Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης, Ευστάθιος
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιος (Κωνσταντίνος Σπηλιώτης ) γεννήθηκε στην Βαλύρα Μεσσηνίας το 1940. Είναι το τρίτο από τα πέντε αδέλφια της πολύτεκνης οικογένειας του Αθανασίου και της Παναγιώτας Σπηλιώτη. Τα εγκύκλια γράμματα έμαθε στο πολυθέσιο Δημοτικό Σχολείο της γενέτειράς του, ενώ τελείωσε το Γυμνάσιο-Λύκειο στην μαρτυρική κωμόπολη του Μελιγαλά.
Σπούδασε την Θεολογία στην περίπυστο Θεολογική Σχολή της περιωνύμου πόλεως των Αθηνών εκ της οποίας απεφοίτησε το έτος 1963.
Το έτος 1964 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βουλκάνου στις 12 Αυγούστου και την επομένην εχειροτονήθη Διάκονος υπό του αοιδίμου Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ευσταθίου, τοποτηρητού τότε της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, του οποίου έλαβε και το όνομα.
Υπηρέτησε με τον βαθμό του Διακόνου ως Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας και ως καθηγητής κατ΄ανάθεση στο Ανώτερο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Καλαμάτας.
Το έτος 1966 μετετέθη ως Ιεροκήρυξ στην Ι.Μ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως τη επιμόνω παρακλήσει του αειμνήστου Μητροπολίτου και χειροτονήθηκε στις 6-12-1966 στον Μητροπολιτικό Ναό Μεγαλοπόλεως πρεσβύτερος την ίδια δε ημέρα του απονεμήθηκε το οφφίκιο του αρχιμανδρίτου.
Στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως υπηρέτησε επί 11 συναπτά έτη ως ιεροκήρυξ εκ των οποίων τα δύο και ως καθηγητής στην επαγγελματική Σχολή Μεγαλοπόλεως.
Το έτος 1977 προσεκλήθη υπό του αειμνήστου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου ως Ιεροκήρυξ και Πρωτοσύγκελλος, διορίσθηκε δε και Ηγούμενος της Ι. Μονής της μετανοίας του , δηλαδή Βουλκάνου.
Εξελέγη Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης την 28 Αυγούστου 1980, χειροτονήθηκε την 31 Αυγούστου και ενθρονίσθηκε την 28 Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους.
Κατά την διάρκεια της μακράς διακονίας του με την βοήθεια του Θεού και την συμπαράσταση των ανθρώπων του Θεού και με τις άοκνες προσπάθειές του και την ανύστακτη φροντίδα του παρουσίασε ένα τεράστιο πολύμορφο έργο που καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα εκκλησιαστικής, κοινωνικής και φιλανθρωπικής διακονίας και προσφοράς.
Για το εν γένει έργο του τιμήθηκε με πολλά μετάλλια και διακρίσεις από Πατριάρχες, Εκκλησίες, ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης, από Υπουργεία και από την πανελλήνια Ένωση Ιδιοκτητών Επαρχιακού Τύπου.
Το έτος 2006, επίσης, αναγορεύτηκε σε επίτιμο Διδάκτορα της Σχολής Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Mητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας, Ιερώνυμος
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας κ. Ιερώνυμος (κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης), γεννήθηκε στα Οινόφυτα Βοιωτίας το 1938. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Αρχαιολογίας) και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις βυζαντινές σπουδές. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Gratz Αυστρίας και στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας.
Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα δίπλα στον Ορλάνδο και ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο της Αυλώνος. Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα μετά την ένταξή του στον ιερό κλήρο.
Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών & Λεβαδείας (1967-1978), ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και του Οσίου Λουκά (1977-1981), ως Γραμματεύς και κατόπιν Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1978-1981). Το 1981 εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας. Συμμετείχε στις Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, Υποτροφιών και εργάστηκε ως Αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε μέλος μεικτών επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για την μελέτη θεμάτων για την μοναστη-ριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).
Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο «Μεσσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας» βραβεύθηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2006 εξεδόθη ο πρώτος από τους τρεις τόμους έργου του με τον τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία».
Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού, Ιγνάτιος
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος (κατά κόσμο Παναγιώτης) Γεωργακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ χειροτονήθηκε διάκονος το 1976 και πρεσβύτερος το 1983, λαμβάνοντας το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη από τον πρώην Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Καλλίνικο. Από το 1984, και μέχρι της εκλογής του ως Μητροπολίτου Δημητριάδος το 1998, διετέλεσε πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Εργάστηκε ιδιαίτερα με τους νέους. Οργάνωσε και διηύθυνε το Γραφείο Νεότητος της Μητροπόλεως Πειραιώς, ανέπτυξε κατασκηνωτικά και άλλα ποιμαντικά προγράμματα για τη νεολαία, ενώ διετέλεσε Αντιπρόεδρος του «Συνδέσμου», της παγκόσμιας αδελφότητας Ορθοδόξων Νεολαιών.
Βοήθησε στο άνοιγμα της Εκκλησίας στο χώρο των Μέσων Ενημέρωσης, με την έκδοση των Περιοδικών ‘ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ’ και ‘ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΝΕΙΑΤΑ’, την οργάνωση και διεύθυνση του ραδιοσταθμού ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 91,2 FM, και με την τηλεοπτική εκπομπή της ΕΤ1 ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ, την οποία παρουσιάζει από το 1992 μέχρι και σήμερα. Παράλληλα, για πέντε χρόνια επιμελήθηκε εκπομπή της ΕΡΑ -5 για τους απόδημους Έλληνες σε όλο τον κόσμο. Διετέλεσε εκπρόσωπος τύπου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Χριστοδούλου.
¶νθρωπος με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη σχέση της Εκκλησίας με την κοινωνία και την επιστήμη, διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Μεταμοσχεύσεων, συμμετείχε σε ιατρικά και επιστημονικά συνέδρια, καταθέτοντας τις απόψεις της Ορθόδοξης Θεολογίας, ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς.
Στις 10 Οκτωβρίου 1998 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. κ. Χριστόδουλο και ενθρονίστηκε στις 14 Νοεμβρίου 1998. Από την στιγμή που εξελέγη Μητροπολίτης Δημητριάδος συνέχισε το μεγάλο έργο του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου στο Βόλο στον νεανικό, φιλανθρωπικό και ιεραποστολικό τομέα, αναλαμβάνοντας και μία σειρά από νέες πρωτοβουλίες, οι οποίες συνέβαλαν στον γόνιμο διάλογο της Εκκλησίας με την τοπική κοινωνία.
Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ανθιμος
Ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. ¶νθιμος (κατά κόσμον Διονύσιος) Ρούσσας του Δημητρίου, εγεννήθη το έτος 1934 στην Σαλμώνη Πύργου Ηλείας. Επεράτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του το 1952 οπότε και επέτυχε χωριστά στις εισιτήριες εξετάσεις της Φιλοσοφικής και της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επέλεξε την Φιλοσοφική Σχολή της οποίας έλαβε το πτυχίο το 1957, υπηρέτησε δε ως άμισθος βοηθός της έδρας της Βυζαντινής Φιλολογίας.
Εξεπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, υπηρετήσας ως έφεδρος αξιωματικός στην Ελληνική Αεροπορία. Ταυτόχρονα ενεγράφη στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών της οποίας έλαβε το πτυχίον το 1963. Ήδη από το 1959 υπηρετούσε ως Φιλόλογος καθηγητής στον Εκπαιδευτικό Οργανισμό της «Ελληνικής Παιδείας» όπου χρημάτισε και Διευθυντής του Γυμνασίου της. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1964 από τον Σεβ. Μητροπολίτη Θήρας Γαβριήλ και πρεσβύτερος υπό του ιδίου αρχιερέως το 1965 οπότε και έλαβε το οφίκκιον του Αρχιμανδρίτου.
Διορίστηκε Προϊστάμενος στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου της οδού Μετσόβου Αθηνών, όπου παρέμεινε μέχρι το 1974. Η Ιερά Σύνοδος του ανέθεσε αμέσως την σύνταξη του εποικοδομητικού φυλλαδίου « Φωνή Κυρίου» το οποίο διηύθυνε για έξι χρόνια. Το 1966 παραιτείται από της θέσεώς του ως καθηγητού και τοποθετείται Διευθυντής Κηρύγματος στην Αποστολική Διακονία.
Το 1968 ο τότε αρχιμανδρίτης ¶νθιμος Ρούσσας διορίζεται από την ιερά Σύνοδο Διευθυντής του Φοιτητικού Θεολογικού Οικοτροφείου, προετοιμάζοντας από εκεί πολλές γενεές θεολόγων και κληρικών της Εκκλησίας. Την θέση αυτή κράτησε μέχρι την εις επίσκοπον προαγωγήν του το 1974. Επί πλέον από το 1968 αναλαμβάνει την ευθύνη των εκδόσεων και του Τυπογραφείου της Αποστολικής Διακονίας επιτυγχάνοντας σοβαρές και πολυτελείς εκδόσεις. Το 1971 η Ιερά Σύνοδος του αναθέτει την μετατροπή και προετοιμασία του κτιρίου των Υπηρεσιών της καθώς και του Συνοδικού Μεγάρου, όπου μέχρι σήμερα στεγάζεται. Το ίδιο έτος 1971, εορτάσθηκε η Εθνική 150ετηριδα και η Ιερά Σύνοδος αναθέτει πάλι στον αρχιμ. ¶νθιμο Ρούσσα την ευθύνη για την εκκλησιαστική συμμετοχή στον εορτασμό καθώς και την εκτέλεση προγράμματος φιλοξενίας-ξεναγήσεως των αφιχθέντων εκπροσώπων των ανά τον κόσμο Ορθοδόξων Εκκλησιών. Τον Μάιο του 1972 εκπροσωπεί την Εκκλησία της Ελλάδος στην εκλογή και ενθρόνιση του Πατριάρχου Βουλγαρίας Μαξίμου.
Το 1974 στις 13 Ιουλίου, εκλέγεται από την Ιερά Σύνοδό της Ιεραρχίας Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Τραϊανουπόλεως και Σαμοθράκης. Η χειροτονία του έγινε στις 14 Ιουλίου 1974 στον Ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου της οδού Μετσόβου, από τον Σεβ. Μητροπολίτη Θήρας Γαβριήλ. Συλλειτούργησαν και παρευρέθησαν οι αρχιερείς: Γυθείου, Δράμας, Μεσογαίας, Κοζάνης, Μαντινείας, Ρόδου, Καρπάθου, Καισαριανής και ο τότε Επίσκοπος Ανδρούσης Αναστάσιος, νυν Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας. Στις 30 Ιουλίου 1974 ενθρονίζεται στην Αλεξανδρούπολη.
Ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. ¶νθιμος, διετέλεσε Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου από το 1986 μέχρι το 1989. Εξεπροσώπησε την Εκκλησία της Ελλάδος στις εορτές Κυρίλλου και Μεθοδίου στο Βατικανό το 1985, και στην ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου της Καντερβουρίας της Αγγλικανικής Εκκλησίας το 1991. Συμμετέσχε σε επίσημες αποστολές στο εξωτερικό, όπως αυτή στην Μόσχα το 2001 και σε ιεραρχικές Συνάξεις στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Διορίστηκε εκπρόσωπος της Εκκλησίας στο Εθνικό συμβούλιο Ράδιοτηλεορασεως μέχρι τη διάλυσή του τον Οκτώβριον του 1993. Κατά γενική ομολογία, η επίλυση του εκκλησιαστικού ζητήματος που προέκυψε από την διαμάχη Εκκλησίας και Πολιτείας τον χειμώνα του 1987 με αφορμή την εκκλησιαστική Περιουσία, οφείλεται στους χειρισμούς του τότε Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου Ρούσσα. Το έτος 2000 ωρίσθηκε υπεύθυνος της διοργανώσεως της μεγάλης λαοσυνάξεως της Θεσσαλονίκης για το ζήτημα των ταυτοτήτων, αποστολή που έφερε εις πέρας με μεγάλη επιτυχία.
Τη Δευτέρα 26 Απριλίου 2004 η σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος τον εξέλεξε Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης ως διάδοχο του Μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Β’.