Η απόφαση της Apple να «μετακομίσει» από την Κίνα στην Ινδία για την παραγωγή του Iphone 14 περνά ένα ηχηρό μήνυμα στις αγορές ότι η… μονοκρατορία του «κόκκινου δράκου», στον βιομηχανικό κλάδο, αρχίζει να λαμβάνει τέλος. Εξάλλου, τον τελευταίο καιρό πλήθαιναν οι φωνές και στην Ευρώπη που προέτρεπαν το ισχυρό κεφάλαιο να αλλάξει πολιτική σε ό,τι αφορά την παραγωγή των προϊόντων του, με σκοπό τη μερική -σε πρώτη φάση- απεξάρτησή του από την Κίνα
Από την έντυπη έκδοση
Του Πλάτωνα Τσούλου
[email protected]
Η απόφαση της Apple να «μετακομίσει» από την Κίνα στην Ινδία για την παραγωγή του Iphone 14 περνά ένα ηχηρό μήνυμα στις αγορές ότι η… μονοκρατορία του «κόκκινου δράκου», στον βιομηχανικό κλάδο, αρχίζει να λαμβάνει τέλος. Εξάλλου, τον τελευταίο καιρό πλήθαιναν οι φωνές και στην Ευρώπη που προέτρεπαν το ισχυρό κεφάλαιο να αλλάξει πολιτική σε ό,τι αφορά την παραγωγή των προϊόντων του, με σκοπό τη μερική -σε πρώτη φάση- απεξάρτησή του από την Κίνα.
Βέβαια άλλος φωνάζει και άλλος πράττει και για μια ακόμη φορά οι ΗΠΑ είναι που κάνουν τη διαφορά, ή έστω που κλέβουν τις εντυπώσεις, αλλάζοντας στρατηγικές παραγωγής σε εμβληματικά αμερικανικά προϊόντα.
Η Συσσώρευση παραγωγικού όγκου σχεδόν αποκλειστικά σε μια αγορά δεν μπορεί παρά να λογίζεται ως ακραία συνθήκη διασφάλισης της αδιάλειπτης παραγωγικής διαδικασίας και ως υπερβολική συγκέντρωση ρίσκου σε μια γεωγραφική περιοχή.
Η Πανδημική κρίση και η επακολουθούμενη γεωπολιτική κρίση αρχίζουν να προκαλούν σεισμικές δονήσεις όχι μόνο στα logistics, αλλά και στη βιομηχανική παραγωγή. Δονήσεις που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιμείνουν εντεινόμενες. Οι συνέπειες αυτών ήδη άρχισαν να καταγράφονται στις οικονομικές σχέσεις ΗΠΑ - Κίνας και ελπίζουμε να διαφανούν και στις σχέσεις Ευρώπης - Κίνας.
Η Ε.Ε., εξάλλου, επιθυμεί τον μερικό επαναπατρισμό της παραγωγής που... μετανάστευσε τις τελευταίες πολλές δεκαετίες στην Κίνα. Μέρος αυτής είναι έτοιμα να υποδεχθούν στο άμεσο μέλλον τα Βαλκάνια, όπου ισχυρότερη οικονομία, και με κατώτατο μισθό μόλις τα 713 ευρώ (μικτά), είναι η ελληνική. Σε αυτή την περίπτωση θα έπιαναν τόπο οι θυσίες του Έλληνα που είδε τις αμοιβές του να περικόπτονται βάναυσα κατά τη διάρκεια της πέτρινης - μνημονιακής περιόδου. Διότι, σήμερα, μπορούμε να ισχυριζόμαστε με ασφάλεια και μετρήσιμα επιχειρήματα ότι είμαστε μια ανταγωνιστική οικονομία.