Οι λόγοι για τους οποίους επελέγη η συγκεκριμένη θέση του σταθμού μετρό στα Εξάρχεια, έχουν εξαντληθεί σε καθαρά τεχνική και τεχνοκρατική βάση δήλωσε, ο Νίκος Ταχιάος, πρόεδρος της Αττικό Μετρό, εν μέσω των αντιδράσεων και πολιτικής αντιπαράθεσης που έχει ξεσπάσει για το ζήτημα. Τι απαντά ο Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και διευθυντής του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος
Οι λόγοι για τους οποίους επελέγη η συγκεκριμένη θέση του σταθμού μετρό στα Εξάρχεια, έχουν εξαντληθεί σε καθαρά τεχνική και τεχνοκρατική βάση δήλωσε, ο Νίκος Ταχιάος, πρόεδρος της Αττικό Μετρό, εν μέσω των αντιδράσεων και πολιτικής αντιπαράθεσης που έχει ξεσπάσει για το ζήτημα.
«Ο σταθμός Εξαρχείων έχει μελετηθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, είπε ο κ. Ταχιάος στο Πρώτο πρόγραμμα,.Αυτή η κουβέντα ξεκίνησε στις αρχές του 2000 και το έργο δημοπρατήθηκε με την παρούσα μορφή, την γραμμή 4, δηλαδή με οριοθετημένο σταθμό στην πλατεία Εξαρχείων από την προηγούμενη διοίκηση της Αττικό Μέτρο και την προηγούμενη κυβέρνηση. Κατά συνέπεια είναι ένα έργο που τρέχει διαχρονικά, στο οποίο δεν υπάρχουν σκοπιμότητες και ο βασικός του σκοπός είναι να πάει σε πυκνοδομημένες περιοχές της Αθήνας και να μπορέσει να διασφαλίσει την έλευση του ΜΕΤΡΟ και την μεταξύ τους συγκοινωνία» τόνισε σημειώνοντας ότι μελλοντικά η συγκεκριμένη γραμμή θα φτάνει μέχρι την Κηφισιά.
Αναφορικά με τις αντιδράσεις των κατοίκων, ο κ. Ταχιάος αναγνωρίζει ότι είναι αναμενόμενες, όπως συμβαίνει σε όλα τα έργα. Υπάρχουν κάτοικοι οι οποίοι θα επηρεαστούν άμεσα, παραδέχτηκε, «δηλαδή όταν βαράει ο γερανός κάτω από το σπίτι κάποιου προφανώς αυτός ο άνθρωπος θα ενοχληθε,ί θα θεωρήσει ότι είναι επηρεαζόμενος, θα διαμαρτυρηθεί, θα θελήσει κάτι να βελτιωθεί, αυτά είναι αναμενόμενα. Υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν κάποιες γενικότερες απόψεις, αλλά να ακούμε ότι μια γειτονιά έχει το δικαίωμα μόνη της να αποφασίσει αν θα έρθει ή όχι ένα μητροπολιτικό μέσο, ένα μέσο που αφορά όλη την Αθήνα νομίζω ότι είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό» .
Οι διαδικασίες κατασκευής του έργου θα κρατήσουν 8 χρόνια, σύμφωνα με τον κ. Ταχιάο. «Οπότε θα υπάρχει ένα εργοτάξιο εκεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό είναι αναπόφευκτο» είπε, προσθέτοντας όμως ότι εργοτάξιο δεν θα υπάρχει μόνο στην πλατεία Εξαρχείων, αλλά σε 15 πλατείες της Αθήνας. Μεταξύ άλλων ανέφερε, ότι στάσεις θα υπάρχουν στις περιοχές Γουδή, Ζωγράφου, Ιλίσια, Καισαριανή, ύστερα θα περνάει από το κέντρο της Αθήνας, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Ακαδημίας όπου επίσης γίνονται αυτή την στιγμή έργα και μετά προς τα Εξάρχεια, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας, Κυψέλη και θα φτάνει το Άλσος Βεΐκου.
Όσο αφορά την εναλλακτική λύση που προτείνεται στον δημόσιο διάλογο, ότι θα ήταν καλύτερο ο σταθμός να είναι πιο χαμηλά, μεταξύ Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας προκειμένου να εξυπηρετεί το Μουσείο και το Πολυτεχνείο, ο κ. Ταχιάος διευκρίνισε ότι η χάραξη οριστικοποιήθηκε από την προηγούμενη διοίκηση του Οργανισμού. Συμπλήρωσε ακόμα, ότι μελετήθηκε και η εναλλακτική αυτή, η οποία για να γινόταν θα σήμαινε ότι πρέπει να μετακινηθούν σίγουρα ο σταθμός των Δικαστηρίων και ο σταθμός της Αλεξάνδρας.
Πιο αναλυτικά, ανέφερε ότι η χάραξη του μετρό, οι σήραγγες δηλαδή πρέπει να παίρνουν συγκεκριμένες καμπύλες, πρέπει να έχουν μια ακτίνα καμπυλότητας τουλάχιστον 300 μέτρα γιατί στην άλλη περίπτωση καταστρέφεται το τροχαίο υλικό που φθείρεται πάρα πολύ γρήγορα. «Αυτό είναι και θέμα το οποίο δημιουργεί προβλήματα στην ταχύτητα των συρμών αλλά και όχληση στους επιβάτες. Αυτό μας μετακινούσε από πυκνοδομημένες περιοχές της Αθήνας και συγκεκριμένες λειτουργίες που έπρεπε να εξυπηρετηθούν και μας έριχνε σε περιοχές όπως το Πεδίον του Άρεως που έχει πολλά τυφλά σημεία, δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν δηλαδή πολεοδομικά γειτονιές που έχουν πραγματικά μέσα κατοικία. Άλλαζε το έργο, έκανε ένα εντελώς διαφορετικό έργο, με άλλο μήκος, άλλα χαρακτηριστικά και με πολύ υψηλότερο κόστος. Αυτό δεν μπορούσε να σταθεί ούτε επιστημονικά ούτε και πολιτικά, να κάνεις έργο το οποίο θα εξυπηρετήσει λιγότερο κόσμο και θα κοστίσει περισσότερο γιατί κάποιοι δεν θέλουν στην πλατεία τους, που θεωρούν δική τους κακώς γιατί οι πλατείες είναι όλων των πολιτών, για να τους κάνεις το χατήρι, ε όχι, αυτό δεν νομίζω ότι είναι κάτι που θα μπορούσε κανείς να το αποδεχτεί» είπε ο κ. Ταχιάος.
Στο ερώτημα, αν είναι δυνατόν για 8 χρόνια οι εργασίες στο σημείο να εκτελούνται με την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων, ο πρόεδρος της Αττικό Μέτρο σημείωσε «ένας λόγος που μελετήθηκε οποιαδήποτε εναλλακτική σε σχέση με τα Εξάρχεια ήταν και αυτός, ότι κανείς δεν θέλει να γίνεται ένα έργο με αυτόν τον τρόπο. Αλλά από την στιγμή που δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, είναι θέμα της πολιτείας να προστατεύσει μια επένδυση η οποία γίνεται και είναι πολύ σοβαρή και με λεφτά τα οποία θα βαρύνουν αρκετές γενιές».
Απαντώντας στην κατηγορία ότι η πλατεία καταστρέφεται, ο κ. Ταχιάος είπε ότι μετά την ολοκλήρωση του έργου, «η πλατεία θα συνεχίσει να είναι ένας κοινόχρηστος χώρος όπου απλώς θα υπάρχουν δύο έξοδοι του μετρό και ένα ασανσέρ».
Αντιπαρατιθέμενος στα επιχειρήματα του προέδρου της Αττικό Μετρό, ο Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και διευθυντής του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος, επεσήμανε ότι στην ιστορία της Αττικό Μετρό, έχουν υπάρξει περιπτώσεις που λόγω αντιδράσεων της τοπικής κοινότητας άλλαξε ο προϋπάρχων σχεδιασμός αναφέροντας συγκεκριμένα παραδείγματα. «Βεβαίως και άλλαξαν και καταργήθηκαν σταθμοί. Όταν ο δήμαρχος της Αγίας Παρασκευής και η εκκλησία κακώς αντέδρασαν τότε στην κατασκευή του σταθμού της πλατείας Αγ. Παρασκευής η Αττικό Μετρό εγκατέλειψε τον σταθμό. Επίσης εγκαταλείφθηκε και ο σταθμός του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, όταν υπήρξε αντίστοιχη αντίδραση από το Πανεπιστήμιο. Δεν είναι η πρώτη φορά ούτε η τελευταία. Και έχουμε επίσης και αλλαγή των γεωμετρικών στοιχείων των σταθμών πάρα πολλές φορές, όπως στον Κεραμεικό, όπου για να μην γίνει καταστροφή του αρχαιολογικού χώρου, ο οποίος κινδύνευε από κατάρρευση, ο σταθμός μετατοπίστηκε 300 μέτρα πιο δυτικά, στην σημερινή του θέση. Μετατοπίστηκε για λόγους ασφάλειας και μάλιστα ενώ το έργο ήταν υπό κατασκευή.
«Αυτό που υπάρχει στο τραπέζι είναι ότι πριν 3-3,5 χρόνια μελετήσαμε τα εναλλακτικά σενάρια του σταθμού των Εξαρχείων. Είχα την τιμή να διευθύνω την ανάπλαση της Αθήνας, του κρατικού οργανισμού των μεγάλων έργων της πρωτεύουσας και τότε βλέποντας και το πρόβλημα της καταστροφής της πλατείας και τα ζητήματα της χωροθέτησης του σταθμού, συζητήσαμε πολύ σοβαρά και με την Αττικό Μετρό και με το Υπουργείο Πολιτισμού και το Πολυτεχνείο, τα εναλλακτικά σενάρια» ανέφερε ο κ. Μπελαβίλας,
Σε αντίθεση με τον κ. Ταχιάο, ο κ. Μπελαβίλας υποστήριξε την εναλλακτική λύση της θέσης του Μουσείου, καθώς, είπε, θα μπορούσε να εξυπηρετήσει πλήρως τα Εξάρχεια, γιατί απέχει περίπου 250μ. από την πλατεία και ταυτόχρονα να εξυπηρετήσει τους 300.000-500.000 επισκέπτες του Μουσείου, δηλαδή να διπλασιάσει τον αριθμό των επιβατών. Ταυτόχρονα μπορεί να συνδέσει το Πολυτεχνείο με την Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου, το Αρχαιολογικό Μουσείο απευθείας με το Μουσείο της Ακρόπολης και να εξυπηρετήσει και τους 10.00-20.000 κατοίκους των Εξαρχείων εντεύθεν του Στρέφη, γιατί αυτή είναι η ζώνη περίπου επιρροής. «Επομένως σε ό,τι αφορά την εμπορικότητα του σταθμού και την χωροθέτηση του σταθμού, νομίζω ότι η λύση της Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας ήταν εξαιρετικά πιο καλή και εύστοχη» τόνισε.
Σχετικά με την ιδεολογικοποίηση του ζητήματος, ο κ. Μπελαβίλας υποστήριξε ότι αυτό οφείλεται στο ότι «η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως κυριότερο επιχείρημα ότι δεν θα τους περάσει». «Και θα ιδεολογικοποιείται ακόμα περισσότερο όσο προχωρά η σύγκρουση γιατί ακριβώς μετατρέπεται σε μια πολιτική σύγκρουση αντί να είναι μια αντιπαράθεση τεχνικών ιδεών», προσέθεσε.
«Το μετρό πρέπει να γίνει. Ιδιαίτερα η γραμμή 4 εκτιμώ ότι είναι μια πάρα πολύ σημαντική γραμμή για την Αθήνα γιατί συνδέει μεγάλες ζώνες χρήσεων και μεγάλους μητροπολιτικούς πόλους. Το να καταστρέψουμε, να οδηγήσουμε σε αδιέξοδο την υπόθεση της γραμμής 4 λόγω της βεντέτας της σημερινής κυβέρνησης με την νεολαία των Εξαρχείων νομίζω ότι είναι δραματικό λάθος» κατέληξε ο κ. Μπελαβίλας.