Η Χίλαρι έκανε λάθος στο μήνυμα, τη μέθοδο, ακόμη και την εποχή. Η γερουσιαστής της Νέας Υόρκης προσέγγισε τις προκριματικές εκλογές σαν να ήταν δική της υπόθεση: ο σύζυγός της κι εκείνη δεν ήταν τα «αφεντικά» του Δημοκρατικού Κόμματος εδώ και είκοσι χρόνια; Ολο το κατεστημένο του κόμματος είχε συνταχθεί πίσω της, με στόχο να ξαναγραφτεί η ιστορία και να ζήσει ξανά η χώρα την αισιοδοξία της δεκαετίας του '90.
Περιέργως, τα εμπόδια δεν παρουσιάστηκαν εκεί που τα περίμενε η Χίλαρι. Το όνομα Λιουίνσκι δεν ακούστηκε σχεδόν καθόλου στη διάρκεια των προκριματικών εκλογών. Η Χίλαρι δεν φάνηκε να πλήττεται από την αντιπάθεια που τρέφει απέναντί της ένα μέρος του εκλογικού σώματος. Η προσέγγισή της, όμως, δημιούργησε ένα μεγάλο πρόβλημα: απέναντι στην αλλαγή που πρόσφερε ο Ομπάμα, εκείνη μιλούσε για παλινόρθωση, κάτι που δεν ταίριαζε με τις προσδοκίες της εποχής. Αυτό ήταν το πρώτο της λάθος, το πιο μεγάλο και το πιο απροσδόκητο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Μπιλ Κλίντον κέρδισε το 1992 τον Μπους επενδύοντας στην «αλλαγή» έναντι της «εμπειρίας».
Συμπεριφερόμενη ως απερχόμενη πρόεδρος που επιδιώκει να επανεκλεγεί, η πρώην Πρώτη Κυρία παρασύρθηκε σε διάφορες παγίδες. Νομίζοντας ότι είναι «ιδιοκτήτρια» του Δημοκρατικού Κόμματος, προσέγγισε αρχικά το κέντρο για να απαλύνει την εικόνα της «φιλελεύθερης» (liberal), που στην Αμερική συνδέεται με την Αριστερά. Στη συνέχεια, και ιδίως μετά το Οχάιο, εμφανίστηκε ως η προστάτις της εργατικής τάξης. Η κακή της αρχή την έκανε να αγνοήσει ή να υποτιμήσει τις σημαντικές αλλαγές που έχουν επέλθει στο εκλογικό σώμα, όπου υπάρχουν 3,5 εκατομμύρια νέοι εγγεγραμμένοι. Υποτίμησε επίσης τη στρατιά των εθελοντών και των χρηματοδοτών που κατάφερε να στήσει ο Ομπάμα.
Με άλλα λόγια, η Χίλαρι έχασε το στοιχείο εκείνο στο οποίο έπρεπε περισσότερο να στηριχθεί: τη στρατηγική. Σίγουρη για την κυριαρχία της στο πεδίο της χρηματοδότησης, βασίστηκε στην παραδοσιακή δεξαμενή των μεγαλοπαραγόντων του κόμματος. Την ίδια ώρα, ο Ομπάμα δημιουργούσε μια τεράστια δεξαμενή απλών πολιτών που ενίσχυαν την εκστρατεία του με μια δωρεά τουλάχιστον 20 δολαρίων ο καθένας.
Το αποτέλεσμα είναι ότι η Χίλαρι κινδυνεύει να τελειώσει την εκστρατεία της με μια ζημιά 30 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο Χάρολντ Αϊκς, ένας από τους κυριότερους συμβούλους της υποψήφιας, ομολογεί ότι έμεινε άναυδος σε ένα από τα στρατηγικά συμβούλια του περασμένου χρόνου, όταν ο Μαρκ Πεν, ο «εγκέφαλος» της εκστρατείας, εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι στις 5 Φεβρουαρίου, οπότε έγιναν οι εκλογές στην Καλιφόρνια, τα πράγματα θα ξεκαθάριζαν υπέρ της Χίλαρι. Ο Πεν έδειχνε να αγνοεί ότι η κατανομή των εκλεκτόρων γίνεται με αναλογικό σύστημα.
Πράγματι, η Χίλαρι επένδυσε στις μεγάλες πολιτείες για να συντρίψει τον αντίπαλό της. Εκείνος όμως κατάφερε να την εξουδετερώσει νικώντας στα caucus, όπου ο παράγων της οργάνωσης παίζει αποφασιστική σημασία.Η Χίλαρι επέδειξε θαυμαστή αποφασιστικότητα σε δύσκολες στιγμές. Κανείς άλλος δεν θα αντιστεκόταν τόσο καιρό στο «κύμα Ομπάμα». Εκανε όμως μια εκστρατεία παλαιά, απέναντι σ'έναν υποψήφιο που ενσαρκώνει το μέλλον. Την ώρα του απολογισμού, η Χίλαρι Κλίντον θα πρέπει να μετανιώνει για πολλά πράγματα.
Πηγή: Le Figaro, ΑΠΕ-ΜΠΕ