Η ξηρασία που βιώνουν οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης αποτελεί έναν ακόμα ισχυρό πονοκέφαλο για τις κυβερνήσεις, μετά την ενεργειακή κρίση. Η υποχώρηση της στάθμης των ποταμών της Κεντρικής Ευρώπης έφερε στο φως και δυσοίωνα μη- νύματα του παρελθόντος, που φανερώνουν ότι και πριν από αιώνες οι κάτοικοι των συγκεκριμένων περιοχών δοκιμάστηκαν από ανάλογες ξηρασίες.
Η ξηρασία που βιώνουν οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης αποτελεί έναν ακόμα ισχυρό πονοκέφαλο για τις κυβερνήσεις, μετά την ενεργειακή κρίση. Η υποχώρηση της στάθμης των ποταμών της Κε τρικής Ευρώπης έφερε στο φως και δυσοίωνα μη- νύματα του παρελθόντος, που φανερώνουν ότι και πριν από αιώνες οι κάτοικοι των συγκεκριμένων περιοχών δοκιμάστηκαν από ανάλογες ξηρασίες.
Πρόκειται για επιγραφές στις όχθες των ποταμών,οι οποίες χρησίμευαν και ως δείκτης κινδύνου για την περίπτωση που η στάθμη έπεφτε και τις αποκάλυπτε. Τότε θα ξεκινούσε μια δύσκολη περίοδος για τη γεωργία, τις μεταφορές και λοιπές δραστηριότητες των ανθρώπων που οργάνωσαν τη ζωή τους, με βάση την κανονική στάθμη των ποταμών.
Τις αποκάλεσαν «πέτρες της πείνας», η αποκάλυψη των οποίων κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την «Αποκάλυψη της πείνας». Η πιο χαρακτηριστική επιγραφή εξ αυτών είναι αυτή που εμφανίστηκε στον ποταμό Έλβα, ο οποίος πηγάζει από την Τσεχία και διασχίζει τη Γερμανία, εκβάλλοντας στο Αμβούργο.
Είναι πλωτός για 840 χλμ. και αποτελεί μια σημαντική συγκοινωνιακή αρτηρία της Κεντρικής Ευρώπης, γεγονός που αναδεικνύει και τα προβλήματα που προκαλεί η μείωση της στάθμης του.
Καθώς τα νερά του Έλβα υποχώρησαν, αποκάλυψαν μια πέτρα στην οποία είναι σκαλισμένη μια επιγραφή στη γερμανική γλώσσα που γράφει: «Wenn du mich siehstdann weine». Που σημαίνει «Αν μεδεις, τότε κλάψε».
Η επιγραφή χρονολογείται το έτος 1616, όταν -προφανώς- και πάλι η στάθμη του Έλβα είχε υποχωρήσει στα ίδια χαμηλά επίπεδα και κάποιος από τους δοκιμαζόμενους κατοίκους της περιοχής ήθελε να προειδοποιήσει τις μελλοντικές γενιές για τις συνέπειες της ξηρασίας. Το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στον ποταμό Έλβα. Οι περισσότεροι ποταμοί και οι λίμνες στη Γερμανία αντιμετωπίζουν μια πρωτόγνωρη ξηρασία.
Η στάθμη των υδάτων στον Ρήνο, στον Βέζερ, στον Δούναβη αλλά και στην τεχνητή λίμνη Έντερζεε είναι η χαμηλότερη που έχει σημειωθεί ιστορικά.
Οι περιβαλλοντολόγοι αποδίδουν την εξέλιξη στην κλιματική αλλαγή. Βασικά επισημαίνουν την έλλει- ψη χιονοπτώσεων τα τελευταία χρόνια που αποτελούν «αποθήκες νερού» για τα ποτάμια τους καλοκαιρινούς μήνες, όπως και η έλλειψη παγετώνων εδώ και δεκαετίες επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη στάθμη του νερού.
Η μειωμένη στάθμη του Ρήνου, για παράδειγμα,αποδίδεται στη μειωμένη χιονόπτωση στις Άλπεις τον περασμένο χειμώνα, με αποτέλεσμα να μην τροφοδοτείται επαρκώς με νερό. [SID: 15464718]