«Κερδίζει μόνο όποιος είναι σίγουρος ότι θα κερδίσει». Ο Θαπατέρο ήταν σίγουρος. Ολη η προεκλογική εκστρατεία του ισπανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος περιστρέφονταν γύρω από το άτομό του. Το «Ζ» αρχικό του επιθέτου του φιγουράριζε σε αφίσες και καμπάνιες.
Απέναντί του, ο αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος Μαριάνο Ραχόι κατήγγειλε την ανευθυνότητα ενός πρωθυπουργού που θέτει σε κίνδυνο την ενότητα της χώρας συνάπτοντας μια σειρά συμφωνιών με τους εθνικιστές.
Οι Σοσιαλιστές εξασφάλισαν 169 έδρες σε σύνολο 350. Τα δύο μεγάλα κόμματα συγκεντρώνουν μαζί 84% των ψήφων. Ο δικομματισμός καλά κρατεί στην Ισπανία. Ο Θαπατέρο κέρδισε τις εκλογές, όχι όμως και την απόλυτη πλειοψηφία, για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Διαθέτει την ευχέρεια να επιλέξει συμμάχους από τα μικρότερα και άνευ ισχύος κόμματα, δέκα συνολικά, που εξασφάλισαν έδρες στο κοινοβούλιο.
Ο επονομαζόμενος και «ισπανός Μπλερ» ωστόσο έχει χάσει λίγη από την αίγλη που είχε στην αρχή. Οι επιτυχίες του περιορίζονται κυρίως στα πρώτα χρόνια της θητείας του, επισημαίνει το περιοδικό L'Express. Από τον Μπλερ, αυτός ο πραγματιστής κράτησε το μάθημα για το κεφάλαιο της οικονομίας: να διατηρήσει τα καλά στοιχεία του προκατόχου του. Εμεινε έτσι στη γραμμή της λιτότητας, καταφέρνοντας να δημιουργήσει 3 εκατομμύρια θέσεις εργασίας την τελευταία τετραετία. Τον τελευταίο καιρό, όμως, έλαβε άσχημα νέα: τον Ιανουάριο χάθηκαν 130.000 θέσεις και ο πληθωρισμός σκαρφάλωσε στο 4,3%.
«Συγκέντρωσε την προσοχή του σε μια πολιτική χειρονομιών, που δεν κόστιζε πολύ στο δημόσιο ταμείο, έστελνε θετικά μηνύματα και εξόργιζε την εκκλησία», τονίζει η Σολεδάδ Γιαγιέγκο-Ντίας, πολιτική αναλύτρια στην εφημερίδα Εl Pais. Στο ενεργητικό του είναι η νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων, η ώθηση προς την ισότητα των δύο φύλων, η διευκόλυνση του διαζυγίου, η βοήθεια προς τους πολίτες με μεγαλύτερη ανάγκη και ο νόμος για την αναγνώριση των θυμάτων του εμφυλίου πολέμου.
Η περίοδος της παντοδυναμίας του Θαπατέρο έλαβε τέλος τον Δεκέμβριο του 2006: την ώρα που ο πρωθυπουργός διακήρυσσε από την τηλεόραση ότι «η Ισπανία τα πηγαίνει καλύτερα από ποτέ», η ΕΤΑ σκότωνε δύο ανθρώπους στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης. Η αντιπολίτευση άρχισε να φωνάζει ότι ο πρωθυπουργός οδηγεί
την Ισπανία στην καταστροφή και ότι είναι όμηρος των εθνικιστών. Και το εκλογικό σώμα άρχισε για πρώτη φορά να αμφιβάλλει. Στις δημοτικές εκλογές του Μαϊου 2007 επικράτησε η Δεξιά. Και τότε ο Θαπατέρο άλλαξε γραμμή.
Αναζήτησε συμμαχίες με τα μετριοπαθή περιφερειακά κόμματα. Εθεσε τα μεγάλα αριστερά προγράμματα σε αναμονή και απευθύνθηκε στον αναποφάσιστο ψηφοφόρο του κέντρου με φορολογικά δώρα. Σκλήρυνε τη γραμμή του απέναντι στην ΕΤΑ. Και η δημοτικότητά του άρχισε να ανεβαίνει ξανά. Το μεγάλο στοίχημα για τη νέα τετραετία είναι η αναθέρμανση της ισπανικής οικονομίας.
Πηγές: L'Express, The Guardian, Deutsche Welle, AΠΕ-ΜΠΕ