«Ανάλογα ποιος θα κερδίσει, αυτό που διακυβεύεται στην σημερινή εκλογική αναμέτρηση στην Ιταλία είναι η μεταρρύθμιση του κράτους και της διεθνούς πολιτικής, ξεκινώντας από τις σχέσεις με την Ε.Ε», γράφει η Corriere della Sera.
«Ανάλογα ποιος θα κερδίσει, αυτό που διακυβεύεται στην σημερινή εκλογική αναμέτρηση στην Ιταλία είναι η μεταρρύθμιση του κράτους και της διεθνούς πολιτικής, ξεκινώντας από τις σχέσεις με την Ε.Ε», γράφει η Corriere della Sera.
«Είναι μια καθοριστική αναμέτρηση ανάμεσα σε δύο Ιταλίες, πιο διχασμένες από πριν, μεταξύ Βορρά και Νότου. Και διακυβεύονται οι τύχες των ηγετών, τόσο για τους νικητές που φιλοδοξούν να κατακτήσουν κορυφαίες θέσεις όσο και για τους ηττημένους: ανάλογα με τις ψήφους που θα πάρουν τα κόμματα, κάποιοι ηγέτες κινδυνεύουν να πεταχτούν έξω από το πολιτικό σκηνικό. Αυτό θα κριθεί απόψε όταν θα κλείσουν οι κάλπες και βγουν τα αποτελέσματα. Σε μια αναμέτρηση κρίσιμη,όπως σε όλες τις εκλογές, αλλά πολύ περισσότερο καθοριστική από πολλές άλλες. Πρώτα απ 'όλα, γιατί ο εκλογικός νόμος, ο οποίος έδωσε τρεις διαφορετικές πλειοψηφίες τα τελευταία τέσσερα χρόνια, φαίνεται ότι αυτή τη φορά θα χαράξει μια σαφή γραμμή μεταξύ νικητών και ηττημένων: Ένα ποσοστό 44% για τη συμμαχία και η κατάκτηση του 80% των μονοεδρικών περιφερειών αρκεί για να φέρει μια αριθμητικά συμπαγή πλειοψηφία, τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία», γράφει η ιταλική εφημερίδα .
«Αλλά δεν είναι μόνο θέμα αριθμών. Φαίνεται περισσότερο από πιθανό το τέλος των κυβερνήσεων εθνικής ενότητας, που απορρίφθηκαν από όλους τους πολιτικούς ηγέτες, με εξαίρεση τον Κάρλο Καλέντα.Η διεθνής θέση της Ιταλίας δεν αμφισβητείται, αλλά ο τρόπος με τον οποίο βρίσκεται κανείς στην Ευρώπη είναι ένα απολύτως ανοιχτό κεφάλαιο. Ένα ισχυρό παιχνίδι ανοίγει για τη μεταρρύθμιση του κράτους, όλοι θέλουν να μειώσουν τους φόρους, αλλά με εντελώς διαφορετικούς τρόπους, υπάρχει μια σύγκρουση για το μέλλον του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, υπάρχουν εκ διαμέτρου αντίθετες αναγνώσεις για το πώς θα αντιμετωπιστεί το ζήτημα των μεταναστών, για τα πολιτικά δικαιώματα, για το περιβάλλον».
Δεν λείπουν οι διαιρέσεις και στις διάφορες συμμαχίες, για την Ευρώπη και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Τζόρτζια Μελόνι αναμφίβολα πήρε θέση εναντίον του Πούτιν και τάχθηκε υπέρ της στρατιωτικής υποστήριξης στην Ουκρανία. Οι θέσεις των Ματέο Σαλβίνι και Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι πιο διφορούμενες, πιο ευαίσθητες απέναντι στη Ρωσία .
Οι Fratelli d'Italia θέλουν να αλλάξουν τον τρόπο ζωής στην Ευρώπη, «η δωρεάν διαδρομή τελείωσε», είπε η Μελόνι και βάζει πάνω απε όλα την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος. «Θέλει μια Ευρώπη των βέτο, ανίκανη να αποφασίζει κατά πλειοψηφία και κατά συνέπεια πιο αδύναμη στο διεθνές πεδίο .
Αλλά η μάχη αφορά επίσης και τη μορφή του κράτους. Η Μελόνι έχει ως πρώτο σημείο του προγράμματός της την απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, κάτι το οποίο θεωρεί ως το πιο ικανό σύστημα για να διασφαλίσει ότι τα πολιτικά παιχνίδια δεν θα αλλάζουν το νόημα της λαϊκής ψήφου και είναι έτοιμη να προχωρήσει ακόμη και χωρίς διαπραγματεύσεις με την αριστερά . Οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα, ωστόσο, αποκλείει ότι μπορεί η συμμαχία της δεξιάς να φτάσει στην πλειοψηφία των δύο τρίτων στη Βουλή, και επομένως οποιαδήποτε μεταρρύθμιση θα πρέπει να εγκριθεί με δημοψήφισμα.
Η αναμέτρηση, η πλειοψηφία και η κυβέρνηση που θα προκύψει, θα είναι τόσο πιο αξιόπιστη, όσο περισσότεροι Ιταλοί πάνε να ψηφίσουν. Προς το παρόν, οι κάλπες δείχνουν πιο ισχυρή αποχή από ό,τι έχει σημειωθεί σε άλλες περιπτώσεις, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι καθορισμένο και θα πρέπει να δούμε αν οι συγκρούσεις των τελευταίων ημερών θα μπορέσουν να ξεσηκώσουν το εκλογικό σώμα.
«Η σημερινή ψήφος», γράφει η Corriere, θα σημαδέψει και την μοίρα των ηγετών. Η Τζόρτζια Μελόνι απολαμβάνει την προοπτική μιας ανακοινωθείσας επιτυχίας. Αλλά οι διαστάσεις αυτής της επιτυχίας θα είναι που θα καθορίσουν αν θα είναι η πρώτη γυναίκα στην Ιταλία που θα γίνει πρωθυπουργός. Κάτι που σίγουρα θα συμβεί αν κερδίσει πολύ περισσότερες ψήφους από τους συμμάχους της . Ο κύριος ανταγωνιστής της, ο Ενρίκο Λέττα έχει το μειονέκτημα ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει μια μεγάλη συμμαχία και επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στον αριθμό των ψήφων που θα λάβει το Δημοκρατικό κόμμα. Σημαντικό όριο για το κόμμα του είναι το 20%. Πάνω από αυτό το ποσοστό υπάρχει τουλάχιστον για τον Λέττα η πιθανότητα προετοιμασίας για τη ρεβάνς, πολύ πιο κάτω δεν θα ήταν εύκολο να αποφύγει την παραίτηση. Ρισκάρει πολλά και ο Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος είδε την επιρροή του να διαβρώνεται σταδιακά
Η Forza Italia χρειάζεται επίσης ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, κάτω από το οποίο δεν θα αμφισβητείται η ηγεσία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι . Ο Τζουζέπε Κόντε τέλος, δεν φαίνεται να ρισκάρει τίποτα. Η μείωση των ψήφων κατά το ήμισυ το 2018 θα εξακολουθεί να φαίνεται επιτυχημένη, δεδομένης της εξέλιξης των πραγμάτων. Αν τα Πέντε Αστέρια λάβουν περίπου 10%, θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο και να διευρύνουν τη βάση τους. Αντίθετα, ένας πολύ χαμηλότερο ποσοστό θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για τη διάσπασή τους.
Αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση θα είναι αυτή του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης. Εάν η Μελόνι κερδίσει την πλειοψηφία, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις ορέξεις των συμμάχων της, οι οποίες θα μπορούσαν ακόμη και να αυξηθούν εάν τα εκλογικά τους ποσοστά είναι ικανοποιητικά. Δεν είναι μυστήριο ότι ο Σαλβίνι φιλοδοξεί να επιστρέψει στο Υπουργείο Εσωτερικών, όπως δεν είναι μυστήριο ότι η Μελόνι είναι τουλάχιστον θεωρητικά διαθέσιμη να δώσει αυτό χαρτοφυλάκιο στη Λέγκα. Το Εσωτερικώναπό την άλλη, μαζί με τα Υπουργεία Οικονομίας, Εξωτερικών και Άμυνας, είναι εκείνα τα οποία, περισσότερο από άλλα, θα παρακολουθεί ο πρόεδρος της δημοκρατίας, Σέρτζιο Ματαρέλλα.