Κόσμος
Τρίτη, 13 Μαΐου 2008 21:50

Αξίζει το χρίσμα

Ο Μπάρακ Ομπάμα προηγείται στους εκλέκτορες, προηγείται στους υπερεκλέκτορες, προηγείται στη λαϊκή ψήφο, και τίποτα από αυτά που θα συμβούν στις έξι πολιτείες που απομένουν δεν μπορεί να του στερήσει το χρίσμα.

Είναι αλήθεια ότι η Χίλαρι Κλίντον είναι πιο δημοφιλής μεταξύ των λευκών Αμερικανών της εργατικής και της μεσαίας τάξης. Και αυτό αποτελεί ένα μειονέκτημα του Ομπάμα απέναντι στον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, τον Τζον Μακέιν. Τα επιχειρήματα γύρω από την απήχηση του Ομπάμα στους λευκούς ψηφοφόρους καταλήγουν όμως συχνά σε ένα και μοναδικό ερώτημα: μπορεί η Αμερική να εκλέξει πρόεδρο ένα μαύρο;

Στις Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθεί να υπάρχει ένα φυλετικό ζήτημα. Οι επιπτώσεις όμως αυτού του ζητήματος στις εκλογές έχουν μάλλον διογκωθεί. Το κυριότερο πρόβλημα του Ομπάμα με τους λευκούς ψηφοφόρους δεν είναι τόσο φυλετικό, όσο ταξικό. Πολλοί λευκοί που ανήκουν στην εργατική τάξη τον θεωρούν έναν ελιτιστή που βρίσκεται μακριά από τα καθημερινά τους προβλήματα. Αλλά αυτή την εικόνα ο Ομπάμα θα μπορούσε ασφαλώς στη συνέχεια να την ανατρέψει.

Αλλωστε, ο γερουσιαστής του Ιλινόι προσελκύει άλλους ψηφοφόρους, με έναν τρόπο που η Χίλαρι δεν κατάφερε ποτέ. Σε κάθε λευκό που αλλάζει στρατόπεδο επειδή δεν του αρέσει το σκούρο χρώμα του Ομπάμα υπάρχει ένας λευκός -κυρίως νέος- που τον υποστηρίζει με ενθουσιασμό. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι νέοι άνθρωποι, τόσο οι μαύροι όσο και οι λευκοί, προτιμούν τον Ομπάμα. Αν είχε απέναντί του τη Χίλαρι Κλίντον, ο Μακέιν θα έπαιρνε πιθανότατα με το μέρος του όλους τους ανεξάρτητους. Με τον Ομπάμα, η κατηγορία αυτή θα διχαστεί. Ο Ομπάμα έχει συγκεντρώσει χρήματα από 1,5 εκατομμύριο ιδιώτες, πολύ περισσότερους από οποιονδήποτε άλλοτε υποψήφιο. Η στρατιά αυτή των δωρητών θα δουλέψει σκληρά ώστε η επένδυσή τους να πιάσει τόπο.

Η άλλη παρατήρηση που μπορεί να γίνει για τις προκριματικές εκλογές είναι πώς αντέδρασε κάθε υποψήφιος όταν δέχθηκε πίεση. Και εδώ ξεχωρίζει ο Ομπάμα, ο οποίος αρνήθηκε να ακολουθήσει την αντίπαλό του, τόσο στο βρόμικο πόλεμο, όσο και σε δημαγωγικές υποσχέσεις, όπως η αναστολή της φορολόγησης της βενζίνης στη διάρκεια του καλοκαιριού.

Ο Ομπάμα κατάφερε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και κάτι ακόμη σημαντικό: να αρθρώσει την ιδέα μιας καλύτερης Αμερικής. Αυτό έχει εν μέρει σχέση και με την ιστορία του. Οταν οι γονείς του παντρεύτηκαν, το 1960, η ένωση μιας λευκής και ενός μαύρου ήταν παράνομη στις μισές πολιτείες της Αμερικής. Σήμερα, ο γιος τους βρίσκεται στο κατώφλι του Λευκού Οίκου. Η επιτυχία του, όμως, έχει σχέση με αυτά που λέει και, γενικότερα, με τη στάση του. Παρά τις προκλήσεις που έχει δεχθεί, δεν σταμάτησε ποτέ να διακηρύσσει την ανάγκη να ενωθεί ξανά η Αμερική και να συνεργαστεί με τον υπόλοιπο κόσμο. Υπάρχουν ακόμη κάποιες λεπτομέρειες που πρέπει να διευκρινιστούν. Αλλά τα πλεονεκτήματα από μια προεδρία του Ομπάμα είναι μεγαλύτερα από οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο.

Για τους λόγους αυτούς, ο Ομπάμα αξίζει το χρίσμα των Δημοκρατικών. Και είναι πλέον καιρός το ζεύγος Κλίντον να ρίξει το βάρος του πίσω από τη μεγαλύτερη ελπίδα που έχει σήμερα το Δημοκρατικό Κόμμα για να επανέλθει στην εξουσία.

Πηγή: The Economist, ΑΠΕ-ΜΠΕ