Ηλεκτρικός «Μινώταυρος»

 

«Το ηλεκτρικό ρεύμα δεν ήταν ποτέ τόσο ακριβό όσο είναι τώρα», γράφει η γερμανική Handelsblatt Τα νούμερα αποκαλυπτικά: Μία μεγαβατώρα (MWh) κοστίζει τώρα 563 ευρώ στο χρηματιστήριο της Λειψίας. Πριν από ένα χρόνο η τιμή ήταν λίγο κάτω από τα 23 ευρώ - μια αύξηση πάνω από 2.347%.
Στην Ελλάδα, οι προβλέψεις για τη χονδρεμπορική τιμή Σεπτεμβρίου-που αποτελεί και έναν από τους βασικότερους παράγοντες διαμόρφωσης των λιανικών τιμών-κάνουν λόγο για  500-550 ευρώ/ MWh, αναφέρει η «Ναυτεμπορική».
Οι υψηλές τιμές φυσικού αερίου που παρατηρούνται τώρα (240 ευρώ/ΜWh) θα «περάσουν» στο κόστος της ηλεκτροπαραγωγής τον επόμενο μήνα. Γεγονός που προοιωνίζεται χονδρεμπορικές τιμές κατά τουλάχιστον 30% υψηλότερες τον Σεπτέμβριο.
H εκτίναξη της τιμής του φυσικού αερίου από τα  80 ευρώ/MWh τον Ιούνιο δοκιμάζει τα όρια αντοχής του Προϋπολογισμού, αφού θα απαιτηθούν περισσότερα από τα 1,36 δισ. ευρώ τον Αύγουστο  για να απορροφηθεί το 90% της αύξησης των τιμών που ανακοινώνουν οι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας για τον Σεπτέμβριο.Εκτιμάται  ότι οι τιμές θα προσεγγίσουν τα 80 λεπτά/ KWh από 48-50 λεπτά τον Ιούλιο. Και φυσικά , το μέσο νοικοκυριό δεν μπορεί να αντέξει τέτοιες τιμές -παρά την κρατική επιδότηση-καθώς , όπως γράφει η Καθημερινή , οι απλήρωτοι λογαριασμοί έφτασαν σήμερα στο ένα δισ. ευρώ.
Στην Ευρώπη, οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας, του άνθρακα, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου αυξάνονταν σταθερά από το περασμένο φθινόπωρο. Πολύ πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αρχικά ήταν η απότομη αύξηση της ζήτησης μετά τα παγκόσμια lockdown για τον κορωνοϊό. Αλλά από τα τέλη Φεβρουαρίου και μετά τη ρωσική εισβολή ήταν η φυσική έλλειψη φυσικού αερίου που οδήγησε τις τιμές στα ύψη .
Ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη στο μεταξύ, έχει εκραγεί και έχει ξεπεράσει τις επίσημες προβλέψεις για «παροδικότητα του φαινομένου».
Απλά, τους τελευταίους 12 μήνες, άνοιξε ένα χάσμα μεταξύ των όσων συνέβησαν στις ενεργειακές αγορές και την πραγματική οικονομία.
Οι επενδυτές είχαν στη διάθεσή τους 12 μήνες για να αφομοιώσουν τα δεδομένα και να δημιουργήσουν σενάρια χωρίς ακόμα άφθονη ρευστότητα. Η πραγματική οικονομία όμως , από την άλλη, βρίσκεται και θα βρεθεί ακόμη περισσότερο ,αντιμέτωπη με τεράστια προβλήματα.
Οι σφικτές νομισματικές πολιτικές των κεντρικών τραπεζών για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού στην Ευρώπη,έχουν περιορισμένα αποτελέσματα.
Οσο για τις κυβερνήσεις; Η απόλυτη έκφραση της ανικανότητας και της «υπαλληλικής»υποταγής σε εξωευρωπαϊκά συμφέροντα. Δεν είναι δυνατό να επιλέγουν ενεργειακές πολιτικές για να επιτύχουν μια δαπανηρή μετάβαση , αλλά και να αναζητούν εμπορικούς εταίρους με βάση έναν αυστηρό κώδικα «αξιών»,και ταυτόχρονα να απορούν γιατί η ευρωζώνη κατακλύζεσαι από διψήφιο πληθωρισμό και μια φτωχοποίηση των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που δεν είχαμε ξαναδεί επί δεκαετίες.
Η οικονομική επιβράδυνση και το κλείσιμο των επιχειρήσεων κινδυνεύουν, αντίθετα, να επιδεινώσουν το πρόβλημα του πληθωρισμού σε ένα σενάριο έλλειψης ενέργειας και αναδιάρθρωσης των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού.
Αλλά και η κατάρρευση του ευρώ έναντι του δολαρίου μπορεί να ερμηνευτεί μόνο μέσα από το ρήγμα που έχει ανοίξει μεταξύ των αγορών ενέργειας και της πραγματικής οικονομίας.
Τα πολιτικά συστήματα που αποτυγχάνουν να εξασφαλίσουν φθηνό ενεργειακό εφοδιασμό και αξιόπιστες αλυσίδες εφοδιασμού βρίσκονται στην περίπλοκη θέση να πρέπει να διαχειριστούν μια οικονομική και κοινωνική κρίση που είναι ακατανόητη για τον μέσο Ευρωπαίο. Και αυτό αποτελεί υπαρξιακή πρόκληση για την Ευρώπη. Γιατί ένας ολόκληρος τρόπος ζωής που ήταν μέχρι σήμερα δεδομένος, κινδυνεύει να καταρρεύσει.Μαζί με την καθεστηκυία τάξη…