρους’ που δεν έχουν θέση στην ΕΕ.»
«Σημαντικότερος επισκέπτης του Χριστόδουλου στη δεκαετή θητεία του, ήταν ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο ΙΙ, που ήταν ο πρώτος προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας που επισκέφτηκε την Ελλάδα μετά το σχίσμα των Εκκλησιών το 1054. Το επόμενο βήμα της ύφεσης ήταν ιστορική επίσκεψη Χριστόδουλου στο Βατικανό το 2006.»
Η εφημερίδα σημειώνει τέλος «η τελευταία φάση της θητείας Χριστόδουλου επισκιάστηκε από σειρά εκκλησιαστικών σκανδάλων, με κλοπές εικόνων, δωροδοκίες δικαστών, κατάχρηση εκκλησιαστικής περιουσίας. "Ένας αρχιεπίσκοπος δεν παραιτείται", απαντούσε στους επικριτές του ο Χριστόδουλος, γόνος οικογένειας προσφύγων από την Τουρκία που μεγάλωσε σε φτωχό περιβάλλον και αναδείχτηκε αργότερα ως ιεροκήρυκας».
Πηγή: Deutsche Welle