Την αναγκαιότητα να ενισχυθούν οι θεσμοί απέναντι στις σύγχρονες απειλές υπογράμμισαν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί κατά την ειδική συνεδρίαση του Κοινοβουλίου για την Παγκόσμια Ημέρα της Δημοκρατίας.
Την αναγκαιότητα να ενισχυθούν οι θεσμοί απέναντι στις σύγχρονες απειλές υπογράμμισαν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί κατά την ειδική συνεδρίαση του Κοινοβουλίου για την Παγκόσμια Ημέρα της Δημοκρατίας.
«Η εμπέδωση, η εμβάθυνση, η ποιοτική αναβάθμισή της ήταν και είναι μια διαρκής και ακατάπαυστη αναζήτηση, μια ατέρμονη και εξελικτική διαδικασία», τόνισε ο πρωθυπουργός, σημειώνοντας παράλληλα ότι «η ευθύνη για την εξέλιξη της αφορά όλους και όλες».
Ο κ. Κώστας Καραμανλής σημείωσε ακόμη πως η «Δημοκρατία δεν είναι υπόθεση στατική αλλά εξόχως δυναμική, αφορά όλους τους πολίτες και δεν αρκείται σε κάποια κεκτημένα από το παρελθόν. Αξιώνει δράσεις, αλλαγές, μεταρρυθμίσεις που μεταβάλλονται στο πέρασμα του χρόνου και διαφοροποιούνται από τόπο σε τόπο».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του επεσήμανε:
«Η Δημοκρατία εγείρει πριν από όλα, αιτήματα που αναπτύσσονται μέσα από τη μετάλλαξη των απειλών, των κινδύνων, των πιέσεων που δέχεται. Αιτήματα όπως αυτά που αναδεικνύονται σήμερα, ακόμα και στις πιο προχωρημένες, στις πιο στέρεες Δημοκρατίες, εξαιτίας της πίεσης των εξωθεσμικών συμφερόντων, ιδίως μάλιστα, εκείνων που, συγκεντρώνοντας οικονομική δύναμη, αποκτούν δυνατότητα καθοριστικού επηρεασμού της κοινής γνώμης. Και αυτό είναι πράγματι ένα από τα πιο σοβαρά, τα πιο καίρια αιτήματα της Δημοκρατίας στη νέα εποχή».
Συνεχίζοντας υπογράμμισε πως «η Δημοκρατία δεν αντέχει τη φίμωση, ούτε την ασυδοσία. Δεν συμβιβάζεται με ακρότητες, βιαιότητες, πιέσεις. Δεν ωφελείται μέσα από τη στείρα αντίδραση, την ισοπέδωση, το μηδενισμό. Αξιώνει τη γόνιμη αντιπαράθεση απόψεων, θέσεων και ιδεών, τη σύνθεση, τη συνεννόηση, τη συνένωση δυνάμεων και την εναρμόνιση στο μέτρο και τη μετριοπάθεια».
Ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε ακόμη στα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση για τη διαφάνεια με αυστηρότερους και αποτελεσματικότερους ελέγχους σε όλα τα επίπεδα, όπως ανέφερε.
Τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την σύγχρονη Δημοκρατία επισήμανε κατά την ομιλία του ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου.
«Δεν κινδυνεύει από τανκ, αλλά κινδυνεύει από την απαξίωση των θεσμών και την διολίσθηση σε μια δημοκρατία των τύπων, χωρίς συμμετοχή. Σήμερα κίνδυνος είναι η έκπτωση των αξιών και της εφαρμογή των νόμων» ανέφερε και πρόσθεσε πως η στέρηση των δικαιωμάτων αγανακτούν τον πολίτη και τον οδηγούν στην εσωστρέφεια. Τα νέα δεδομένα -συνέχισε- που υπονομεύουν τους θεσμούς είναι σήμερα φαινόμενα και σε παγκόσμιο επίπεδο, με κυρίαρχα τα φαινόμενα συγκέντρωσης τεράστιου πλούτου σε λίγους και ισχυρούς και συγκέντρωση των ΜΜΕ».
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μίλησε για την «ανάγκη αντίδρασης στα φαινόμενα αυτά» αναφέροντας πως για να αντιδράσουμε πρέπει να ξαναδούμε την έννοια της δημοκρατίας.
Μεταξύ άλλων τόνισε: «Για μας Δημοκρατία σημαίνει αυτονομία πολιτικής, των κομμάτων για την γνήσια έκφραση των πολιτών, αυτονομία από τον σφιχτό εναγκαλισμό από τα κεφάλαια και τα ΜΜΕ, με καθαρές και διαφανείς σχέσεις, με διάκριση των εξουσιών, με αποκέντρωση αποφάσεων , ξαναφέρνοντας τον πολίτη στο προσκήνιο».
Επίσης υπογράμμισε την ανάγκη πρόσθεσε την αναγκαιότητα να ασκούνται με πίστη οι νόμοι και οι κανόνες, αλλά και οι άγραφοι νόμοι. «¶γραφοι νόμοι δεν είναι να διαιρούμε τον λαό, σε κομματικούς φίλους ή μη αλλά να τον ενώνουμε. ¶γραφοι νόμοι είναι αυτοί που γεφυρώνουν το χάσμα μεταξύ του τι είναι νόμιμο και τι ηθικό. Και η ποινή κατά τον Περικλή είναι η ντροπή. Παραβίαση των άγραφων νόμων είναι όταν η ντροπή είναι ανύπαρκτη και η ασυδοσία οργιάζει» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Από την πλευρά της η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα τόνισε πως ο αγώνας για την Δημοκρατία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του αγώνα κατά της εξουσίας των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού στο εθνικό επίπεδο και στις διεθνείς σχέσεις, επισημαίνοντας πως όσο δυναμώνει η κρατική και εργοδοτική βία σε εθνικό επίπεδο, τόσο δυναμώνει ο πόλεμος και η βία στις διεθνείς σχέσεις.
Χαρακτήρισε ακόμη «ιδιαίτερα επικίνδυνη» τη στρατηγική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων με την επίκληση του πλαστού επιχειρήματος του λεγόμενου «αυτοπροσδιορισμού», ως όχημα για την υποκίνηση μειονοτικών ζητημάτων και την δημιουργία κρατών προτεκτοράτων».