Και ενώ στις Βρυξέλλες, στην έδρα των κοινοτικών θεσμών, αλλά και σε άλλες χώρες οι κυβερνήσεις μακρηγορούν για το πώς θα αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση, τι θα πληρώσουν οι καταναλωτές, τι θα αναλάβει το κράτος, ορισμένες επιχειρήσεις εστίασης, κλάδος που επλήγη πολύ από την εποχή της πανδημίας, βιάζονται να βρουν άμεσες λύσεις
Και ενώ στις Βρυξέλλες, στην έδρα των κοινοτικών θεσμών, αλλά και σε άλλες χώρες οι κυβερνήσεις μακρηγορούν για το πώς θα αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση, τι θα πληρώσουν οι καταναλωτές, τι θα αναλάβει το κράτος, ορισμένες επιχειρήσεις εστίασης, κλάδος που επλήγη πολύ από την εποχή της πανδημίας, βιάζονται να βρουν άμεσες λύσεις. Στην πρωτεύουσα του Βελγίου ομάδα εστιατόρων εφαρμόζουν μια δική τους «συνταγή» κατά της ενεργειακής κρίσης και προσφέρουν στους πελάτες τους μια εναλλακτική για το πώς θα ήταν η ζωή χωρίς φως, ηλεκτρικό και φυσικό αέριο.
Όλα αυτά τα συναρπαστικά στην μπρασερί Surrealiste των Βρυξελλών. Δεν πρόκειται για δρώμενο σουρεαλισμού, αλλά για πράξη αντίστασης, για άλλους ίσως ακόμη και μια μοναδική γαστρονομική περιπέτεια. «Οι άνθρωποι βλέπουν τις αυξήσεις κατά 30 με 40% στο σούπερ μάρκετ. Και εμείς οι ιδιοκτήτες εστιατορίων τί κάνουμε» διερωτάται ο Φραντσέσκο Κερί Ρασίν, ιδιοκτήτης της μπρασερί. «Αυξάνουμε τις τιμές. Αλλά πάνω σε αυτές χρεώνουμε τις τιμές αερίου και ηλεκτρισμού. Μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας και χωρίς πηγές ενέργειας. Πρέπει να σκεφτούμε λίγο περισσότερο και η κοινωνία να συνειδητοποιήσει πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση στην οποία ζούμε».
Στην μπρασερί Surrealiste δεν υπάρχουν φούρνοι, σόμπες ή καλοριφέρ, ούτε ζεστές πλάκες για διατήρηση της θερμοκρασίας του φαγητού. Δεν υπάρχουν μηχανές του καφέ, ούτε λάμπες. Αλλά το φαγητό παραμένει υπέροχο. Απλά λίγο κρύο και η μπριζόλα ελαφρά ψημένη στα κάρβουνα, στη σχάρα, σε ένα ιαπωνικό μπάρμπεκιου. Και βέβαια τα πιάτα σερβίρονται σε τραπέζια γεμάτα κεριά.
«Η ιδέα είναι να επιστρέψουμε στην εποχή των σπηλαίων», λέει ο Κερί Ρασίν. «Ετοιμάσαμε μια ολόκληρη σειρά από πιάτα που αρκεί να ψηθούν για λίγα δευτερόλεπτα. Αλλά η αναζήτηση της γεύσης εξακολουθεί να είναι μέρος της δουλειάς μας». Τι υπάρχει στο μενού; Μπριός με αντζούγιες, ωμός λευκός τόνος, πορσέτα και φοκάτσια μαγειρεμένα στη φωτιά, ψητό χοιρινό με φασόλια και κρέμα ricotta με μαρμελάδα κολοκύθας και φιστίκια Αιγίνης ως επιδόρπιο». Αλλά αυτό που ακούγεται σαν μια ρομαντική ατμόσφαιρα και μοναδική εμπειρία είναι στην πραγματικότητα αυτό που οι πελάτες θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν πιο μόνιμα, εάν οι λογαριασμοί ενέργειας συνεχίσουν να αυξάνονται.
«'Έχουμε φτάσει σε σημείο που πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε ένα ζεστό σπίτι ή ένα φαγητό σε εστιατόριο» λέει ένας θαμώνας. «Το να βρεις την ισορροπία είναι περίπλοκο. Εννοείται ότι η τρέχουσα κατάσταση αντανακλά στην καθημερινότητα. Υπάρχουν συνήθειες που πρέπει να αλλάξουν. Προσπαθούμε να τις αλλάξουμε ακόμη κι αν δεν είναι εύκολο». Παρά τη δραματική αύξηση του πληθωρισμού στο Βέλγιο, στην πρωτοβουλία «Δείπνο στο σκοτάδι», που διοργάνωσαν 12 εστιάτορες, συμμετείχαν 50 ζευγάρια. Μια πρωτοβουλία που ίσως βρει μιμητές και σε άλλες χώρες. Συνδυάζει εξάλλου το τερπνό μετά του ωφελίμου.