Ένας πυρηνικός πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας θα προκαλούσε τον θάνατο πέντε δισεκατομμυρίων ανθρώπων, εκτιμά η επιστημονική επιθεώρηση Nature και εξηγεί: Ακόμη και αν το ραδιενεργό νέφος δεν κάλυπτε όλη τη Γη, πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι θα πέθαιναν από την πείνα μέσα σε δυο χρόνια.
Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Ένας πυρηνικός πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας θα προκαλούσε τον θάνατο πέντε δισεκατομμυρίων ανθρώπων, εκτιμά η επιστημονική επιθεώρηση Nature και εξηγεί: Ακόμη και αν το ραδιενεργό νέφος δεν κάλυπτε όλη τη Γη, πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι θα πέθαιναν από την πείνα μέσα σε δυο χρόνια.
Με απλά λόγια, τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού θα εξολοθρεύονταν.
Το Nature αναλύει όλες τις πιθανές πυρηνικές συγκρούσεις: Αν για παράδειγμα ξεσπούσε πυρηνικός πόλεμος μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, θα υπήρχαν έως και 2,5 δισεκατομμύρια θάνατοι. Παρά το γεγονός ότι η σύγκρουση δεν θα ήταν παγκόσμια.
Οπως εξηγούν οι ερευνητές του επιστημονικού περιοδικού στην μελέτη τους, ένας τέτοιος πόλεμος θα προκαλούσε τόσους πολλούς θανάτους γιατί η έκρηξη ενός πυρηνικού όπλου θα προκαλούσε αμέτρητες πυρκαγιές και θα διοχέτευε περισσότερα από 5 δισεκατομμύρια γραμμάρια αιθάλης στην ατμόσφαιρα. Η τεράστια αυτή ποσότητα αιθάλης,«θα εμπόδιζε τις ακτίνες του ήλιου, οι οποίες δεν θα μπορούν να φτάσουν στην επιφάνεια της γης». Αυτή η κατάσταση θα καθιστούσε αδύνατη την φωτοσύνθεση με αποτέλεσμα να καταστραφούν μαζικά οι καλλιέργειες. Το αποτέλεσμα θα ήταν «τεράστιες ελλείψεις τροφίμων σε όλες τις χώρες», θέτοντας σε κίνδυνο την επιβίωση δισεκατομμυρίων ανθρώπων». Επιπλέον, οι θερμοκρασίες των ωκεανών θα έπεφταν επίσης γρήγορα και θα ήταν αδύνατο να επιστρέψουν στην προηγούμενη κατάστασή τους.
Οι Παλαιοντολόγοι λένε, επικαλούμενοι τα απολιθώματα, ότι ένα μέσο θηλαστικό επιβιώνει συνολικά για περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια. Με αυτό το μέτρο, το ανθρώπινο γένος έχει μπροστά του περίπου 700.000 χρόνια μπροστά μας.Επιπλέον, το ανθρώπινο γένος δεν είναι το «μέσο θηλαστικό» και οι άνθρωποι μπορεί κάλλιστα να είναι σε θέση να αντέξουν πολύ περισσότερα χρόνια. Μέχρι δηλαδή ο διαστελλόμενος ήλιος να κάψει τη Γη. Και αν μια μέρα καταφέρουμε να αποικήσουνε το διάστημα -κάτι εντελώς κατανοητό σε κλίμακα χιλιάδων ετών- η ζωή που προέρχεται από τη Γη θα μπορούσε να συνεχιστεί μέχρι να καούν και τα τελευταία αστέρια σε δεκάδες τρισεκατομμύρια χρόνια. Η εκτίμηση της δυνητικής κλίμακας για το μέλλον της ανθρωπότητας είναι ζωτικής σημασίας για να κατανοήσουμε τι διακυβεύεται σήμερα,αν κάποιος «πατήσει το πυρηνικό κουμπί». Αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει το αν και πώς θα ζήσουν τρισεκατομμύρια απόγονοί μας: Θα αντιμετωπίσουν τη φτώχεια ή την ευημερία, τον πόλεμο ή την ειρήνη, τη σκλαβιά ή την ελευθερία. Αν και απομένει τόση ζωή στον Γαλάζιο πλανήτη, η ιστορία μας μπορεί να τελειώσει πριν να έχει καν αρχίσει…