Η site-specific performance που ξεκίνησε τη διαδρομή της τον περασμένο Μάιο από το Φεστιβάλ Λυκαβηττού παρουσιάζεται στον αθηναϊκό λόφο για 4 ακόμα παραστάσεις τα δύο τελευταία Σαββατοκύριακα του Σεπτέμβρη.
Η site-specific performance που ξεκίνησε τη διαδρομή της τον περασμένο Μάιο από το Φεστιβάλ Λυκαβηττού παρουσιάζεται στον αθηναϊκό λόφο για 4 ακόμα παραστάσεις τα δύο τελευταία Σαββατοκύριακα του Σεπτέμβρη.
Μια αιωνιότητα γίνηκες απουσιάζοντας από τη λαμπερή νιότη μου,
που μάζευε με τις αγρύπνιες, που θάμπωνε
αφού δεν καταύγαζε πια τη λατρεία του βλέμματός σου.
Το έργο
Το άγνωστο και εξαντλημένο έργο της Λιλής Ζωγράφου Πού έδυ μου το κάλλος (εκδ. Γαβριηλίδη) κινείται στα όρια μεταξύ διηγήματος, ποίησης και μονολόγου. Αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που συναντά τον έρωτα σε έναν Γερμανό κατά τη διάρκεια της Κατοχής και που υποχρεώνεται να ζήσει με την ανάμνησή του όταν τα γερμανικά στρατεύματα αποχωρούν. Οι ήρωες του έργου υπερβαίνουν συμβολικά, αλλά και έμπρακτα, τον διαχωρισμό των εθνών και μάλιστα σε συνθήκη πολέμου. Το κάλλος, που μόνο ως συνάρτηση μπορεί να γίνει αντιληπτό, καταδικάζεται σε θάνατο όταν δεν συνυπάρχει. Οι κοινωνικές συμβάσεις και τα πατριαρχικά στερεότυπα, εσωτερικευμένα πια, παραμένουν ικανά να νικήσουν το όνειρο.
Η περφόρμανς
Η site-specific performance Πού έδυ μου το κάλλος πραγματοποιείται στη σιδερένια σκάλα που οδηγεί στη σειρήνα του πολέμου στον Λυκαβηττό. Αποτελεί μια απόπειρα συνομιλίας του ομώνυμου διηγήματος της Λιλής Ζωγράφου με το φυσικό τοπίο και το σώμα της περφόρμερ. Χρησιμοποιώντας σαν υλικά τις αναμνήσεις της ηρωίδας, τα μοναδικά σημαίνοντα του τοπίου, τους ήχους του κοντραμπάσου και ένα κοστούμι που υφαίνει μια παράλληλη αφήγηση της ιστορίας, δημιουργεί ένα νέο έργο όπου ο ρομαντισμός και η σκληρότητα εναλλάσσονται και συνυπάρχουν.
Ένα έργο για τον έρωτα, τον πόλεμο, τη φθορά·
για το ιδανικό, το ανυπέρβλητο, το ανέφικτο·
για την ουτοπία που δεν μπορεί να αντέξει την πραγματικότητα·
που δεν μπορεί παρά να παραμείνει ουτοπία.
Πού έδυ μου το κάλλος
Σύλληψη-Εκτέλεση: Ράνια Καπετανάκη
Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Γεβετζή
Μουσική σύνθεση-κοντραμπάσο: Λουκάς Γιαννακίτσας
Σχεδιασμός & υλοποίηση κοστουμιού: Δάφνη Αηδόνη
Καλλιτεχνική συνεργάτης: Μαριλένα Ρασιδάκη
Ηχοληψία-Ηχητικός σχεδιασμός: Γιάννης Σκανδάμης
Ηχητική εγκατάσταση: David Blouin
Επικοινωνία: Wonderful People ([email protected])
Φωτογραφίες: Νίκος Κατσαρός
Η Ράνια Καπετανάκη - με σπουδές στην ψυχολογία, την υποκριτική και τις πολιτικές επιστήμες- έχει εστιάσει τόσο το ακαδημαϊκό όσο και το καλλιτεχνικό της ενδιαφέρον στην τέχνη της περφόρμανς. Στην καλλιτεχνική της πρακτική έχει επικεντρωθεί στην περφόρμανς στον δημόσιο χώρο. Το 2018 παρουσίασε το έργο Unneeded στους δρόμους του Ελαιώνα στο πλαίσιο του φεστιβάλ Visions-V_ideas, Performances στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού ΒΕΤΟΝ7. Το 2021 πραγματοποίησε την περφόρμανς Reconstruction στο 2ο Φεστιβάλ Λυκαβηττού, ενώ έχουν προηγηθεί έργα όπως το Errants στη γειτονιά του Μεταξουργείου το 2012. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα κινούνται στον συγκερασμό της θεωρίας της σύγχρονης τέχνης και της κοινωνιολογίας των κοινωνικών κινημάτων, έχοντας εκπονήσει μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία με θέμα: Η περφόρμανς ως μορφή συλλογικής δράσης στην Ελλάδα της πρώιμης Μεταπολίτευσης.
Πληροφορίες
Είσοδος ελεύθερη
Ημερομηνίες & ώρα έναρξης: 17-18 & 24-25 Σεπτεμβρίου, 19.00
Διάρκεια: 30 λεπτά
Τόπος: Σιδερένια σκάλα Λυκαβηττού
Σημείο προ-συνάντησης: Πάρκινγκ Λυκαβηττού, 18.45
Στίγμα: 37.98478672802161, 23.747656227045855
Τηλέφωνο: 6974 784617