Το Κοινοβούλιο της Γαλλίας έδωσε τη Δευτέρα το πράσινο φως στο σχέδιο του Προέδρου Νικολά Σαρκοζί για τη σημαντικότερη τροποποίηση του Συντάγματος τα τελευταία 50 χρόνια. Το σχέδιο της Συνταγματικής αναθεώρησης, μεταξύ άλλων, περιορίζει τις προεδρικές θητείες σε δύο, επιτρέπει στο Κοινοβούλιο να ασκεί βέτο σε ορισμένες προεδρικές αποφάσεις για το διορισμό προσώπων και δίνει στα κόμματα της αντιπολίτευσης ενεργό ρόλο στον καθορισμό της ημερήσιας διάταξης στο Κοινοβούλιο. Προβλέπει ακόμα, ότι η ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων για διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών απαιτεί έγκριση από το Κοινοβούλιο και ότι η αποδοχή νέων χωρών-μελών στην Ε.Ε. δεν απαιτεί δημοψήφισμα, εάν υπάρχει πλειοψηφία τριών πέμπτων στο κοινοβούλιο.
Οι αλλαγές διευρύνουν τις εξουσίες των νομοθετών, δίνουν όμως και στον Πρόεδρο νέα προνόμια, όπως τη δυνατότητα να απευθύνεται στο Κοινοβούλιο. Τότε, γιατί πέρασαν οριακά; Με την ψήφο του Σοσιαλιστή Ζακ Λάγκ;
«Το αποτέλεσμα του κογκρέσου δεν είναι σε καμία περίπτωση αρνητικό» σημειώνει η «Le Monde»: «Η Αριστερά δεν θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί πολιτικά την τροποποίηση του συντάγματος και να την μετατρέψει σε ψήφο υπέρ ή κατά του Σαρκοζί. Αντ' αυτού θα έπρεπε οι Σοσιαλιστές να συμβάλλουν στη μεταρρύθμιση και στον εκσυγχρονισμό του Συντάγματος, έστω και αν είναι ατελής. Με την απόρριψη θόλωσαν τα όρια μεταξύ αντιπολίτευσης και μικροπολιτικής."
«Η Αριστερά δεν πρέπει να ακολουθεί τους νόμους του Παβλόφ και να κάνει αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, απορρίπτοντας κάθε πρόταση που έρχεται από το κυβερνητικό στρατόπεδο και τον Σαρκοζί, ακόμη και σε θέματα που συμφωνεί. Ενδέχεται μια τέτοια πολιτική να ικανοποιεί τη μαχητική βάση των Σοσιαλιστών, όμως αυτή η λογική δεν έχει καμία σχέση με τη λογική ενός κόμματος, διότι δεν ενισχύει καθόλου τον πολιτικό διάλογο και ακόμη λιγότερο τη σοσιαλιστική αντιπολίτευση», υποστηρίζει η «Liberation».
DEUTSCHE WELLE
* Στη φωτογραφία ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, Πρώτος Γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Φρανσουά Ολάντ.