Τους γεωγραφικούς περιορισμούς που ισχύουν σήμερα για την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος δέχθηκε η Επιτροπή Ανταγωνισμού με απόφαση που εξέδωσε μετά από καταγγελία δικηγόρου, ο οποίος ζητούσε την καθιέρωση ενιαίας δικηγορικής αγοράς ανά την επικράτεια και κατά συνέπεια την κατάργηση της διπλοχρέωσης όσων πολιτών επιλέγουν την υποστήριξη των συμφερόντων τους από δικηγόρο άλλης έδρας.
Τους γεωγραφικούς περιορισμούς που ισχύουν σήμερα για την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος δέχθηκε η Επιτροπή Ανταγωνισμού με απόφαση που εξέδωσε μετά από καταγγελία δικηγόρου, ο οποίος ζητούσε την καθιέρωση ενιαίας δικηγορικής αγοράς ανά την επικράτεια και κατά συνέπεια την κατάργηση της διπλοχρέωσης όσων πολιτών επιλέγουν την υποστήριξη των συμφερόντων τους από δικηγόρο άλλης έδρας.
Oπως ανακοίνωσε χθες η Επιτροπή, η πλειοψηφία της Ολομέλειας με την υπ' αριθμ. 413/V/2008/02.10.2008 Απόφασή της, έκρινε ότι οι Δικηγορικοί Σύλλογοι δεν παραβιάζουν το Εθνικό ή Κοινοτικό Δίκαιο του Ανταγωνισμού, εφαρμόζοντας γεωγραφικούς περιορισμούς στην παροχή των δικηγορικών υπηρεσιών στην Ελλάδα.
Σημειώνεται ότι η απόφαση ελήφθη με ισχυρή πλειοψηφία, τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει όλα τα κράτη μέλη για την πλήρη απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων.
Υπό αυτή την έννοια, η θέση την οποία έλαβε η Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή φαίνεται πως βρίσκεται σε αντίθεση με τα όσα πρεσβεύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οπότε μένει να φανεί τι θα συμβεί στο Διοικητικό Εφετείο εφόσον υπάρξει προσφυγή από το δικηγόρο που προσέφυγε στην Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι η εισήγηση για την εν λόγω υπόθεση στηρίχθηκε σε νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, αφορούσε στους όρους και τις προϋποθέσεις παράστασης των δικηγόρων στα πολιτικά και διοικητικά δικαστήρια, και σύμφωνα με το σκεπτικό της «μια ανεξάρτητη αρχή ανταγωνισμού έχει καθήκον να μην εφαρμόσει εθνική διάταξη νόμου που είναι αντίθετη στο κοινοτικό δίκαιο του ανταγωνισμού».
Τα μέλη της Επιτροπής Ανταγωνισμού έκριναν ότι δεν υφίστανται λόγοι κατάργησης διατάξεων του ισχύοντος καθεστώτος, και υπό αυτή την έννοια δεν δέχθηκαν την καθιέρωση μιας ενιαίας δικηγορικής αγοράς, χωρίς περιορισμούς στην άσκηση του επαγγέλματος.
Η υπόθεση επικεντρώθηκε:
* Στις διατάξεις που απαγορεύουν στους δικηγόρους να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε δικαστήρια εκτός της περιφέρειας του Συλλόγου όπου είναι μέλη.
* Στους μηχανισμούς των δικηγορικών συλλόγων, που απαγορεύουν στους δικηγόρους άλλων συλλόγων να παρίστανται στη σύνταξη και υπογραφή συμβολαίων στην έδρα τους.
«Τα συγκεκριμένα νομικά εμπόδια» αναφερόταν σε προηγούμενη ανακοίνωση της Επιτροπής «δημιουργούν προβλήματα στις επιμέρους γεωγραφικές αγορές της ελληνικής επικράτειας, καθώς πρακτικά εξαιτίας τους ο πολίτης κυρίως για την παράσταση σε αστικά και διοικητικά δικαστήρια, εφόσον επιλέξει για την υποστήριξη των συμφερόντων του δικηγόρο άλλης έδρας, είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει διπλά έξοδα παράστασης, προκειμένου ο συνήγορός του να νομιμοποιηθεί». Η Επιτροπή επισήμανε μάλιστα το γεγονός ότι είναι ανέφικτη η παράσταση σε συμβόλαιο δικηγόρου άλλης έδρας από την έδρα του υπογράφοντος συμβολαιογράφου.
Οι ανωτέρω αιτιάσεις της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού δεν έγιναν αποδεκτές από την πλειοψηφία των μελών της Ολομέλειας της Επιτροπής, η οποία έκανε δεκτή τη θέση των περίπου 60 Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας που αντιτάχθηκαν στην καταγγελία του δικηγόρου.
ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΤΣΟΥΛΟΣ