Έχουν περάσει 24 μέρες από την καρατόμηση του γενικού γραμματέα του πρωθυπουργού και του επικεφαλής της ΕΥΠ, για την παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη.
Του Δημήτρη Κυριακόπουλου
[email protected]
Έχουν περάσει 24 μέρες από την καρατόμηση του γενικού γραμματέα του πρωθυπουργού και του επικεφαλής της ΕΥΠ, για την παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη.
Αν και το διάστημα αυτό ήταν η καρδιά της θερινής ραστώνης, η υπόθεση, που και παράγοντες του εξωτερικού χαρακτηρίζουν: ελληνικό Watergate, ανέβασε στα ύψη το πολιτικό θερμόμετρο. H κυβερνητική πλευρά επιδίωξε να στήσει τείχος προστασίας του πρωθυπουργού, με πυλώνες: το επιχείρημα ότι δεν γνώριζε για την επισύνδεση, την υποβάθμιση του γεγονότος και τη γενίκευση και τον συμψηφισμό για τις παρακολουθήσεις πολιτικών.
Πάνω σε αυτά ακούστηκαν πολλά και διάφορα, για το παρόν και το παρελθόν και κατά την πρόσφατη προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση του θέματος στη Βουλή. Πολλά, αλλά όχι το μείζον. Δηλαδή, γιατί παρακολουθήθηκε ο ευρωβουλευτής και τότε υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.
Σήμερα σε τηλεοπτική συνέντευξη (ΟPEN) ο βουλευτής της ΝΔ Θοδωρής Ρουσόπουλος ομολόγησε ότι παραμένει αναπάντητο το ερώτημα για τον λόγο παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη. Όμως οι διαπιστώσεις δεν αρκούν. Χρειάζεται ξεκάθαρη και πειστική απάντηση και αυτή την έχει ο Κ. Μητσοτάκης.
Ας δεχθούμε λοιπόν, ότι ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε για τους κοριούς στις τηλεφωνικές επικοινωνίες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Προφανώς όταν το πληροφορήθηκε, ως άμεσος προϊστάμενος του Γρ. Δημητριάδη και του Παν. Κοντολέοντα (υπενθυμίζω ότι μια από τις πρώτες ενέργειες του Κ. Μητσοτάκη το 2019 ήταν να μεταφέρει τις αρμοδιότητες της ΕΥΠ στον πρωθυπουργό) θα τους ρώτησε για τους λόγους της επισύνδεσης.
Τι ήταν αυτό που επέβαλε την παγίδευση των τηλεφώνων ενός ευρωβουλευτή. Υπήρχαν υπόνοιες πως λειτουργούσε ως πράκτορας ξένων δυνάμεων ή μήπως ότι σχεδίαζε την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος; Συνεπώς, θα τον ενημέρωσαν από τις αρχές Αυγούστου για τους λόγους εθνικής ασφάλειας, που καθιστούσαν επιβεβλημένη και νόμιμη την παρακολούθηση ενός εκλεγμένου και μετέπειτα αρχηγού του τρίτου κόμματος.
Αυτές τις εξηγήσεις ο ίδιος ο πρωθυπουργός οφείλει να τις δώσει, με τον θεσμικό τρόπο, που θα επιλέξει. Όσο το αποφεύγει, τόσο θα επιτείνεται η πολιτική αστάθεια - και μάλιστα ενόψει ενός πολύ δύσκολου χειμώνα, όπως παραδέχεται- και θα ενισχύεται η εκτίμηση των υποκλοπών όχι για εθνικούς λόγους, αλλά προς άντληση στοιχείων, τα οποία στο μέλλον θα μπορούσαν να «αξιοποιηθούν» κατάλληλα από τους κύκλους που απεργάζονταν την μετεκλογική συνεργασία ΝΔ -ΠΑΣΟΚ.