Την πολιτική ευθύνη για τη διαρροή του κειμένου Νίμιτς στον Τύπο, ανέλαβε η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, κατά την ενημέρωση της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής.
«Η διαρροή είναι επιζήμια, καταδικαστέα και λειτουργεί άκρως προβληματικά. Αναλαμβάνω την ευθύνη. Η κυβέρνηση είχε κάνει μέγιστη προσπάθεια να κρατηθεί η εμπιστευτικότητα. Έχετε δίκιο να μας ψέγετε. Καταδικάζω το γεγονός από οποιονδήποτε και αν προήλθε», τόνισε η κ. Μπακογιάννη, υπογραμμίζοντας παράλληλα την ανάγκη έρευνας.
Προηγουμένως η υπουργός Εξωτερικών δέχθηκε τα «πυρά» των εκπροσώπων της αντιπολίτευσης για τη δημοσίευση των προτάσεων Νίμιτς στην εφημερίδα «Το Βήμα», κι ενώ -όπως σημείωσαν- μόλις χθες, η κ. Μπακογιάννη είχε ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς σχετικά με την πρόταση, χωρίς να την δώσει γραπτώς, ακριβώς λόγω φόβου διαρροής.
Σχετικά με την πρόταση Νίμιτς, η υπουργός Εξωτερικών τόνισε πως «η όποια πρόταση θα υποστεί την βάσανο της διαπραγμάτευσης και θα κριθεί από το αποτέλεσμα - εάν υπάρξει». Όπως είπε, «παρέχει δυνατότητες για επίμονη, αλλά ουσιαστική διαπραγμάτευση στα πλαίσια της ισχύουσας διαδικασίας. Έχει σημεία που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά ως έχουν, άλλα που χρήζουν αποσαφήνισης και άλλα που θα μπορούσαν να γίνουν κατ’ αρχήν δεκτά υπό προϋποθέσεις».
«Καταφέραμε να ξεκολλήσουμε το ζήτημα από την αδράνεια, να δώσουμε στην επιχειρηματολογία της χώρας σύγχρονο περιεχόμενο, με επιχειρήματα βασισμένα στη διεθνή πολιτική και όχι στην ψυχολογία, με όρους που μπορούν να γίνουν κατανοητοί από ένα ευρύτερο ακροατήριο και όχι μόνον από εξειδικευμένους μελετητές της ιστορίας», σημείωσε μεταξύ άλλων η κ, Μπακογιάννη και ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Δεν θέλουμε τη λύση για τη λύση, για να σώσουμε απλώς τα προσχήματα. Το παλαιότερο μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, η πιο δυναμική οικονομία και ο πιο αξιόπιστος πόλος σταθερότητας και ανάπτυξης, δεν έχει τέτοια άγχη και σύνδρομα».
Μπεγλίτης: Απαράδεκτη η διαρροή
Από την πλευρά του ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ, Πάνος Μπεγλίτης, χαρακτήρισε απαράδεκτη τη διαρροή και αναφορικά με τις προτάσεις Νίμιτς, εκτίμησε πως «επιβεβαιώνονται οι φόβοι μας για διπλή ονομασία». «Εδώ έχουμε σαφή αλλαγή της διαπραγματευτικής βάσης - και αν υπάρχει κινητικότητα, είναι γιατί υπάρχει ουσιαστικά αλλαγή του διαπραγματευτικού κεκτημένου μετά το 1992-93», παρατήρησε ο κ. Μπεγλίτης.
«Εμείς -τόνισε- διαπραγματευόμασταν μια κοινή, ενιαία, σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις. Η ενδιάμεση συμφωνία εννοεί ακριβώς αυτό: αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας των Σκοπίων και όχι ξεπέρασμά της. Και γι αυτό, θα ήταν πολύ μεγάλο λάθος να μπούμε στα επιμέρους, καθώς το κύριο ζητούμενο της πρότασης, είναι η διπλή ονομασία που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή».
«Το 2005, ο κ. Καραμανλής έδωσε ουσιαστικά το καθεστώς υποψήφιας χώρας στα Σκόπια. Θα μπορούσε να είχε συνδέσει το καθεστώς υποψήφιας χώρας με το όνομα, πριν την διαπραγμάτευση. Δεν το έκανε», συμπλήρωσε ο τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ, επιρρίπτοντας συγκεκριμένες ευθύνες στον πρωθυπουργό.
Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Σπύρος Χαλβατζής, υποστήριξε πως «η πρόταση Νίμιτς δεν έχει προοπτική« και ζήτησε «να επιμένουμε στην ίδια αδιάλλακτη θέση μας να είναι γεωγραφικός ο όρος». Παράλληλα υπενθύμισε τη μοναχική όπως είπε- στάση που είχε επιλέξει το κόμμα του «όταν όλες οι πολιτικές δυνάμεις συμμετείχαν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια με τα ράσα» για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ.
Από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, ο Θ. Δρίτσας τόνισε ότι «η αμοιβαία αποδεκτή ονομασία, είναι το μεγάλο στοίχημα για την ειρηνική συνύπαρξη -όσο χρόνο και αν χρειαστεί,» υπογραμμίζοντας ότι καμία ξένη παρέμβαση δεν είναι αποδεκτή. Ο κ. Δρίτσας πρότεινε την εξεύρεση μιας σύνθετης ονομασίας, με «απεμπλοκή των διμερών σχέσεων από το πνεύμα του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστικών κύκλων της Ε.Ε.», αλλά και «αντιμετώπιση των εντεινόμενων εθνικισμών».
Εντονη ήταν η αντίδραση του εκπροσώπου του ΛΑ.Ο.Σ, Κ. Αϊβαλιώτη, που για μία ακόμη φορά επανέλαβε τη θέση του κόμματός του κατά της διπλής ονομασίας, αλλά και της όποιας ονομασίας με παράγωγα της λέξης «Μακεδονία». Ο κ. Αϊβαλιώτης ζήτησε «δημοκρατική προσφυγή στο λαό με δημοψήφισμα» για το θέμα του ονόματος της γειτονικής χώρας.