Ο ιδιαίτερος συμβολισμός της επίσκεψης της βασίλισσας Ελισάβετ Β’ επιβεβαιώθηκε συχνά κατά τη διάρκεια επίσημων ταξιδιών της. Ορισμένα από τα ταξίδια που ξεχώρισαν στη διάρκεια της πολυετούς βασιλείας της, ήταν:
Ο ιδιαίτερος συμβολισμός της επίσκεψης της βασίλισσας Ελισάβετ Β’ επιβεβαιώθηκε συχνά κατά τη διάρκεια επίσημων ταξιδιών της. Ορισμένα από τα ταξίδια που ξεχώρισαν στη διάρκεια της πολυετούς βασιλείας της, ήταν:
1964: Της γύρισαν την πλάτη στο Κεμπέκ
Τα ταξίδια της Ελισάβετ Β’ στον Καναδά στιγματίστηκαν επανειλημμένως από αυτονομιστικές εξάρσεις στο Κεμπέκ. Κατά την πρώτη της επίσκεψη το 1964, τη βασίλισσα Ελισάβετ Β’ περίμενε μια φιλειρηνική ομάδα διαδηλωτών. «Μια ομάδα νεαρών, στην άκρη του πεζοδρομίου, της γύρισε την πλάτη επιδεικτικά», έγραφε το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP). Αστυνομικοί διέλυσαν βίαια πολλές διαδηλώσεις αυτονομιστών.
Το 1990, όταν η χώρα περνούσε μια συνταγματική κρίση που συνδέθηκε με το Κεμπέκ, η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ εκφώνησε μια παθιασμένη ομιλία της στο Κοινοβούλιο, την οποία έγραψε η ίδια και στενοί συνεργάτες της. «Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου, οι Καναδοί να ενωθούν και να μείνουν ενωμένοι, αντί να επιμένουν στις διαφορές που μπορούν μόνο να σπείρουν διχασμό», είπε μεταξύ άλλων.
1965: Στο τείχος του Βερολίνου
Στις 27 Μαΐου 1965, πάνω από ένα εκατομμύριο Βερολινέζοι συγκεντρώθηκαν για να επευφημήσουν τη βασίλισσα Ελισάβετ Β’ της Βρετανίας κατά τη διάρκεια της εξάωρης επίσκεψής της στη διαιρεμένη πόλη. «Με την παρουσία της και τον ενθουσιασμό που πυροδότησε, παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις που προέρχονταν από την άλλη πλευρά του τείχους, η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ (της Βρετανίας) επιβεβαίωσε ότι το Δυτικό Βερολίνο ανήκει στην οικογένεια της Δύσης», έγραφε το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP).
Μπροστά στο τείχος, το αυτοκίνητο της βασίλισσας στάθηκε για περίπου τρία λεπτά. «Σε αντίθεση με άλλους επιφανείς προσκεκλημένους, η Ελισάβετ Β’ δεν άφησε τη θέση της για να ανέβει στην πλατφόρμα που θα της επέτρεπε να δει τι συνέβαινε στο Ανατολικό Βερολίνο. Δεν θα άρμοζε σε μια βασίλισσα», περιέγραψε η δημοσιογράφος του AFP.
Στη διάρκεια της ομιλίας της, δεν μιμήθηκε τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, ο οποίος φώναξε το 1962 «Είμαι ένας Βερολινέζος». Αλλά «μια βασίλισσα δεν εκφράζεται με συνθήματα», ενώ το πλήθος και οι ζητωκραυγές του δεν είχαν να ζηλέψουν σε τίποτα την αξέχαστη επίσκεψη του προέδρου Κένεντι, μετέδωσε τότε το Γαλλικό Πρακτορείο.
1977: Στο Όλστερ παρά τα «προβλήματα»
Το 1977, η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ της Βρετανίας γιόρταζε τη συμπλήρωση 25 ετών από τη στέψη της και θέλησε να επισκεφθεί τη Βόρεια Ιρλανδία, όπου μαίνονταν επί οκτώ χρόνια οι συγκρούσεις μεταξύ προτεσταντών και καθολικών.
Τις ημέρες που προηγήθηκαν της άφιξής της, εμπρηστικοί μηχανισμοί προκάλεσαν εκτεταμένες καταστροφές στο Μπέλφαστ. Για την προστασία της βασίλισσας, που συνοδευόταν από τον πρίγκιπα Φίλιππο και τους δύο μικρότερους γιους τους, ένα αντιτορπιλικό του πολεμικού ναυτικού συνόδευε τη θαλαμηγό Britannia. Περισσότεροι από 32.000 αστυνομικοί και στρατιώτες είχαν κινητοποιηθεί για τη βασιλική επίσκεψη.
Στις 11 Αυγούστου, η βασίλισσα επισκέφθηκε το πανεπιστήμιο του Κολερέιν (80 χλμ βορειοδυτικά του Μπέλφαστ). Λίγο πριν από την άφιξή της, ο IRA απείλησε με τοποθέτηση βόμβας. Η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ προσευχήθηκε για την επικράτηση της ειρήνης, προτρέποντας στην ομιλία της προτεστάντες και καθολικούς να βάλουν τέλος στην «παράλογη βία».
1991: Η πρόσκληση «έκπληξη» στον Μαντέλα
Το 1991, ο Νέλσον Μαντέλα, ο οποίος είχε μόλις αποφυλακιστεί, ήταν καλεσμένος στη σύνοδο κορυφής της Κοινοπολιτείας στη Χαράρε (Ζιμπάμπουε). Τότε, απλός ηγέτης του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, σε μια χώρα που βρισκόταν σε μεταβατική περίοδο, ο Μαντέλα δεν είχε κάποιο αξίωμα που θα του επέτρεπε να παραστεί στη δεξίωση της βασίλισσας. Η Ελισάβετ Β’ αποφάσισε όμως να παραβεί το πρωτόκολλο και να τον προσκαλέσει.
Νωρίτερα, είχε ήδη εκφράσει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι το απαρτχάιντ «πέθαινε» στη Νότια Αφρική.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η βασίλισσα είχε υποστηρίξει διακριτικά τον καναδό πρωθυπουργό Μπράιαν Μαλρόνι, ο οποίος αγωνιζόταν για οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Νοτίου Αφρικής, ενώ η βρετανίδα ομόλογός του, η «Σιδηρά Κυρία» Μάργκαρετ Θάτσερ, ήταν αντίθετη.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ