Κόσμος
Δευτέρα, 23 Ιουνίου 2008 23:06

Ποδόσφαιρο και πολιτική

Στο γήπεδο μεταφέρονται συμβολικά οι εθνικές συγκρούσεις. Το ποδόσφαιρο, έγραφε ο Ρότζερ Κόεν στη «Χέραλντ Τρίμπιουν», τον Ιούνιο του 2006, μπορεί να αποτελέσει το πρελούδιο ενός πολέμου, όπως έγινε με τον αγώνα μεταξύ του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου και της Δυναμό Ζάγκρεμπ, το 1990. Η ένταση ανάμεσα στη Σερβία και την Κροατία ήταν ήδη μεγάλη, όταν συγκρούστηκαν οι οπαδοί των δύο ομάδων. Επενέβη η αστυνομία, και ο πόλεμος ήλθε πιο κοντά. Οι οπαδοί του Ερυθρού Αστέρα έγιναν μέλη μερικών από τις πιο εγκληματικές παραστρατιωτικές οργανώσεις της Σερβίας. Η Κροατία απέκτησε την ανεξαρτησία της. Αλλά μόνο όταν έφτασε απροσδόκητα στους ημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 απέκτησε πραγματικά το κύρος που ήθελε.

Το Εuro 2008 δεν αποτελεί το προοίμιο κανενός πολέμου, αλλά ξύνει πληγές από τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία. Η Κροατία έχασε στο «Ερνστ Χάπελ» από την Τουρκία στα πέναλτι. Επεισόδια έλαβαν χώρα στην Βιένη, μετά το τέλος του αγώνα, με τους θερμόαιμους να συναγωνίζονται σε ρίψεις αντικειμένων, αλλά τα παρατράγουδα εξήχθησαν στο Μόσταρ της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, εκεί όπου οι μνήμες είναι ακόμη νωπές, η ένταση μεγάλη, και η φωτιά σιγοκαίει. Παραδοσιακοί εχθροί ξανάζησαν μέσα από τον ποδοσφαιρικό αγώνα την αντιπαλότητά τους. Εκτυλίχθηκαν σκηνές που πολύ απέχουν από τις διαστάσεις μιας αθλητικής νίκης, και όπου εκδηλώθηκαν όλα τα απωθημένα των Μουσουλμάνων Κροατών -που υποστηρίζουν τις αντιπάλους της Κροατίας- και των Κροατοβόσνιων.

Στις 25 Ιουνίου θα αναμετρηθούν, όχι στα μαρμαρένια αλώνια, αλλά στο στιλπνό γήπεδο της Βασιλείας, η Γερμανία με την Τουρκία. Αλλο ένα δίδυμο με παρελθόν. Πριν από τρεις μήνες, μια πυρκαγιά σε πολυκατοικία μεταναστών στο Λουντβισχάφεν, όπου έχασαν τη ζωή τους 9 Τούρκοι, άναψε τα αίματα. Η «Χουριέτ» έγραψε ότι «το γερμανικό κράτος λειτουργεί φασιστικά», για να συμπληρώσει σε σχόλιό της ότι «οι Γερμανοί ενσωματώνουν τους Τούρκους, και όπου δεν καταφέρνουν να το κάνουν, τους καίνε».

Ο Ερντογάν κάλεσε τους συμπατριώτες του στη Γερμανία -που δεν είναι και λίγοι, υπολογίζονται σε 2,7 εκατομμύρια, ενώ 800.000 έχουν αποκτήσει γερμανική υπηκοότητα- να «αντισταθούν στην αφομοίωση και να διατηρήσουν την εθνική τους ταυτότητα». Το «συναισθηματικό χάσμα» παραμένει και βαθαίνει. Αλλά, το γκολ δεν είναι πράξη εθνικής αξιοπρέπειας. Ας ελπίσουμε ότι οι οπαδοί των δύο χωρών θα διονυσιασθούν με το 90λεπτο πάθος του παιχνιδιού και θα μείνουν στα τραγούδια.

Κ.Τ.